ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 56

อู๋เป่ยกระแอมอย่างรวดเร็วและพูดว่า "แม่ เสี่ยวเหมยไปโรงเรียนเหรอ"

จางลี่ออกมาพร้อมถือถ้วยตวงข้าวในมือของเธอและพูดว่า "เสี่ยวเป่ย เห็นชิงเหยียนพูดว่าให้ย้ายไปที่ที่เธออยู่ ลูกว่ามันดีมั้ย"

"ดี" อู๋เป่ยกล่าว "บ้านของเราเก่าเกินไป ผมวางแผนที่จะรื้อถอนและสร้างบ้านพักตากอากาศบนฐานทั้งสี่ใหม่"

จูชิงเหยียนกล่าวว่า "คุณป้า ฉันกลัวที่จะอยู่คนเดียวที่นั่น มันจะดีมากที่คุณป้าจะไปอยู่ หนูจะได้มีเพื่อนด้วย"

จางลี่ยิ้มและพูดว่า "เอาสิ แต่หนูสามารถคิดค่าเช่าได้ตามต้องกาเลยนะ ป้าไม่อยากเอาเปรียบ"

จูชิงเหยียนยิ้มและไม่พูดอะไร ยังไงเธอก็ไม่เก็บค่าเช่าอยู่แล้ว

ในเวลานี้มีคนเคาะประตูและเมื่ออู๋เป่ยหันศีรษะ เขาเห็นครูจ้าวยืนอยู่ที่ประตู เขารีบไปเชิญเขาเข้ามา

"ครูจ้าว ทำไมคุณถึงมาที่นี่"

ครูจ้าวยิ้มและพูดว่า "ฉันมาที่นี่เพื่อประกาศข่าวดี ผลการเรียนของอู๋เหมยในครั้งนี้ดีมากและน่าจะเป็นอันดับแรกของจังหวัด จังหวัดได้ตัดสินใจให้เข้าร่วมการแข่งขันคณิตศาสตร์ระดับชาติในฤดูหนาวนี้ "

อู๋เป่ยมีความสุขมาก"จริงเหรอ? อู๋เหมยสามารถไปชิงเป่ยได้มั้ยได้หรือไม่"

อาจารย์จ้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ไม่มีปัญหาในการเข้าชิงเป่ยและเธอจะมีทางเลือกมากขึ้นในอนาคต"

อู๋เป่ยต้องการเชิญครูจ้าวดื่มชา แต่เขายุ่งมาก ดังนั้นเขาจึงบอกข่าวดีและจากไป

จูชิงเหยียนกล่าวว่า"เสี่ยวเหมยน่าทึ่งมาก! ที่หนึ่งระดับจังหวัด เธอเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ของทั้งมณฑล"

อู๋เป่ยอารมณ์ดีและพูดว่า "แม่ครับ ไม่ต้องทำอาหารแล้ว ตอนบ่ายออกไปทานร้านอาหารกันเถอะ แสดงความยินดีกับเสี่ยวเหมย"

จางลี่ยิ้มและพูดว่า "เอาล่ะ โทรหาปู่และย่าของลูกเถอะ"

ดังนั้นทันทีที่อู๋เหมยเลิกเรียน ทุกคนจึงไปที่ร้านอาหารของหมี่เจี้ยน ทันทีที่ไปถึงร้านอาหารก็พบรถหรูหลายคันจอดขวางประตูอยู่ที่ทางเข้าร้านอาหาร

มีรถติด รถข้างนอกเข้าไม่ได้ รถข้างในออกไม่ได้ ร้านอาหารจึงไม่สามารถดำเนินการต่อได้และถูกทิ้งร้าง

เมื่อได้ยินเสียงของผู้คน หมี่เจี้ยนก็ออกมาและเห็นว่าเป็นอู๋เป่ย เขารีบวิ่งไปและพูดว่า "ไอน้องชาย รีบไป คนพวกนั้นกำลังตามหาแก!"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว "พวกไหน?"

