ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 583

ลั่วฉังเซิงสามารถพูดคำนี้ออกมาได้นั่นก็เพราะว่าเขามั่นใจในตัวอู๋เป่ย อู๋เป่ยมีความรู้และความเชี่ยวชาญด้านการเล่นแร่แปรธาตุ ถ้ามีเขาคอยช่วย ตระกูลลั่วก็จะมีชื่อในโลกยุทธภพแน่

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “นี่เป็นเรื่องของตระกูลลั่ว ฉันจะไม่เข้าไปยุ่ง พรุ่งนี้ฉันจะไปเดินเล่นกับครอบครัว วันมะรืนฉันจะไปฆ่าโอดะ ยูคาริ คุณก็เตรียมตัวไว้เถอะ”

ลั่วฉังเซิงพูดทันที "ครับ!"

หลังจากพูดคุยกันสักพักก็ถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว ลั่วฉังเซิงออกไปจัดการ

ก็ออกไปจัดงานเลี้ยงใหญ่ให้กับครอบครัวของอู๋เป่ย

ทันใดนั้น จู่ ๆ คนรับใช้ก็มารายงาน "คุณหนูเหลียงขอพบครับ"

จู่ๆ ฮานามิ มิกิก็แสดงสีหน้าเหมือนคนไม่มีทางเลือก เธอพูดว่า "เธอมาที่นี่ทำไม"

อู๋เป่ยถามว่า “ใครกัน?”

ฮานามิ มิกิ “หลานสาวของป้าของฉัน แล้วก็เป็นเหลนสาวของปู่ทวดของฉันชื่อเสี่ยวเหลียงซิ่งเซียง เธออายุน้อยกว่าฉันสองปี ความสัมพันธ์ระหว่างเราดีกันมาโดยตลอด เด็กคนนี้น่ะ เก่งมาก ในเรื่องหาปัญหาเข้าตัวน่ะนะ ตอนนี้จู่ ๆ ก็มาหาฉัน เกรงว่าคงจะมีปัญหาอะไรสักอย่าง”

พูดยังไม่ทันจบก็มีหญิงสาวคนหนึ่งสวมกระโปรงสั้นไว้ผมหางม้าเดินเข้ามา เธอมีรูปร่างบอบบางและสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้น ทันทีที่เข้ามา เธอก็กอดฮานามิ มิกิแล้วพูดว่า "พี่ คิดถึงพี่จังเลย"

ฮานามิ มิกิดูไร้อำนาจไปชั่วขณะหนึ่ง "ซิ่งเซียง จู่ๆ มาหาฉัน มีเรื่องอะไรมาอีกแล้วล่ะสิ?"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงไม่ตอบ เธอเอาหน้าแนบกับตัวฮานามิ มิกิ เธอสูดกลิ่นอย่างแรง จากนั้นก็ทำหน้าแปลก ๆ

ฮานามิ มิกิถามแปลกๆ “เธอดมอะไรเนี่ย?”

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงกะพริบตาแล้วพูดว่า "พี่ เมื่อกี้พี่ทำ…นั่นอ่ะเหรอ?"

ฮานามิ มิกิทั้งอายทั้งตกใจ เธอสงสัยว่าได้กลิ่นได้ไง เธอว่าเธอก็ล้างตัวสะอาดมากแล้วนะ

เมื่อเสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงเห็นสีหน้าของเธอ เธอก็มั่นใจมากขึ้น เธอหัวเราะก่อนจะพูดว่า “หึหึ พี่ ฉันไม่คิดว่าพี่จะปล่อยตัวขนาดนี้ ฉันคิดว่าพี่ไม่มีแฟนซะอีก”

ตอนที่เธอพูดเธอก็ยิ้มหันไปมองอู๋เป่ย

“คนนี้เหรอ พี่เขย” เธอถาม

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ฉันชื่ออู๋เป่ย"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงยิ้มแล้วทักทาย "สวัสดีพี่เขย ฉันชื่อเสี่ยวเหลียงซิ่งเซียง เรียกฉันว่าซิ่งเซียงก็ได้"

อู๋เป่ย "สวัสดี ซิ่งเซียง"

ฮานามิ มิกิ "ซิ่งเซียง เธอมาหาฉัน มีอะไรรึเปล่า?"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงถอนหายใจแล้วพูดว่า "พี่ ยายของฉันตัดเงินเดือนฉันไป ฉันไม่มีเงินใช้"

ฮานามิ มิกิถามอย่างสงสัย “ป้าฉันตัดเงินเดือนเธออีกแล้ว เธอไปก่อเรื่องอะไรอีกแล้วล่ะ?”

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงก้มหน้า "ก็ไม่มีมากนะ ฉันแค่ฝังคนให้กลายเป็นรูปปั้นซีเมนต์”

ฮานามิ มิกิพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง "เธอฆ่าคน?"

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียง "เขามันสวะ กล้ามารังแกพี่สาวน้องสาวฉัน ฉันก็เลยสั่งสอนเขา"

ฮานามิ มิกิถามว่า “แล้วอีกฝ่ายเป็นใคร?”

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียงก้มศีรษะลงอีกครั้งแล้วพูดว่า "เขาเป็นลูกชายของสมาชิกสภาจังหวัดเกียวโต"

ฮานามิ มิกิใช้มือจับหน้าผากของเธอ ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ

เสี่ยวเหลียงซิ่งเซียง "พี่ พี่ไม่รู้ว่าเขานั้นแย่แค่ไหน พี่สาวน้องสาวฉันต่างก็ถูกเขารังแก…"

“พอเถอะ!” ใบหน้าของฮานามิ มิกิเปลี่ยนเป็นเย็นชา “เขาเป็นถึงลูกชายของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เธอกล้าไปลงมือกับเขาได้ยังไง? เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แม้แต่ป้าของฉันก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้”