ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 585

คนเหล่านี้ล้วนเป็นสหายร่วมรบของเขา ย้อนกลับไปตอนนั้นพวกเขาบุกประเทศเหยียนหลงด้วยกัน ฆ่าคนเผาไฟด้วยกัน ในเวลานี้ พวกเขากำลังพูดถึงสิ่งที่พวกเขาเคยทำในประเทศเหยียนหลง

ชายชราคนหนึ่งพูดด้วยรอยยิ้ม : “คิดถึงวันเหล่านั้นจริงๆ โอดะคุง ยังจำเกมที่พวกเราแข่งกันได้ไหม สาวงามหนึ่งร้อยคนถูกเปลื้องผ้าเปลือยเปล่า ยืนต่อหน้าพวกเรา พวกเราแข่งกัน ดูว่าใครมีอะไรกับผู้หญิงได้มากที่สุด โอดะคุง คุณกล้าหาญที่สุด มีอะไรกับสาวสวยสิบสามคน”

โอดะ ยูคาริหัวเราะเสียงดัง พูด : “เพื่อนเก่า ความจำของคุณดีจริงๆ ผมเกือบจะลืมไปหมดแล้ว”

ชายชราอีกคนพูด : “และยังมีครั้งนั้น พวกเราแข่งกันตัดหัวคน ผมตัดไปห้าสิบสามหัวก็ตัดไม่ไหวแล้ว โอดะคุงกลับฆ่าไปสามร้อยเก้าคน”

โอดะ ยูคาริพูดอย่างไม่แยแส : “ต้องฆ่าคนของประเทศเหยียนหลงให้มากๆ คนของพวกเขาเยอะเกินไปแล้ว”

ในเวลานี้ อู๋เป่ยและลั่วฉังเซิงปรากฏตัวที่ด้านนอกประตูบ้านของโอดะแล้ว ที่ประตูมีคนถาม : “ทั้งสองท่านเป็นแขกใช่ไหม”

ลั่วฉังเซิงพูด : “ช่วยไปรายงาน บอกไปว่ามีเพื่อนเก่ามาอวยพร”

คนเฝ้าประตูคนนั้นรีบไปรายงาน โอดะ ยูคาริออกมาอย่างรวดเร็ว เมื่อเวลาที่เขามองเห็นลั่วฉังเซิง สะดุ้งเล็กน้อย

ตอนนี้ลั่วฉังเซิงเปลี่ยนใบหน้าแล้ว เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง เขากลับไม่รู้จัก

อู๋เป่ยกวาดมองโอดะ ยูคาริคนนี้ คนผู้นี้สูงประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบเซนติเมตร ผีญี่ปุ่นในสมัยนั้นไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ หนึ่งร้อยหกสิบก็ถือว่าสูงแล้ว ส่วนสูงอย่างเขาแบบนี้ ในเวลานั้นก็ถือว่าใช้ได้แล้ว

เขาหัวล้าน ใบหน้าผอมอย่างมาก สายตาเรียวยาว เขาถาม : “ทั้งสองท่านรู้จักผมเหรอ”

อู๋เป่ยพูดเสียงดัง : “แน่นอนรู้จักอยู่แล้ว แกชื่อโอดะ ยูคาริ ก่ออาชญากรรมนับไม่ถ้วนในประเทศเหยียนหลง! แต่น่าเสียดายพระเจ้าไม่ลงโทษแก ดังนั้นฉันเลยมาลงโทษแกแทน!”

โอดะ ยูคาริโกรธอย่างมาก : “บังอาจ!”

ชายชราเหล่านั้นก็พุ่งออกมาเช่นกัน ตอนนั้นพวกเขาล้วนแล้วอยู่ที่ประเทศเหยียนหลงมาเจ็ดปี ฟังภาษาเหยียนหลงรู้เรื่อง ชายชราคนหนึ่งพูดทันที : “หยิ่งผยองมากเลยนะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาทำตัวดุร้ายที่ประเทศญี่ปุ่น ฉันเคยฆ่าคนประเทศเหยียนหลงมานับพันนับหมื่นคน วันนี้ฆ่าแกเพิ่มอีกคนก็ไม่มาก!”