"คนที่คุณทุบตีเมื่อคราวที่แล้ว" หมี่เจี้ยนพูด "ทุกวันนี้ พวกเขาปิดร้านอาหารของฉันด้วยรถยนต์และฉันก็ทำธุรกิจไม่ได้ ฉันกะว่าจะย้ายร้าน ฉันไม่กล้าไปหาเรื่องกับพวกมันก็เลยทำได้แค่ซ่อน”

อู๋เป่ยเย้ยหยัน"ช่างกล้สจริงๆ! พี่หมี่ ฉันจะช่วยพี่แก้ปัญหานี้ วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อกินอาหาร ดังนั้นรีบไปขอให้คนเตรียมอาหาร"

หมี่เจี้ยนยิ้มอย่างมีเลศนัย "น้องชาย ไม่ควรต่อสู้กับพวกเขานะ พวกเขารวยและมีอำนาจ เราสู้ไม่ได้"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "มันก็แค่ตัวตลกเท่านั้นแหละ ฉันไม่ได้สนใจเลยจริงๆ"

เมื่อเห็นเขาเช่นนี้ หมี่เจี้ยนเพียงแค่ส่ายหัวและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แต่เขาก็ยังเริ่มเตรียมอาหาร

หลังจากเสิร์ฟอาหารสองจานก็เกิดความโกลาหลขึ้นที่ลานบ้าน อู๋เป่ยออกมาตรวจสอบ คนเหล่านั้นที่เจอกันครั้งก่อนปรากฏตัวอีกครั้ง ชี้ไปที่จมูกของหมี่เจี้ยนและสาปแช่งหมี่เจี้ยนก้มหน้าลง ไม่พูดอะไร และกำหมัดแน่น

อู๋เป่ยมองไปที่มันจากนั้นก็จับมือขวาของเขา ชายหนุ่มที่ดุด่าก็น้ำลายฟูมปากและนอนลงบนพื้น เพื่อนของเขาวิ่งมาด้วยความตกใจและรีบพยุงเขาไว้ แต่มันไม่มีประโยชน์ที่จะเล่นกับเขา ในที่สุดเขาก็ต้องเรียกรถพยาบาล

สิบนาทีต่อมา รถพยาบาลก็มาถึง ชายคนหนึ่งชี้ไปที่หมี่เจี้ยนและตะโกนว่า "เจ้านายของเราป่วยเพราะเขาทะเลาะกับคุณ คุณต้องรับผิดชอบ!"

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ส่ายตัว น้ำลายฟูมปากและล้มลงกับพื้น วิธีนี้สะดวกและรถพยาบาลก็พาทั้งสองคนออกไปด้วยกัน

คนที่เหลือรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกมาก มองหน้ากัน ไม่กล้าพูด เดินตามรถพยาบาลออกไปจากที่เกิดเหตุ

หมี่เจี้ยนดูงงงวยทำไมเขาถึงป่วย? อู๋เป่ยพาเขาไปดื่ม เมื่อรู้ว่าอู๋เหม่ยได้ที่ 1 ของจังหวัด หมี่เจี้ยนจึงห่อซองจดหมายสีแดงให้อู๋เหม่ยเป็นพิเศษ ซึ่งในนั้นมีเงิน 1,000 หยวน

หลังอาหารเย็น อู๋เป่ยวุ่นวายกับการขนย้าย ย้ายสิ่งที่ใช้งานได้ไปยังบ้านของจูชิงเหยียนและวางสิ่งที่ไม่สะดวกในการเคลื่อนย้ายไปที่ลานตรงข้ามก่อน

หวงจื่อเฉียงและกังจื่อมีส่วนร่วมมากที่สุด และพวกเขายังคัดเลือกกลุ่มคนเพื่อช่วยเหลือ ซึ่งทุกคนเป็นเพื่อนของหวงจื่อเฉียง

หลังจากย้าย บ้านจะถูกรื้อถอนและสร้างบ้านพักตากอากาศ สิ่งเหล่านี้ลำบากมาก และอู๋เป่ยไม่มีประสบการณ์ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจหามืออาชีพมาทำ

อาการบาดเจ็บของจูหย่วนซานดีขึ้นมาก ในวันเดียวกันนั้นอู๋เป่ยได้เริ่มรักษาอีกครั้ง เขาสามารถออกไปทำกิจกรรมภาคสนามได้ แต่ต้องทานยาสักระยะ

พอมืดแล้ว ทุกคนที่มีงานยุ่งมาทั้งวันจึงพักผ่อนกันแต่เนิ่นๆ อู๋เป่ยศึกษาดรรชนีคีบดอกไม้ในสถาบันการศึกษาและด้วยประสบการณ์ในครั้งที่แล้ว ทำให้หกท่าแรกสมบูรณ์แบบอย่างรวดเร็ว ซึ่งไม่เพียงเพิ่มพลัง แต่ยังกำจัดผลข้างเคียงด้วย

เขากำลังจะศึกษาอีกหกท่าที่เหลือ หลี่กว่างหลงโทรมา ในระหว่างการโทร หลี่กว่างหลงพูดอย่างเคร่งขรึม "นี่ ฉันได้พบกับตระกูลกง เมื่อเร็ว ๆ นี้ ตระกูลกงก็ไม่ยอมเลย ดูเหมือนว่า พวกเขายังคงต้องการที่จะจัดการคุณ!"

