เงาขวานโจมตีไปทางโจวซื่อฉวิน อีกฝ่ายหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว แต่ขวานนั้นเร็วอย่างมาก จู่ๆครึ่งทางก็เปลี่ยนทิศทาง ยังคงฟันไปทางโจวซื่อฉวิน
โจวซื่อฉวินตกใจอย่างมาก มือทั้งสองข้างกุมเข้าด้วยกัน ตะโกนเสียงดัง อากาศที่อยู่ตรงหน้าถูกบีบอัดเพื่อสร้างเกราะป้องกันอากาศแบบวงกลม
“ตุ้ม!”
เงาของขวานกระทบกับโล่อากาศ โล่อากาศแตกเป็นเสี่ยงๆ เงาขวานยังคงกระทบร่างของโจวซื่อฉวิน อีกฝ่ายครางออกมาหนึ่งที ถูกโจมตีบินออกไปหลายสิบเมตร
กระอักเลือดออกมา โจวซื่อฉวินใช้ประโยชน์จากสถานการณ์แล้วบินหนีออกไป ในไม่ช้าก็หายสาบสูญมองไม่เห็น ที่ไกลกว่า ก็มีเงาคนไม่น้อยหลบหนีไปไกลเช่นกัน ดูเหมือนว่ามีกองกำลังมากกว่าหนึ่งกองกำลังบุกโจมตีถังเหมินในครั้งนี้
การปรากฏตัวของกวงจงซาน ทำให้กองกำลังเหล่านี้หนีไป ไม่กล้าปรากฏตัว
ถังเทียนเจวี๋ยดีใจอย่างมาก เขาทำความเคารพกวงจงซานลูด : “ผู้พิทักษ์กวง โชคดีที่คุณมาได้ทันเวลา”
กวงจงซาน : “ฝูงหนูกลุ่มหนึ่ง ไม่คู่ควรที่จะพูดถึง”
ถังเทียนเจวี๋ยรีบถาม : “อู๋เป่ย ท่านทวดเกิงเป็นยังไง”
อู๋เป่ยพูด : “ท่านทวดเกิงยังคงเหมือนเดิม พวกเราไม่สามารถรอวัตถุดิบยาได้ ก็เลยออกมาก่อน”
ถังเทียนเจวี๋ยถอนหายใจ : “วัตถุดิบยาถูกคนซื้อหมดภายในคืนเดียว ฉันกำลังหาวิธีอยู่”
อู๋เป่ยพูด : “ไม่รีบ ผมรักษาอาการบาดเจ็บของท่านทวดเกิงให้คงที่แล้ว อย่างน้อยมันก็จะไม่เลวร้ายไปกว่านี้ หัวหน้าสำนัก ผมรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย ผมขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน”
ถังเทียนเจวี๋ยพยักหน้า : “ได้ นายไปพักผ่อนก่อนเลย”
เขาถามกวงจงซาน : “ผู้อาวุโสกวง ไปดื่มเหล้าที่บ้านผมไหม”
กวงจงซานหัวเราะฮ่าฮ่า : “เยี่ยมมาก!”
ในสายตาที่ทุกคนตกตะลึง กวงจงซานตามอู๋เป่ยกลับไปที่บ้านที่เขาอาศัยอยู่
ถังปิงอวิ๋นเตรียมอาหารและเหล้า ทั้งสองคนนั่งลง
หลังจากไม่นาน ถังเสวียนและหลานสุ่ยเยว่เดินทางมาถึง เดิมทีพวกเขาไม่มีโอกาสได้นั่งกับกวงจงซานด้วยกัน ตอนนี้สามารถนั่งด้วยกันได้แล้ว ทุกอย่างเป็นเพราะใบหน้าของอู๋เป่ย
ผ่านไปอีกสักพัก ถังซีและถังหงยีก็เดินทางมาถึงเช่นกัน คนเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นหัวใจหลักของถังเหมิน กลุ่มคนที่มีอนาคตมากที่สุด
กวงจงซานนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ดื่มเหล้า ดังนั้นเลยดื่มเร็วอย่างมาก
อู๋เป่ยถาม : “ผู้อาวุโสกวง เงาขวานที่คุณใช้ก่อนหน้านี้คืออะไร”
กวงจงซานพูดด้วยรอยยิ้ม : “นั่นคือทักษะเฉพาะของฉัน เรียกว่าขวานแยกภูเขา มีทั้งหมดยี่สิบกระบวนท่า ตอนนี้ฉันฝึกฝนได้แค่เจ็ดกระบวนท่า เสี่ยวอู๋ ถ้าหากนายอยากเรียน ฉันสามารถสอนนายได้”
อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้ มีเวลาผมจะขอคำชี้แนะจากผู้อาวุโสกวง”
ถังซีพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณชายอู๋ยังคงเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง แม้แต่ผู้อาวุโสกวงก็ชื่นชมขนาดนี้”
อู๋เป่ยพูด : “ผู้อาวุโสถังซี วิชามีดบินของคุณก็ร้ายกาจมากเหมือนกัน ผมชื่นชมอย่างมาก”
ถังซีโบกมือ : “คุณสมบัติของฉันมีจำกัด ฝึกฝนเพียงผิวเผินเท่านั้น ทำให้คุณชายเห็นเรื่องตลกแล้ว”
หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง ถาม : “คุณหลายความว่า วิชามีดบินของคุณเป็นแค่ระดับเริ่มต้นเท่านั้นเหรอ”
ถังซีพยักหน้า : “วิชามีดบินของฉันมาจากชายผู้ยิ่งใหญ่ในยุคโลกแห่งเซียน ก่อนที่เขาจะบินกลับไป ครั้งหนึ่งเคยฆ่ามังกรด้วยดาบเดียว ไม่ว่าแสงดาบจะกระทบไปที่ใด ผีและเทพก็ต้องหลบไป”
แม้ว่าอู๋เป่ยจะรู้จักอาวุธลึกลับบางอย่าง แต่คำอธิบายของถังซีเพิ่มความสนใจอย่างมาก พูด : “ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่แค่วิชามีดบินเท่านั้น”
ถังซีพยักหน้า : “มีดบินนี้ ครั้งหนึ่งเคยโด่งดังพอๆ กับดาบบิน ผู้อาวุโสคนนั้นเคยปราบปรามนักดาบมากมายจนไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้ เป็นที่รู้จักในนามจักรพรรดิดาบ!”
เขาพูดต่อ : “การฝึกฝนของฉันอยู่ระดับเริ่มต้น นอกจากนี้ยังคงต้องอาศัยมีดบิน เมื่อถึงระดับที่สอง ไม่มีมีดก็สามารถเป็นมีดได้ ทุกอย่างใช้มาเป็นมีดได้ สำหรับระดับที่ห้านั้นทรงพลังมากยิ่งกว่า เกินกว่าความเข้าใจของฉัน”
อู๋เป่ยพูดชม : “ร้ายกาจ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...