สีหน้าของหลี่หงเทาเปลี่ยน ถาม : “หมออู๋ ผมไม่มีวันดีขึ้นแล้วใช่ไหม ผมจะตายไหม”
อู๋เป่ยพูด : “ไม่ต้องเป็นกังวล บาดแผลนี้ผมสามารถรักษาได้”
เขาเขียนสูตรยาออกมาหนึ่งแผ่น ให้คนไปซื้อวัตถุดิบยา ในเวลาเดียวกันรักษาด้วยการฝังเข็มไปพร้อมๆ กัน
ระหว่างที่เขารักษาบาดแผลไปด้วย พร้อมกับถาม : “คุณปู่ แก๊งงูพิษกล้าลงมือกับคนของตระกูลหลี่ด้วยเหรอ”
หลี่อวิ๋นโต้วขมวดคิ้ว : “ตามหลักแล้วไม่สมควร แก๊งงูพิษเป็นแก๊งในยุทธภพ น้ำบาดาลไม่ทำให้น้ำในแม่น้ำขุ่นเคืองต่อกัน เรื่องของวันนี้น่าแปลกเล็กน้อย”
อู๋เป่ย : “คุณปู่ เรื่องนี้ไม่ปกติ ดีที่สุดคือพวกเราต้องถามให้ชัดเจน ถ้าหากเป็นการเข้าใจผิด ให้พวกเขาชดเชยและขอโทษ ก็จะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป ถ้าหากอีกฝ่ายเป็นการจงใจ อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว”
หลี่ตงซิง : “เถ้าแก่ของแก๊งงูพิษเป็นตู้ฮ่าวหยาง ตันอี้เหริน และหวงไค สามคนนี้ล้วนแล้วไม่ใช่บุคคลธรรมดา ถ้าเป็นไปได้ พยายามอย่าก่อสงคราม”
อู๋เป่ย : “ไม่ผิด จำเป็นต้องทำความเข้าใจกันก่อน”
หลี่อวิ๋นโต้วพยักหน้า พูดกับหลี่ตงซิง : “ตงซิง นายค่อนข้างสนิทกับตู้ฮ่าวหยาง นายไปถามเขาก่อน”
หลี่ตงซิงพยักหน้า โทรศัพท์หาตู้ฮ่าวหยางทันที หลังจากโทรเสร็จ ทั้งสองฝ่ายคุยกันอย่างสุภาพหลายประโยค หลี่ตงซิงค่อยพูดถึงประเด็นสำคัญ
อู๋เป่ยได้ยินอย่างชัดเจน ในโทรศัพท์ ตู้ฮ่าวหยางคนนั้นพูด : “เพื่อนหลี่ ลูกชายของคุณไปรุกรานคนที่ไม่ควรรุกราน”
หลี่ตงซิงรีบถาม : “รุกรานใครเหรอ”
ตู้ฮ่าวหยาง : “อวิ๋นตงหวู่ข่วย หวงซาง”
หลี่ตงซิงตัวสั่นสะท้าน เขาพูด : “ขอบคุณเพื่อนตู้ที่เตือน ผมรู้แล้ว” พูดจบ วางสายโทรศัพท์
หลังจากนั้นเขามองหลี่หงเทาด้วยความโกรธ : “หงเทา ทำไมนายถึงกล้าไปรุกรานคนของตระกูลหวง”
หลี่หงเทาก้มหน้า พูด : “ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหวงซาง”
หลี่อวิ๋นโต้วถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “หงเทา นายเล่าเรื่องความเป็นมาทั้งหมดให้ชัดเจน เพียงแค่เหตุผลฟังขึ้น ทางพวกเราไม่มีใครโทษนายแน่นอน”
หลี่หงเทาเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนเช้าทันที ที่แท้ ในตอนเช้าเขาโทรหาเพื่อนหลายคน ออกไปขับรถเล่นข้างนอก หลังจากนั้นปิ้งบาร์บีคิวกิน
ตอนนั้น เขามองเห็นผู้หญิงที่สวยอย่างมากคนหนึ่ง อายุสิบเก้าปี หลี่หงเทาก้าวไปข้างหน้าเพื่อพูดคุยกับเธอ ใครจะไปรู้ผู้หญิงคนนั้นไม่สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ
