ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 552

อู๋เป่ยแค่นเสียงหัวเราะ "มันก็แค่ควันพิษ จะทำอะไรฉันได้"

เขาใช้เท้าเหยียบผี จากนั้นก็เดินมาที่หน้าประตูในทันที เพียงเขาใช้ฝ่ามือตบไปครั้งเดียว ประตูก็พังทลายลง ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องด้วยความตกใจดังมาจากข้างใน

หญิงสาวคนหนึ่งกำลังซ่อนตัวอยู่หลังประตู สวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและมีกลิ่นเหม็น เมื่อเธอเห็นอู๋เป่ย เธอก็รีบพุ่งไปหาเขา เธอปล่อยกลุ่มควันสีน้ำเงินออกมา วิชาของเธอยอดเยี่ยมมาก ควันสีน้ำเงินควบแน่นจนกลายเป็นมือมนุษย์ เธอฟาดเข้าที่หน้าอู๋เป่ย

ทันใดนั้นอู๋เป่ยก็พ่นลมหายใจออกมา ลมหายใจนั่นแรงราวกับลมแรง มันพัดควันสีน้ำเงินออกไปและโจมตีกลับไปที่ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นหลบไม่ได้ ควันสีน้ำเงินพวกนั้นตกลงบนใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นใบหน้าหนึ่งของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้า ราวกับว่าเธอกำลังเล่นสีอยู่

ดวงตาของผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความหวาดกลัว เธอปิดหน้าและกรีดร้อง วินาทีต่อมา เลือดของเธอเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินทั้งหมด ผิวหนังทั่วร่างกายของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินด้วย ตอนนี้เธอไม่สามารถส่งเสียงได้อีกต่อไป เธอทรุดตัวลงบนพื้น โดยที่มีฟองสีน้ำเงินออกมาจากรูทวารทั้งเจ็ด

อู๋เป่ยส่งเสียงออกมาทีนึง ก่อนจเลอยตัวขึ้นไปบนอากาศ ด้วยเสียง ‘ผลัวะ’เพียงครั้งเดียว เขาก็สามารถทะลุขึ้นไปบนชั้นสองได้

จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อทะลุไปพื้นชั้นสามและชั้นสี่ เขาทะลุขึ้นไปบนหลังคา ยืนอยู่บนนั้น แล้วมองออกไปไกลๆ

เวลานี้ในอาคารที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตร เถาหรูเสวี่ยหมดสตินอนราบอยู่บนโต๊ะยาว

หมาตัวยืนอยู่ด้านหนึ่ง ข้างๆ เขามีชายหญิงคู่หนึ่ง

หญิงสาวกล่าวว่า "นายท่าน หากท่านได้รับแมลงชีวิตจากตระกูลเถา พลังยุทธ์ของท่านจะต้องดีขึ้นอย่างก้าวกระโดดอย่างแน่นอน!"

หมาตัวยิ้มและพูดว่า "ตอนนั้นที่ฉันเรียนวิชาอยู่ที่บ้านของเธอ ฉันก็รับรู้ได้ถึงสรรพคุณของแมลงชีวิต แต่ตอนนั้นฉันยังไม่ค่อยได้ใส่ใจเท่าไหร่ ไม่คิดเลยว่า แมลงชีวิตจะมีวิวัฒนาการ!"

หญิงสาว "นายท่าน ท่านมีความเชี่ยวชาญในวิชาของพิษกู่ อีกทั้งท่านมียากู่อยู่ในมือ หากท่านมีแมลงชีวิตอยู่ในมือ ท่านก็จะสามารถพัฒนามันได้ต่อ"

หมาตัวพยักหน้า "ใช่แล้ว ฉันเคยได้ยินคนตระกูลเถาพูด เมื่อแมลงชีวิตมีวิวัฒนาการครั้งนึง คนที่ถูกฝังแมลงชีวิตก็จะได้ประโยชน์ไปด้วย ถ้ามีมันอยู่ในมือ ฉันต้องกลายเป็นตี้เซียนได้อย่างแน่นอน!"

