ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 596

ระหว่างรอวัตถุดิบทำยา เขาก็เขียนใบสั่งยาใบที่สอง ใบสั่งยานี้ใช้รักษาโรคเบาหวานประเภท 2 มันมีประโยชน์ช่วยรักษาและฟื้นฟูผู้ป่วยเบาหวานได้ดีมาก

โลกใบนี้มีผู้ป่วยโรคเบาหวานถึงสี่ห้าพันล้านคนและในจีนมีประชากรเกิน 100 ล้านคนที่เป็น ดังนั้นหากจับตลาดกลุ่มนี้ต้องไม่มีปัญหาอะไรแน่

หลังจากเขียนใบสั่งยาใบที่สองแล้ว หลี่กวงหลงได้สั่งให้คนไปเอาวัตถุดิบมาแล้ว เขาแยกวัตถุดิบยาออกเป็นแต่ละประเภท จากนั้นเขาก็เริ่มจัดยา

หลังจากเขาทำไปแล้วหลายขั้นตอน วัตถุดิบยา 23 ชนิดถูกกลั่นออกมาบรรจุใส่ขวด ขวดได้รับความร้อนเล็กน้อยเพื่อให้ส่วนผสมที่มีประสิทธิภาพเวลาทำปฏิกิริยาขั้นสุดท้าย

ขั้นตอนสุดท้ายเมื่ออุณหภูมิถึงช่วงหนึ่ง อุณหภูมิมันก็คงที่อยู่สักพัก ของเหลวก็เปลี่ยนจากสีฟ้าอ่อนเป็นสีเขียวเข้มและมีกลิ่นหอมของยาที่เข้มข้น

อู๋เป่ยหยิบขวดขึ้นมาทันทีแล้วเทลงในชามกระเบื้องที่เตรียมไว้ เขาหยิบชามขึ้นมาจิบ ยานั่นถูกดูดซึมเข้าสู่เส้นลมปราณของเขาอย่างรวดเร็ว

เขาหลับตาค่อย ๆ สัมผัสความรู้สึกในร่างกาย ไม่นานเขาก็ขมวดคิ้ว

หลี่กวงหลงเป็นกังวลมาก เขาถามว่า "สหาย เป็นยังไงบ้าง?"

อู๋เป่ย"มันมีผลอยู่ แต่มันแย่กว่าที่ผมคิดไว้เล็กน้อย ยังต้องปรับปรุงอีกนิดหน่อย"

จากนั้นเขาก็ยื่นใบสั่งยาสำหรับรักษาโรคเบาหวานให้หลี่กวงหลง ให้เขาไปหาตัวยาอีกครั้ง อู๋เป่ยพัฒนาสูตรยาต่อไป

อู๋เป่ยกำลังยุ่งอยู่กับการปรับปรุงสูตรยา ในขณะที่ถังจื่อยี่และวั่นโล่วเข่อกำลังวางแผนโครงการเมืองเจียงหนานในห้องนั่งเล่น หญิงสาวทั้งสองได้ตกลงกันในรายละเอียดเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเธอเริ่มคุยกันเรื่องเครื่องสำอางและรองเท้า ไม่นานหลังจากนั้นภรรยาของหลี่กวงหลงก็ร่วมวงด้วย ผู้หญิงสามคุยกัน หากมองดูก็เหมือนว่าตอนนี้ตระกูลหลี่ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาก

อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่อู๋เป่ยทดลองแล้วหลายครั้ง ในที่สุดเขาก็ได้สูตรยาที่ดีที่สุด เขาบันทึกขั้นตอนทั้งหมดและให้หลี่กวงหลงหาคนมาทำอีกครั้ง

หลี่กวงหลงมีประสบการณ์มาก่อน โทรหาผู้เชี่ยวชาญมากลุ่มหนึ่ง แบ่งวิธีการกลั่นและสภาพแวดล้อมไว้อย่างชัดเจน อู๋เป่ยเขียนวิธีและสภาพแวดล้อมไว้อย่างชัดเจน หากทำตามนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เป็นเวลา 3 ทุ่ม ทางด้านโรงงานได้ส่งยาที่ใช้วิธีของอู๋เป่ยในการทำมาชุดหนึ่ง