ทันใดนั้นชายชราคนนี้ก็ดึงมีดสั้นออกมาจากเอว ดึงมันออกมาแล้วแทงอู๋เป่ย

อู๋เป่ยได้ยินมาว่าตอนนั้นเขาก็ก่ออาชญากรรมที่ประเทศเหยียนหลงด้วย เตะเขาออกไปทันที ชายชราคนนี้อายุร้อยกว่าปีแล้ว ถูกเตะออกไปหนึ่งที อวัยวะภายในแตกสลาย ยิ่งไม่รู้ว่ากระดูกหักไปกี่ชิ้น เขาถูกเตะขึ้นไปในอากาศแล้วกระแทกพื้นอย่างแรง

โอดะ ยูคาริโกรธอย่างมาก พลังชั่วร้ายกระดูกสีขาวอันทรงพลังถูกปลดปล่อยไปทั่วร่างกายของเขา และตบอู๋เป่ยด้วยฝ่ามือ

อู๋เป่ยต่อยหนึ่งหมัดไปทางอีกฝ่าย หมัดนี้เขาใช้กำลังทั้งหมด เกราะป้องกันแขน ยันต์ที่มีพลังอันยิ่งใหญ่ บวกกับการโจมตีดวงดาวกระบวนท่าที่หนึ่งของหมัดสังหารเทียนซิง และพลังหยางบริสุทธิ์ในร่างกาย ยิ่งกว่านั้นใช้หมัดปรารถนาที่แข็งแกร่งนและเกือบจะสมบูรณ์แบบ

สามารถพูดได้ว่า การโจมตีครั้งนี้ของอู๋เป่ย เป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ หมัดของเขาเกินความเร็วของเสียง ทะลวงไปในอากาศ และโจมตีไปที่ฝ่ามือโอดะ ยูคาริก่อน

“ตุ้ม!”

เสียงดังสนั่น พลังเทพนับหมื่นกิโลกรัม บดขยี้มือและแขนของโอดะ ยูคาริโดยตรง ระเบิดออกเป็นหมอกเลือด! หลังจากนั้นหมัดของเขาก็กระแทกบนร่างของเขาอย่างแรง

โอดะ ยูคาริถูกโจมตีจนบินออกไปราวกับลูกกระสุน ชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาถูกชนตายห้าคนทันที และอีกคนหนึ่งก็ถูกชนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

โอดะ ยูคาริบินออกไปสิบกว่าเมตร ชนเข้ากับต้นไม้เก่าแก่ต้นหนึ่ง เขายังไม่ทันตอบสนองกลับมา อู๋เป่ยก็มายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว ยกเขาขึ้นเหมือนไก่ตัวหนึ่ง

ทวารทั้งเจ็ดของโอดะ ยูคาริมีเลือดไหล ถามเขาเสียงสั่น : “แกเป็นใคร ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ เว้นเสียแต่แกจะเป็นตี้เซียนเหรอ”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ฉันไม่ใช่ตี้เซียน แต่มันก็มากเกินพอที่จะฆ่าแกได้ โอดะ ยูคาริ ตอนนั้นแกฆ่าคนนับไม่ถ้วน ตอนนี้แกตายด้วยน้ำมือของฉัน ยังมีอะไรอยากพูดอีกไหม”

โอดะ ยูคาริกัดฟันพูด : “อาจารย์ของฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่นอน เขาจะต้องช่วยฉันแก้แค้นแน่นอน!”

อู๋เป่ยถาม : “อาจารย์ของแกเป็นใคร บอกฉันมา ฉันมีเวลาว่างจะไปฆ่าเขา”

โอดะ ยูคาริพูด : “อาจารย์ของฉันเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า! เขาชื่อยามาโมโตะ ทาเคโตะ!”