ผ่านไปหลายวินาที ประตูหินเคลื่อนไปด้านหนึ่ง ชายชราตัวเล็กสูงประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบเซนติเมตรยืนอยู่ที่ประตู หนวดของเขาขาวทั้งหมด หนาอย่างมาก มีการถักเปียเอาไว้ มัดด้วยเชือกสีแดงแล้วปล่อยให้เปียห้อยลงมาที่สะดือ
ชายชราสวมเสื้อผ้าโทรมสีเทาและดำ ไม่ใส่รองเท้า คนนี้มีแขนขาหนา ตาโต และคิ้วสีขาวอย่างมาก ค่อนข้างสง่างามมาก
“เข้ามา” เขาพูดเสียงดัง เสียงเหมือนระฆัง
อู๋เป่ยทำความเคารพหนึ่งที หลังจากนั้นถือกล่องยาเข้าไป ชายชราปิดประตูหินทันที แม้แต่ถังเทียนเจวี๋ยก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป
มองเห็นชายชราคนนั้น ถังปิงอวิ๋นที่อยู่งข้างหลังถาม : “คุณปู่ เขาคงไม่ใช่คนที่สิบปีก่อนหน้านี้ กวนจงซานที่สามารถฆ่าผู้ฝึกฝนชาวญี่ปุ่นนับร้อยด้วยตัวคนเดียวใช่ไหม”
ถังเทียนเจวี๋ยพยักหน้า : “ก็คือเขา! หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น กวนจงซานได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาได้รับคำสั่งให้ปกป้องท่านทวดเกิงที่นี่”
ถังปิงอวิ๋นอุทานออกมา : “ตอนนั้นเขาก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้าแล้ว ตอนนี้การฝึกฝนน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมใช่ไหม”
ถังเทียนเจวี๋ย : “การฝึกฝนอย่างหนักสิบปี และได้รับคำแนะนำอย่างเอาใจใส่จากท่านทวดเกิง แน่นอนว่าเขาพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด!”
แม้ว่าอู๋เป่ยจะตามกวนจงซานไปแล้ว เขากลับสามารถรับรู้ได้ถึงออร่าที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมากของกวนจงซาน นอกจากนี้ภายในจิตใจสัมผัสได้ว่าเขาเคยเป็นผู้ฝึกฝนระดับผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า
กวนจงซานพูด : “ท่านทวดเกิงแช่ในน้ำยารักษาโรค ไม่สามารถออกไปได้ชั่วคราว ตอนที่คุณรักษาจำเป็นต้องระวัง” เขาออกคำสั่ง น้ำเสียงถือว่าเกรงใจอยู่บ้าง
อู๋เป่ย : “วางใจได้เลย ผมเป็นแพทย์มืออาชีพ”
ทั้งสองคนเดินผ่านทางเส้นหนึ่ง จากนั้นก็เข้าไปในท้องภูเขาที่ไม่ใหญ่นัก บริเวณท้องภูเขามีหินงอกหินย้อยเต็มไปหมด ในเวลานี้ ในสระน้ำที่สร้างขึ้นตามธรรมชาติแห่งหนึ่ง ข้างในมีน้ำยาสีขาวอยู่ครึ่งสระ
ในสระแห่งนี้ มีชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอย ผิวหนังใต้ศีรษะเป็นแผล สีหน้าของเขาชาและดูเหมือนเขาจะหลับไปแล้ว
กวนจงซานเดินไปข้างเขาอย่างเคารพ พูดเสียงต่ำ : “ท่านทวดเกิงหมอเทวดามาถึงแล้ว”
ชายชราลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ พูด : “ฉันแช่อยู่ที่นี่มาเจ็ดร้อยกว่าปีแล้ว หมอเทวดาที่มาที่นี่ไม่ต่ำกว่าห้าสิบคน กลับไม่มีใครสามารถรักษาฉันได้”