อู๋เป่ยจิบและรู้สึกว่ายามีประสิทธิภาพถึง 90 เปอร์เซ็นต์ ถ้าวัดจากผลที่เขาต้องการ แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็ยังพอรับได้

เมื่อเห็นอู๋เป่ยอนุมัติ หลี่กวงหลงก็ตื่นเต้นมาก เขาพูดว่า "น้องชาย เรามีโรงงานสำเร็จแล้ว ตอนนี้เราแค่ต้องการเพิ่มอุปกรณ์บางอย่างในการผลิตเท่านั้น!"

อู๋เป่ย "ราคายาค่อนข้างสูง ต้องตั้งราคายาไว้ที่สองพันหยวน"

หลี่กวงหลงยิ้มและพูดว่า "ตอนนี้ฉันให้ทางโรงงานจัดการ เราจะเริ่มผลิตในปีหน้า หลังจากนั้นสามเดือนเราก็จะผลิตวันละหนึ่งแสนกล่อง!"

หนึ่งแสนกล่องต่อวัน หากคิดเป็นรายได้ต่อวันก็จะอยู่ที่ 200 ล้านและรายได้ต่อปีก็จะอยู่ที่ 7 หมื่นล้าน

หลี่กวงหลงอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น ดวงตาของเขาเป็นประกาย เพราะว่าตอนนี้เขาใกล้จะมูลค่าตลาดล้านล้านหยวนเข้าไปทุกที

อู๋เป่ย “เรื่องแบบนี้ไม่ควรรีบ เราไม่จำเป็นต้องรีบเพิ่มการผลิต”

หลี่กวงหลงพูดว่า "ชื่อเสียงของสินค้ารุ่นแรกของเรานั้นดีมาก ฉันคิดว่าถ้าเราเปิดตัวสินค้าตัวที่สอง เราไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องยอดขายอย่างแน่นอน"

อู๋เป่ย "ตอนนี้เรามาใส่ใจเรื่องยานี่ของเราดีกว่า ผมยังต้องค่อยๆ ปรับสูตรยาสำหรับโรคเบาหวาน"

สูตรยาใหม่แตกต่างจากสูตรยาที่ปรับปรุง แบบแรกนั้นทำยากกว่า ต้องลองผิดลองถูกเป็นเวลานานถึงจะได้

หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน ในที่สุดก็ได้กินข้าวสักที ถังจื่อยี่และวั่นโล่วเข่อสามารถรับประทานอาหารเย็นเป็นเพื่อนเขาได้ ในระหว่างนั้นพวกเขาก็พูดถึงเมืองเจียงหนาน

แผนของวั่นโล่วเข่อคือให้เธอเป็นคนออกหน้าเป็นผู้ถือหุ้นสองในสามในเมืองเจียงหนาน หากทำแบบนี้เธอก็จะได้เพื่อเป็นเจ้าของโครงการทั้งหมดหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ หลังจากนั้น เธอก็จะร่วมมือกับตระกูลถังและบริษัทเป่ยเฉินเพื่อร่วมมือกันพัฒนาเมืองเจียงหนาน

ในจำนวนนี้บริษัทเป่ยเฉินถือหุ้น 50% ถังกรุ๊ปถือหุ้น 30% และวั่นโล่วเข่อถือหุ้น 20%

สิ่งที่อันตรายที่สุดคือขั้นตอนการเป็นผู้ถือหุ้นที่เมืองเจียงหนานของวั่นโล่วเข่อ แน่นอนว่าเสินฮุยจะต้องไม่ให้เธอทำสำเร็จได้ง่าย ๆ แน่

เขาพูดกับลู่หล่านเฉิน"พี่ชาย ความปลอดภัยของวั่นโล่วเข่อก็ฝากคุณด้วย"

ลู่หล่านเฉิน"ไม่ต้องห่วง มีฉันอยู่ทั้งคน เธอปลอดภัยอยู่แล้ว"