ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 583

อู๋เป่ยส่ายหัวแล้วพูดว่า "สิ่งที่ผมพูดกับฮานามิจิทั้งหมดนั้นไม่ใช่คําโกหก ถ้าคุณกลืนกินอีกจิตใต้สํานึกไป ชะตาชีวิตของคุณจะกลายเป็นชะตาชีวิตที่โชคร้าย โดดเดี่ยวและไม่มีที่พึ่งไปตลอดชีวิต"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงพูดด้วยความโกรธว่า "คุณพูดเหลวไหล! ฉันไม่เชื่อโชคชะตาหรอก!"

อู๋เป่ยทำเสียงฮึดฮัด: "ฉันรู้ว่าคุณแข็งแกร่งมากและเกือบจะรวบรวมหยวนเสินได้แล้ว แต่ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะว่า ถ้าคุณสามารถร่วมมือกับจิตสํานึกอื่นได้พร้อมกับฝึกฝนวิธีการปฏิบัติในแบบที่เหมาะสมเข้าด้วยกัน การฝึกฝนของคุณจะก้าวหน้าไปเยอะมาก!"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงยิ้มเยาะ ว่า "ทําไมฉันถึงต้องเชื่อคุณด้วย?"

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแสว่า "จะเชื่อหรือไม่เชื่อนั้น คุณเลือกเอาเอง"

คราวนี้ ฮานามิจิก็เดินเข้ามาและพูดยิ้มๆว่า "กินข้าวได้แล้วซิ่งเซียง คุณก็ด้วย "

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงยืนขึ้นและพูดว่า "พี่เปี่ยว ผมยังไม่หิว ผมขอไปพักผ่อนก่อนแล้วกัน"

มองดูเสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงกำลังเดินจากไป ฮานามิจิก็ส่ายหัวและพูดว่า "คุณพูดอะไรกับเธอ?"

อู๋เป่ยบอกว่า "เธอคงรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้ว ก็เลยอารมณ์ไม่ดีมั้ง"

ฮานามิจิถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า "สิ่งที่ฉันพูดไป เขาไม่เชื่อมันเลยหรอ ช่างมันเถอะ ค่อยเป็นค่อยไปก็แล้วกัน"

ในไม่ช้า อู๋เหม่ยและคนอื่น ๆ ก็ออกมากินข้าว ลั่วฉางเซิงก็ออกมาเป็นเพื่อนเหมือนกัน

ฮานามิจิขอให้คนช่วยย้ายที่วางเหล้าออกมา จริงๆแล้วเหล้านี้เป็นของราชวงศ์หมิงจริง ๆ มีประวัติศาสตร์หลายร้อยปีแล้ว ไวน์ถูกปิดผนึกอย่างดีเลยทำให้มีรสชาติกลมกล่อมดีกว่าไวน์ทิเบตของเย่ซวนขึ้นมาหน่อย

อู๋เป่ยบอกว่า “ไวน์นี้รสชาติไม่เลวเลยนะเหล่าลั่ว เป็นเหล้าทิเบตของคุณหรอ”

ท่านอาวุโสลั่วกล่าว หากยกบางตำนานมาพูดแล้ว ก็จะได้ความว่า “คำพูดนับล้านคำ รูปภาพนับล้านก็มิอาจสัมผัสความรู้สึกนี้ได้จริงๆ ขวดนี้วางทิ้งไว้นานแล้ว แต่เดิมมีหลายร้อยขวด แต่หลังๆมานี้ผมดื่มไปเยอะเลย ตอนนี้ก็ยังมีเหลืออีกสามสิบกว่าขวด

นายท่านชอบดื่ม ผมเจ้าส่งคนไปขนกลับมาประเทศยี่สิบขวด" อู๋เป่ยก็ไม่เกรงใจเขาแล้วพูดว่า "เยี่ยมมากเลย"

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว อู๋เหม่ยก็ดึงซิงเย่และเหม่ยไต้ออกไปเที่ยว

เธอรู้จักลูกสาวคนที่สองอยู่แล้ว ช่วงนี้ก็เข้ากันได้ดี แล้วทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันมากขึ้น

ในช่วงบ่าย อู๋เป่ยเริ่มศึกษาว่านเซิ่งเสินโจวนั้น หนังสือเล่มนี้มีทั้งหมดเจ็ดตอน มีสามตอนอยู่ในมือของเขา แบ่งเป็น ตอนเซียน ตอนความต่าง และตอนเบ็ดเตล็ด ตอนเซียนนั้นระบุได้ว่ามีการบันทึกข้อมูลเชิงลึกในการฝึกฝน แบบทดสอบที่สร้างขึ้นเอง

ศิลปะการต่อตู้ที่ท้าทายต่อสวรรค์ ภาถาอันทรงพลังของเหล่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในโลกเป็นต้น