กวนจงซานพูด : “ท่านทวดเกิง ได้ยินถังเทียนเจวี๋ยบอกว่า ทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาอู๋คนนี้ยอดเยี่ยมอย่างมาก ไม่แน่เขาอาจจะสามารถรักษาได้”
ท่านทวดเกิงอืมหนึ่งที พูด : “ให้เขาลองดูแล้วกัน” ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาล้วนแล้วไม่ได้พูดกับอู๋เป่ย
กวนจงซานหันกลับไปมองอู๋เป่ย พูด : “หมอเทวดาอู๋ เชิญ”
สำหรับความเย่อหยิ่งของถังไท่เกิง อู๋เป่ยยังคงไม่ใส่ใจ คนผู้นี้เป็นผู้สูงส่งของถังเหมิน เขาอยู่ในตำแหน่งที่สูงและมีพละกำลังที่น่าทึ่งเป็นเรื่องปกติที่จะหยิ่งผยอง
เขาพูด : “ท่านทวดเกิง ขอให้คุณออกจากยาน้ำชั่วคราว”
ท่านทวดเกิงขมวดคิ้วเล็กน้อย : “ฉันไม่สามารถออกจากยาน้ำนี้ได้ชั่วคราว”
อู๋เป่ยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องสังเกตสภาพร่างกายของเขาผ่านพื้นผิวของเหลว ภายในร่างกายของท่านทวดเกิง คาดไม่ถึงว่าจะถูกปกคลุมไปด้วยแมลงคล้ายด้ายสีขาวบางๆ พวกมันอาศัยอยู่ในผิวหนัง หลังจากนั้นวางไข่ในลำไส้
มองเห็นแมลง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย พูด : “แมลงติดกระดูก!”
จู่ๆดวงตาของท่านทวดเกิงเบิกตากว้าง พูด : “เด็กน้อย สายตาของนายเฉียบแหลมมาก คาดไม่ถึงว่าจะรู้จักแมลงชนิดนี้”
อู๋เป่ยถาม : “ตอนนั้นท่านทวดเกิงติดเชื้อแมลงชนิดนี้ได้อย่างไร”
ทัศนคติของท่านทวดเกิงไม่ได้ดูถูกอีกต่อไป พูด : “ตอนนั้น ฉันมีความแค้นกับลัทธิเต๋ากู่ ฉันฆ่าครอบครัวของเขาทั้งหมด เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน เขาจึงเดินทางไปทั่วโลกเพื่อรวบรวมแมลงกู่ หลังจากนั้นเพาะเลี้ยงแมลงติดกระดูกในตำนาน หลังจากนั้น ฉันมีการต่อสู้ด้วยดาบกับนักดาบคนหนึ่ง แม้ว่าจะชนะแล้ว แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ระหว่างทางกลับถังเหมิน ฉันถูกแอบวางแมลงกู่อย่างลับๆ เดิมทีฉันก็บาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว แมลงติดกระดูกนี้ค่อนข้างร้ายกาจ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันสามารถทำได้แค่แช่น้ำยา ใช้ยานี้เพื่อกำจัดการแพร่พันธุ์ของแมลงพิษ”
อู๋เป่ยพยักหน้า พูด : “ตอนนั้นการแช่น้ำยา เป็นวิธีที่ดีที่สุดจริงๆ”
ถังไทเกิง : “เด็กน้อย แมลงนี้ นายสามารถรักษาได้ไหม”
อู๋เป่ย : “สาเหตุที่แมลงติดกระดูกร้ายกาจขนาดนี้ เป็นเพราะมันเติบโตไปพร้อมกับเนื้อและเลือดของคุณ กลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายคุณ คุณเป็นเพียงโฮสต์ที่ให้สารอาหารแก่พวกเขาเท่านั้น กำจัดพวกมัน ก็เท่ากับฆ่าท่านทวดเกิงอย่างคุณ”
ถังไท่เกิงถอนหายใจ : “ก็ใช่ไง ดังนั้นหลายร้อยปีที่ผ่านมา ฉันก็เลยไม่สามารถทำอะไรกับแมลงเหล่านี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...