ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 608

อู๋เป่ยก้าวเข้าไป เขาเชิญให้หลี่อวิ๋นโต้วนั่งลงก่อน หลังจากนั้นยืนอยู่ด้านข้าง

หวงซางเห็นว่าอู๋เป่ยไม่นั่ง เขาสามารถทำได้แค่ยืนอยู่ ทำความเคารพพูด : “หมอเทวดาอู๋ คุณเพิ่งบอกว่าผมจะประสบภัยพิบัติภายในสามปี ไม่รู้ว่าเป็นภัยพิบัติแบบไหน”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณรู้อยู่แก่ใจยังจะถามอีก ตอนที่ฝึกฝนชั้นพระเจ้า น่าจะมีการใช้วิธีการบางอย่าง บนผิวเผินคุณเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า ในความเป็นจริง ภายใต้หัวใจอันศักดิ์สิทธิ์ มีความคิดปีศาจที่ทรงพลังอย่างยิ่งดำรงอยู่ ตัวของคุณเองก็รู้ดี ความคิดชั่วร้ายนี้ไม่สามารถระงับได้ อาจใช้เวลาหนึ่งปีหรือสามปี มันจะกลับมากัดกินคุณอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้น หวงซานอย่างคุณก็จะกลายเป็นรุ่นปีศาจกษัตริย์”

เหงื่อเย็นของหวงซางล้วนแล้วไหลลงมา เขารู้สึกได้ถึงสถานการณ์ของตัวเองอย่างคลุมเครือ แต่ทันทีที่ได้ยินอู๋เป่ยพูดแบบนี้ เขาค่อยตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

เขาโค้งคำนับลึกๆ : “ขอให้หมอเทวดาอู๋ช่วยชีวิตผมด้วย!”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ทำไมผมต้องช่วยคุณด้วย”

หวงซางยิ้มอย่างขมขื่น พูด : “ถ้าหากหมอเทวดาอู๋ลงมือช่วย ผมจะตอบแทนอย่างหนักแนนอน!”

อู๋เป่ย : “ความคิดปีศาจของคุณแข็งแกร่งเกินไป ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนกัน คุณไปขอร้องผู้สูงส่งคนอื่นดีกว่า ใช่แล้ว แก๊งงูพิษมีราชาหมอตงอวิ๋นไม่ใช่เหรอ คุณสามารถลองไปหาเขาดู”

ตันอี้เหรินก็อยู่ด้านข้างเช่นกัน เขาเพิ่งฟื้นตัวกลับมา กินหนึ่งฝ่ามือของอู๋เป่ย เขาตกใจอย่างมาก พูด : “หมอเทวดาอู๋ หวงไคก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน”

อู๋เป่ยจ้องตันอี้เหรินคนนี้ พูด : “คุณเป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์คนหนึ่ง คิดไม่ถึงเลยว่าจะทำการค้ายาเสพติด คุณระวังตัวให้ดี อย่าให้ผมจับพิรุธได้แล้วกัน”

ตันอี้เหรินตะลึง : “ค้ายาเสพติดเหรอ เกรงว่าหมอเทวดาอู๋เข้าใจผิดแล้ว แก๊งงูพิษของผมไม่เคยเข้าใกล้ยาเสพติด”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ใช่ไหม ดูเหมือนว่าหัวหน้าอย่างคุณ กลับไม่รู้จักลูกน้องของตัวเอง”

สีหน้าของตันอี้เหรินดูแย่ พูด : “ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างแน่นอน!”

หวงซางถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “บางทีชีวิตของผมควรจะเป็นแบบนี้แล้ว”

อู๋เป่ย : “ผมมาที่นี่ ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง มีคนทำร้ายหลี่หงเทา หลีหงเทาเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนใช้ฝ่ามือทรายเหล็กทำร้ายเขา ผมอยากเจอยอดฝีมือคนนั้นอย่างมาก!”

หวงซางขมวดคิ้ว พูด : “หมอเทวดาอู๋ คนที่ลงมือเป็นลูกน้องคนหนึ่งของผม เขาไม่ได้ตั้งใจ”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “เขาไม่ได้ตั้งใจเหรอ อย่างนั้นผมก็สามารถทำร้ายคนของตระกูลหวงโดยไม่ได้ตั้งใจใช่ไหม”

หวงซางเคยขอความช่วยเหลือมาก่อน ตอนนี้อู๋เป่ยกลับไมสามารถทำอะไรกับสถานการณ์ของเขาได้ ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นไม่เกรงใจขึ้นมา เขาพูดอย่างไม่แยแส : “หมอเทวดาอู๋กำลังข่มขู่ผมเหรอ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณสามารถเข้าใจแบบนี้ได้”

หวงซางหัวเราะขึ้นมา พูด : “มีนิสัยของคนหนุ่มจริงๆ จู่ๆผมก็อยากต่อสู้กับคุณสักสองกระบวนท่า”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ถ้าหากคุณแพ้ จากนี้ไป คุณต้องเชื่อฟังคำสั่งของตระกูลหลี่!”

ดวงตาของหวงซางดุร้าย : “แล้วถ้าหากคุณแพ้ล่ะ”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ผมแพ้ แน่นอนแล้วแต่คุณอยากจะทำอะไรก็ได้”

หวงซาง : “ผมไม่มีความสนใจอะไรในตัวคุณ คุณแพ้แล้ว ผมจะเอาผลกำไรของตระกูลหลี่ไปครึ่งหนึ่ง!”

หลี่อวิ๋นโต้วพูดอย่างไม่แยแส : “ได้”

หวงซางและอู๋เป่ยมาที่ลานบ้าน ตันอี้เหรินมีสีหน้าที่ตึงเครียด เมื่อกี้เผชิญหน้ากับอู๋เป่ยหนึ่งฝ่ามือ เขารู้ได้ถึงความร้ายกาจของคนผู้นี้อย่างลึกซึ้ง บนใบหน้าของหลี่อวิ๋นโต้วกลับไม่มีคลื่นใดๆ เขามีความมั่นใจในตัวของหลานชายตัวเองอย่างมาก

หวงซางไม่ไหวติ่ง ยืนอยู่หน้าภูเขาปลอมไม่ขยับ อู๋เป่ยยืนอยู่กับที่ ทั้งสองคนห่างกันเจ็ดเมตร

อู๋เป่ยพูด : “รวบรวมพลังหมัดปรารถนา ห้ามเล่นกลอุบาย”

หวงซางพูดอย่างไม่แยแส : “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันครอบครองหมัดปรารถนาแล้ว”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “นี่ก็เรียกหมัดปรารถนาเหรอ”

สิ้นสุดเสียง เขาส่งหมัดปรารถนาที่ครอบงำออกไป สีหน้าของหวงซางเปลี่ยนทันที : “ได้ยินมาว่ามีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ผู้ยิ่งใหญ่ในภาคเหนือ ก็คือคุณเหรอ”

อู๋เป่ย : “มีคนไม่มากในโลกนี้ที่สามารถรวบรวมพลังหมัดปรารถนาเข้าด้วยกันได้ อาจจะเป็นผม”

หวงซาง : “ไม่น่าล่ะคุณถึงกล้าท้าทายผม เพียงแต่ผมเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า คุณต้องการเอาชนะผม เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”

อู๋เป่ยพูด : “การฝึกฝนหัวใจผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า แต่ที่คุณฝึกเป็นปีศาจ ดังนั้นพูดอย่างเคร่งครัด คุณยังไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นพระเจ้า เป็นเพียงผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพที่แข็งแกร่งนิดหน่อยเท่านั้น”