“จริงเหรอ?” อู๋เป่ยเลิกคิ้ว “ในเมื่อตระกูลกงต้องการประกาศสงครามกับฉัน ฉันก็จะทำสงครามกับพวกเขาจนถึงที่สุด”

หลี่กว่างหลง" ฉันได้รับข่าวว่าคราวนี้ตระกูลกง ได้เชิญปรมาจารย์ซิงยี่จากต่างจังหวัด เขาเก่งในด้านหมัดบดมาก ว่ากันว่าคนผู้นี้สามารถล้มควายได้ไกลหลายเมตรด้วยหมัดเดียว!"

อู๋เป่ยดูสงบ"ตราบใดที่ฉันไม่ใช่ชั้นเทพ ฉันสามารถจัดการได้"

หลี่กว่างหลงถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ดีแล้ว! ตราบใดที่คุณสามารถเอาชนะปรมาจารย์แห่งซิงยี่ได้ในครั้งนี้ ตระกูลกงก็คงจะไม่กล้ามาแหยมกับคุณไปช่วงนึง"

อู๋เป่ย"ในเมื่อพวกเขาเลือกที่จะเป็นศัตรูกับฉัน แน่นอนว่าฉันทนไม่ได้ที่จะพ่ายแพ้"

หัวใจของหลี่กว่างหลงสั่นคลอน เขาพูดว่า"ตระกูลกงกำลังวางแผนธุรกิจขนาดใหญ่ในรัฐบาลส่วนภูมิภาค หากธุรกิจนี้เสร็จสิ้น ตระกูลกงจะเข้าครอบครองทันทีและกลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยชั้นหนึ่งในรัฐบาลส่วนภูมิภาค "

แม้ว่าตระกูลกงจะมีอิทธิพลอยู่บ้างในเมืองหลวงของมณฑลแต่พวกเขาก็ถูกมองว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยชั้นสองเท่านั้น มีตระกูลที่ร่ำรวยชั้นสองไม่น้อยกว่าหลายสิบตระกูลในเมืองหลวงของมณฑล ในขณะที่มีตระกูลชั้นหนึ่งเพียงไม่กี่ตระกูลเท่านั้น

อู๋เป่ยสนใจมาก "ธุรกิจขนาดใหญ่อะไร"

หลี่กว่างหลงกล่าวว่า "อุตสาหกรรมหลักของตระกูลกงคือยาและผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพ ว่ากันว่าตระกูลกงได้รับสูตรอาหารพื้นบ้านที่เป็นความลับและกำลังเตรียมที่จะเปิดตัวผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพ ตระกูลกงมั่นใจมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และเริ่มขยายโรงงานเมื่อครึ่งปีก่อน พวกเขาต้องการทำการใหญ่ ด้วยเหตุนี้ตระกูลกงกำลังเจรจาความร่วมมือกับตระกูลเริ่นในเมืองไห่และวางแผนที่จะระดมทุน 10 พันล้านหยวนเพื่อขยายสายการผลิต หลังจากนี้มีการเจรจาธุรกิจ ตระกูลเริ่นจะถือหุ้น 20%"

“ตระกูลเริ่นในเมืองไห่” อู๋เป่ยนึกถึงใครบางคนและถามว่า “ใช่ เริ่นเทียนเซิ่งหรือเปล่า”

หลี่กว่างหลงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อ"รู้จักคนนี้ด้วย? ใช่แล้ว เป็นเขา!"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เดี๋ยวพอกลับไป ขอตัวอย่างยาให้ฉันชุดนึง"

หลี่กว่างหลงสงสัย"คุณจะเอามันไปทำอะไร"

อู๋เป่ย"ให้ตัวอย่างยากับฉัน ฉันถึงจะสามารถคาดเดาส่วนประกอบและสัดส่วนของยาได้แล้วก็สามารถรู้กระบวนการทำได้อีกด้วย"

หลี่กว่างหลงตกตะลึง"นั่นมันสุดยอดมาก! เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะส่งคนไปจัดการทันที!"

หลังจากวางหูโทรศัพท์ อู๋เป่ยก็พูดกับตัวเองว่า "ดูท่าหมัดมังกรอู๋หลงใกล้จะสมบูรณ์แล้วล่ะ"