ในฐานะที่หลี่หงเทาเป็นชายหนุ่มผู้มั่งคั่งแห่งตระกูลหลี่ เคยถูกคนมองข้ามแบบนี้ตอนไหน จากนั้นเขาก็เริ่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปร่างของหญิงสาว บอกว่าที่นี่แบน ตรงนั้นไม่มีเนื้อ
หญิงสาวได้ยินโกรธอย่างมาก เธอโบกมือหนึ่งที ก็มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินมาจากด้านข้าง ชายฉกรรจ์คนนั้นเพียงแค่ผลักหนึ่งที หลี่หงเทาก็รู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว
ฟังถึงตรงนี้ อู๋เป่ยรู้แล้ว ผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกสาวของหวงซาง
หลี่ตงซิงถอนหายใจหนึ่งที พูด : “ยังดี นายไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่น่าเกียจกว่านี้”
หลี่อวิ๋นโต้ว : “ฉันเคยเจอหวงซางหลายครั้ง ถือได้ว่ามีความสัมพันธ์เล็กน้อย ในช่วงบ่ายฉันจะเตรียมของขวัญและไปเยี่ยมเป็นการส่วนตัว”
อู๋เป่ยเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าหวู่ข่วยของเมืองอี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน เลยพูดว่า : “ผมจะไปกับคุณปู่ด้วยกัน”
หลี่อวิ๋นโต้วพยักหน้า : “ได้ เสี่ยวเป่ยนายไปกับฉัน”
หลังจากนั้น อู๋เป่ยค้นหาประวัติความเป็นมาของหวงซาง หวงซางคนนี้เป็นอัจฉริยะด้านการต่อสู้ เมื่อตอนที่เขาอายุสิบกว่าขวบ เขาได้ต่อสู้มาแล้วทั่วทั้งมณฑล ตอนที่อายุยี่สิบกว่าปี หาคู่ต่อสู้ได้ยาก
ถึงอายุสามสิบปี เขาเลื่อนขั้นเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพ ตอนนี้เขาอายุสี่สิบต้นๆ การฝึกฝนมีการพัฒนามากยิ่งขึ้น ว่ากันว่าเขาเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้าแล้ว
ดูเหมือนว่าหวงซางควบคุมโลกใต้ดินเกือบครึ่งหนึ่งในหลิงหนาน เมื่อเอาจัวคังมาเทียบกับเขา เป็นได้แค่กุ้งตัวเล็กและปลาตัวเล็ก ไม่อยู่ในระดับเดียวกันเลยด้วยซ้ำ
เกี่ยวกับสถานะของโลก หวงซางคนนี้มีตัวตนระดับยักษ์ใหญ่ ตันอี้เหรินเป็นศิษย์น้องของหวงซาง ทั้งสองคนมีอาจารย์คนเดียวกัน
หลังจากสอบถามตัวตนของหวงซางเสร็จ ภายในใจของอู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะตะลึง หวงซางคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ชีวิตของเขาคือตำนาน
หลังจากอู๋เป่ยรักษาหลี่หงเทาเสร็จ เตรียมตัวสักพัก ก็ไปเยี่ยมหวงซางกับหลี่อวิ๋นโต้วด้วยกัน
ครึ่งชั่วโมงกว่า รถขับเข้าไปในบ้านเก่าในหนานตู้ ลงจากรถ ที่ประตูมีคนเฝ้าประตูคนหนึ่งถาม : “ทั้งสองท่านมาหาใคร”
อู๋เป่ยพูด : “ตระกูลหลี่ของเมืองอวิ๋นตงเข้าพบ รบกวนช่วยไปรายงานด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...