ตอนความต่าง จะนำเสนอถึงภูตผีปีศาจและสิ่งแปลกๆอื่นๆ เช่น วัตถุแปลกปลอม นิมิตที่ต่างกัน ,เรื่องเบ็ดเตล็ด มันเป็นชื่อที่บ่งบอกถึงเนื้อหาที่ซับซ้อนมาก ที่ครอบคลุมภูมิศาสตร์บนสวรรค์ โดยจำนวนคำก็มีเก้าล้านภาพ และรูปภาพมากกว่าหนึ่งล้านห้าแสนภาพ

อย่างการการทำนายทางการแพทย์ และโหราศาสตร์ เป็นต้น ซึ่งเหล่านี้ช่วยทำให้อู๋เป่ยเหมือนได้เปิดหูเปิดตา

แต่ก่อนเขาไม่ได้ฝึกฝนสิ่งใดเลย นอกจากบรรดาชั้นฟ้าสวรรค์และโลกทั้งหลายของจี้หยกเท่านั้น ต่อมาก็ค่อย ๆ ศึกษาหนังสือสามเล่มนี้โดยเฉพาะเรื่องเบ็ดเตล็ดที่อู๋เป่ยสนใจมันมาก

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขานับว่าเป็นคนเซียนแล้ว ในด้านของเซียนนั้นเขาสามารถฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทวนท้องฟ้า และคาถาอื่น ๆได้บางส่วนแล้ว

ในด้านของซียนนั้น มีวิชาศิลปะการต่อสู้แขนงหนึ่งที่ฝึกฝนมาในระยะเหยินเซียน ซึ่งเรียกว่า ฝ่ามือมังกรสวรรค์

ฝ่ามือมังกรสวรรค์นี้ มีทั้งหมด 20 กระบวนท่า มีเทคนิคเฉพาะตัว และมี 3 การบวนท่าเป็นเทคนิคการต่อสู้ที่ต้องสังหาร ส่วนในเรื่องของพละกำลัง การควบคุมพลังและเวลาของเขานั้นได้มาถึงระดับที่น่าเหลือเชื่อ

อู๋เป่ยตั้งใจฝึกฝนฝ่ามือมังกรสวรรค์มาก รู้ตัวอีกทีก็ดึกมากแล้ว เขากําลังรอกลับไปพักผ่อนที่ห้อง กลับมีเงาสะท้อนออกมาจากประตู

เขามองแล้วพูดว่า "เสี่ยวเหลียงซิงเซียง ดึกขนาดนี้ยังไม่นอนอีกเหรอ?"

คนที่มาก็คือเสี่ยวเหลียงซิงเซียงไม่ใช่ใครที่ไหน เธอจ้องมองไปที่อู๋เป่ยและถามว่า "สรุปว่าคุณคิดยังไงกันแน่"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "พูดแบบนี้ คุณเชื่อผมแล้วงั้นเหรอ?"

เสี่ยวเหลียงซิงเซียงพูดว่า: "สิ่งที่คุณพูดไปมันก็ไม่เลวเลย สถานการณ์เหล่านี้แม้แต่ลูกพี่ลูกน้องของฉันก็ไม่มีใครรู้"

อู๋เป่ยตอบว่า: "ในเมื่อเธอถาม งั้นฉันจะบอกเธอให้ก็ได้ว่า เธอมีวิญญาณคู่ของหยินและหยาง และมันนับว่าเป็นอัจฉริยะในการฝึกฝน ผมอยากจะรับเธอเป็นศิษย์ของผม"

เสี่ยวเหลียงซิงเซียงเบิกตากว้าง "คุณอยากจะรับฉันเป็นศิษย์งั้นเหรอ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า “ฟังไม่ผิดหรอก แต่เรื่องนี้คุณต้องเก็บมันไว้เป็นความลับและห้ามให้บุคคลที่สามนอกจากคุณและผมรู้ นอกจากนั้นผมก็อยากให้คุณปกป้องเหม่ยจีอย่างลับๆ"

เสี่ยวเหลียงซิงเซียงบอกว่า: "ฉันมีความรู้สึกที่ดีมากๆต่อพี่เป่ย ถ้าเขาตกอยู่ในอันตราย ฉันจะต้องปกป้องเขาโดยตามสัญชาติญาณอยู่แล้ว เพียงแค่ระดับพลังของฉันไม่สูง แค่กลัวว่าจะแข็งแกร่งไม่พอก็เท่านั้น"

อู๋เป่ยตอบ: "นั่นเป็นเพราะเธอไม่ได้รับคําแนะนําจากอาจารย์ที่ช่วยชี้แนะให้ถูกจุดตังหาก วิธีในการฝึกฝนพลังก็มีปัญหาเหมือนกัน ถ้าได้ฉันมาสอนเธอ ภายในสามเดือนเธอก็จะสามารถกลายเป็นคนได้ ภายในครึ่งปีผมรับรองได้เลยว่าคุณจะกลายเป็นเซียนตี้ได้แน่นอน