แต่ชายหนุ่มลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "นายท่าน ตระกูลเถาเป็นตระกูลแห่งวิชากู่ อีกทั้งพวกเขาก็มีความสัมพันธ์ที่กว้างขวางกับชายแดนใต้ ถ้าเราฆ่าเถาหรูเสวี่ย ตระกูลเถาจะต้องตามมาแก้แค้นอย่างแน่นอน"

หมาตัวพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "ถ้าฉันเป็นคนเซียน ตระกูลเถาจะทำอะไรฉันได้? เมื่อฉันกลายเป็นมนุษย์อมตะ ครอบครัวเต๋าจะมีความหมายกับฉันอย่างไร อาติงกังวลมากเกินไปแล้ว"

ชายหนุ่มมีอายุที่เรียกกันว่าอาติงพยักหน้า "ที่นายท่านพูดถูก ฉันแค่คิดมากเกินไป"

ทันใดนั้นเขาก็ยินเสียงดัง "ตูม" พื้นดินสั่นสะเทือนสองสามครั้ง ก่อนที่กำแพงที่อยู่ห่างออกไปสิบเมตรจะแตกออกเป็นรูขนาดใหญ่ อู๋เป่ยก้าวออกมาพร้อมกับฝุ่นควัน

เมื่อเห็นเถาหรูเสวี่ยที่หมดสติ ดวงตาของเขาก็ฉายแววเย็นชา เขาพูดว่า "แกจะทำอะไร"

การปรากฏตัวของอู๋เป่ยทำให้หมาตัวตกใจ ทำไมปรมาจารย์หลายคนถึงไม่สามารถกำจัดเขาได้สักคน?

“ไอหนู แกพอจะมีฝีมืออยู่บ้าง น่าเสียดายที่ต่อให้พลังยุทธ์ของแกจะสูงแค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์!” เขาผิวปาก ผึ้งพิษที่รวมตัวกันแน่นจำนวนนับไม่ถ้วนก็ตกลงมาจากเพดานและกระโจนเข้าใส่อู๋เป่ย

อู๋เป่ยปล่อยหายใจ พลังหยางบริสุทธิ์ก็ออกมาจากร่างกายของเขา พวกมันก่อตัวเป็นพลังชีวิตคอยปกป้องร่างกายอู๋เป่ยอย่างหนา พลังชีวิตหนาหนึ่งนิ้วอยู่บนผิวหนังของอู๋เป่ย ทันทีที่ผึ้งพิษเหล่านี้เข้ามาใกล้พลังหยางบริสุทธิ์ พวกมันก็ตกใจจนตายกันหมด ก่อนที่ร่างกายของพวกมันจะแตกสลาย

หมาตัวผงะ เขาพยายามจะใช้พลังพิษกู่อื่น ๆ แต่ดวงตาของเขากลับพร่ามัว อู๋เป่ยพุ่งเข้ามาหาเขาและคว้าคอเขาไว้ทันที

เท้าของหมาตัวลอยขึ้นจากพื้น อู๋เป่ยยกเขาขึ้นไปในอากาศ เขาพูดอย่างเย็นชา "แกกำลังวางแผนอะไรอยู่"

"ปล่อยนายท่านของฉันนะ!" ผู้หญิงคนนั้นโกรธมาก เธอพยายามใช้มีดสั้นแทงไปที่อู๋เป่ย

อู๋เป่ยเตะผู้หญิงคนนั้นออกไปโดยไม่หันหลังกลับไปมอง เตะที่เขาเตะไปเมื่อครู่นั้นเต็มไปด้วยความโกรธ ผู้หญิงคนนั้นกระเด็นไปกว่าสิบเมตร เธอกระแทกกำแพงอย่างแรง ร่างกายของเธอได้รับความเสียหายอย่างหนักและเธอเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน

หมาตัวตอนนี้ไม่มีแม้แต่กำลังจะสู้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว ชายนี้แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?

“ไว้ชีวิตฉันเถอะ!” เขาตะโกน “ฉันแค่อยากได้แมลงชีวิต?”

“อยากได้แมลงชีวิต?” อู๋เป่ยเยาะเย้ย “แกคู่ควรที่จะได้รับมันด้วยหรอ?”

หลังจากพูดจบ เขาก็ทุ่มหมาตัวลงบนพื้นอย่างแรง พื้นหินเต็มไปด้วยรอยร้าว ทันใดนั้นหมาตัวก็กระอักเลือดออกมา กระดูกของเขาหักไปครึ่งตัวด้วยการทุ่มเพียงครั้งเดียว ใบหน้าของเขาซีดเซียวทันที