ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 610

เขาหันกลับทันที ก็มองเห็นแม่ชีคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู อายุประมาณสามสิบปี แต่การฝึกฝนค่อนข้างสูง! กระทั่งอู๋เป่ยรู้สึกได้ว่า การฝึกฝนของแม่ชีคนนี้เทียบเท่ากับลู่หล่านเฉิน!

ซุนอ้ายผิงมองเห็นแม่ชี รีบเช็ดน้ำตา โค้งคำนับเธอด้วยความเคารพ : “อาจารย์ อ้ายผิงรบกวนท่านแล้ว!”

แม่ชีพูด : “ไม่เป็นไร คนไม่ใช่ต้นหญ้า คนจะไม่มีความรู้สึกได้อย่างไร”

อู๋เป่ยก็เข้าไปโค้งคำนับเช่นกัน : “เข้าพบอาจารย์!”

แม่ชีมองอู๋เป่ยหนึ่งที พูดด้วยรอยยิ้ม : “เด็กอย่างนายเป็นคนเซียนแล้วเหรอ ดีมาก ไม่รู้ว่าเป็นลูกศิษย์ของสำนักไหน”

อู๋เป่ยรีบพูด : “อาจารย์ของผมคือท่านตงฟ๋อ”

แม่ชีคิดสักพัก : “เป็นคนแซ่เฉียวเด็กคนนั้นใช่ไหม คุณสมบัติของเขาอยู่ในระดับปานกลาง รับลูกศิษย์ได้ไม่เลว”

อู๋เป่ยตกตะลึง คุณสมบัติของอาจารย์ตัวเองอยู่ในระดับปานกลาง และยังเรียกเขาว่าเด็ก

เขารีบพูด : “ไม่ทราบว่าอาจารย์ชื่ออะไร”

แม่ชีพูดด้วยรอยยิ้ม : “ฉันชื่อชิงเหลียน แต่คนที่รู้จักฉันในโลกใบนี้มีไม่มากแล้ว”

อู๋เป่ยไม่เคยได้ยินชื่อของอาจารย์ชิงเหลียนจริงๆ ดวงตาของเขากลอกไปมา ถาม : “อาจายร์เคยได้ยินชื่อพระภิกษุศักดิ์สิทธิ์ไหม”

อาจารย์ชิงเหลียน : “นายหมายถึงคนที่อยู่วัดหลันเคอคนนั้นเหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “ใช่”

อาจารย์ชิงเหลียน : “พูดขึ้นมาแล้ว เขาถือได้ว่าเป็นศิษย์น้องของฉัน พวกเราเจอกันบ่อยๆ”

ภายในใจอู๋เป่ยตกใจมาก ท่านผู้นี้คือศิษย์พี่ของพระภิกษุศักดิ์สิทธิ์เหรอ

เขายังต้องการถามอะไรบางอย่าง อาจารย์ชิงเหลียนพูดก่อน : “เดิมทีฉันวางแผนจะฝึกฝนอีกสักระยะหนึ่ง แต่เมื่อกี้หัวใจของฉันจู่ๆก็เคลื่อนไหว รู้ว่าเหตุผลเป็นเพราะนายมาที่นี่ โยมน้อย ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากให้นายช่วย นายยินดีไหม”

เรื่องที่ผู้สูงส่งแบบนี้ขอร้อง อู๋เป่ยไม่กล้าตอบตกลงง่ายๆ จึงถาม : “อาจารย์ต้องการให้ช่วยอะไร”

อาจารย์ชิงเหลียนพูด : “ฉันมีศิษย์หลานคนหนึ่ง โลกของเธอยังไม่สิ้นสุด ฉันวางแผนที่จะส่งเธอกลับไปสู่ชีวิตทางโลก เพียงแต่ว่าใจของเธอบริสุทธิ์และไร้เดียงสา ง่ายต่อการถูกผู้คนทำร้าย ฉันหวังว่านายจะสามารถปกป้องเธอได้ หลีกเลี่ยงการถูกกลั่นแกล้งจากบุคคลภายนอก”

ภายในใจของอู๋เป่ยพูด นี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไร พูด : “อาจารย์วางใจได้เลย เรื่องนี้ปล่อยให้ผมจัดการเอง”

อาจารย์ชิงเหลียนมองเขา พูด : “ศิษย์หลานของฉันถูกกำหนดให้เป็นต้นตอของปัญหา ง่ายต่อการสร้างปัญหาให้คนอื่น จะทำให้นายเดือดร้อนในอนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นายมั่นใจว่าต้องการช่วยเธอไหม”

มีชีวิตเป็นต้นตอของปัญหาเหรอ อู๋เป่ยลังเลสักพักหนึ่ง ตัวเองล้วนแล้วลั่นวาจาแล้ว ตอนนี้กลับลำไม่ทันแล้ว พูด : “อาจารย์วางใจได้เลย”

อาจารย์ชิงเหลียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “ฉันไม่ให้นายช่วยฟรีๆ มอบยันต์ช่วยชีวิตให้นายหนึ่งแผ่น มียันต์นี้ติดตัว ต่ำกว่าเซียนสวรรค์ ไม่ว่าพลังเวทมนตร์ของเขาจะทรงพลังแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำร้ายคุณได้ เพียงแต่ยันต์นี้ใช้งานได้แค่สามครั้ง หลังจากใช้เสร็จ จะกลายเป็นกระดาษไร้ค่า”

ระหว่างที่พูด เธอหยิบยันต์กระดาษที่ดูธรรมดาออกมาหนึ่งแผ่น ยื่นให้อู๋เป่ย อู๋เป่ยรับด้วยมือทั้งสองข้าง รีบพูดขอบคุณ

อาจารย์ชิงเหลียน : “เมื่อกี้นายพูดถึงศิษย์น้องหลงเซี่ยงที่อยู่วัดหลันเคอ เขาเป็นหนี้บุญคุณฉันอยู่หนึ่งครั้ง ฉันมอบหนี้บุญคุณนี้ให้กับนาย”

จากนั้นเธอก็ยื่นดอกบัวที่ทำจากกระดาษฟอยล์สีทองให้กับอู๋เป่ย : “นายเอาของสิ่งนี้ออกมาโชว์ ก็สามารถทำให้หลงเซี่ยงช่วยนายทำเรื่องหนึ่งอย่าง”

อู๋เป่ยดีใจอย่างมาก รีบพูด : “ขอบคุณอาจารย์!”

ชิงเหลียนโบกมือ แม่ชีสาวสวยที่อู๋เป่ยเพิ่งเจอตอนที่มาถึงครั้งแรกเดินเข้ามา เธอก้มหน้า ใบหน้าสวยแดงก่ำ

ตอนที่อู๋เป่ยเห็นครั้งแรก เพียงแค่รู้สึกว่าเธอสวย ตอนนี้มองเห็นครั้งที่สอง รู้สึกว่าเธอมีเสน่ห์ที่อธิบายไม่ได้

อาจารย์ชิงเหลียน : “ฮุยซิน เธอติดตามโยมน้อยคนนี้ลงภูเขาเถอะ”

แม่ชีคุกเข่าอยู่บนพื้น : “อาจารย์ ฉันไม่ไป ฉันจะฝึกฝนกับอาจารย์”