อู๋เป่ยมองไม่เห็น ไม่รำคาญแล้ว เขาเรียกเหม๋ยเป่าและคุณย่า และอู๋เหมยมาเล่นไพ่นกกระจอกด้วยกัน เล่นไปหลายรอบ หลี่ตงซิงคนนั้นเดินเข้ามา เขาก้มหน้า ถอนหายใจสักพักหนึ่ง พูดกับอู๋เป่ย : “หมอเทวดาอู๋ พวกเรายินดีมอบทรัพย์สินภายใต้ชื่อของพวกเราให้คุณ”
อู๋เป่ยอืมหนึ่งที ถาม : “บริษัทไหน”
หลี่ตงซิง : “พวกเรามีอาคารสำนักงานในเมืองกั่งภายใต้ชื่อของพวกเรา มีมูลค่าประมาณสามหมื่นล้าน และยังมีห้างสรรพสินค้าในหนานตู มีมูลค่าหนึ่งหมื่นสามพันล้าน นอกเหนือจากสองแห่งนี้แล้ว ผมจะมอบเงินสดให้หมอเทวดาอู๋อีกหนึ่งพันล้าน”
อู๋เป่ยรู้ดี บริษัทสองแห่งนี้เป็นทรัพย์สินส่วนตัวของครอบครัวของหลี่ตงซิง เขาพยักหน้า พูด : “ได้ พวกเรามาทำขั้นตอนการโอนก่อน”
หลังจากหนึ่งชั่วโมง ทนายของครอบครัวหลี่ตงซิงมาถึงแล้ว ช่วยเหลืออู๋เป่ยในขั้นตอนการโอนทรัพย์สิน หลังจากโอนเสร็จ เขาใช้การฝังเข็มเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของหลี่หงเทา
การโอนกรรมสิทธิ์ค่อนข้างยุ่งยาก ก่อนอื่นต้องไปที่สำนักงานอสังหาริมทรัพย์หนานตู โอนห้างสรรพสินค้าของหนานตูไปเป็นชื่อของเขา
พรุ่งนี้เขายังต้องไปเมืองกั่งหนึ่งรอบ โอนกรรมสิทธิ์อาคารสำนักงานนั้นให้เป็นชื่อของอู๋เหมย
ครอบครัวของหวังฉินฉินประสบความสูญเสียอย่างหนัก แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่ให้เงินอู๋เป่ยก็ไม่ลงมือช่วย พวกเขาไม่สามารถทนดูลูกชายเจ็บปวดจนตายได้
คืนนั้น ที่บ้านของหวังฉินฉิน หลี่ตงซิงนั่งบนโซฟาอย่างหดหู่ หัวเกือบทรุดลงไปถึงพื้นโซฟา แต่หวังฉินฉินซึ่งควรจะระเบิดความโกรธกลับเงียบลงผิดปกติ
หลี่หงเทาไม่เจ็บปวดขนาดนั้นแล้ว แต่ความเจ็บปวดก่อนนี้ยังคงทำให้เขาทรมานอย่างมาก ส่งเสียงครางออกมาเป็นครั้งคราว
หลี่ตงซิงครุ่นคิดสักพัก พูดกับหวังฉินฉินอย่างระมัดระวัง : “เสี่ยวฉิน คุณไม่ต้องโกรธแล้ว ทรัพย์สินไม่มีแล้วสามารถหาใหม่ได้.....”
หวังฉินฉินมองเขาทันที ดวงตาของเธอมืดมนและดุร้าย ทำให้หลี่ตงซิงตกใจจนไม่กล้าพูดต่อไป
หวังฉินฉินกัดฟันแน่น พูดทีละคำ : “ฉันหวังฉินฉินตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเสียเปรียบมาก่อน! อู๋เป่ยคนนี้กล้ารีดไถฉัน ฉันจะทำให้เขาเสียใจอย่างแน่นอน!”
หลี่ตงซิงตะลึงไปเลย รีบพูด : “เสี่ยวฉิน คุณอย่าทำอะไรวู่วาม หมอเทวดาอู๋เป็นถึงคนเซียน คนธรรมดาอย่างพวกเราสู้เขาไม่ได้หรอก”
หวังฉินฉินหัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณคิดว่าตระกูลหวังของฉันกินเจเหรอ”
หลี่ตงซิงตะลึง จู่ๆเขาก็คิดอะไรบางอย่างมาก ลุงของหวังฉินฉินเป็นปรมาจารย์ท่านหนึ่งของวัดต้าฉาน!
เขารีบพูด : “เสี่ยวฉิน อาการป่วยของฉันก็คือหมอเทวดาอู๋เป็นคนรักษาหาย คุณห้ามมีความขัดแย้งกับเขาเป็นอันขาด.....”
“หุบปาก!” หวังฉินฉินจ้องหลี่ตงซิงอย่างดุร้าย “เรื่องนี้คุณไม่ต้องมายุ่ง!”
หลี่ตงซิงถอนหายใจยาวหนึ่งที ไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย
ที่ลานบ้านอันเงียบสงบของวิลล่าแห่งหนึ่ง อู๋เป่ยนั่งขัดสมาธิ เขาถือคริสตัลวิญญาณไว้ในมือซ้ายและขวาตามลำดับ พลังวิญญาณชั้นเทพของคริสตัลวิญญาณ เข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
ด้วยความช่วยเหลือของวิธีหายใจขั้นสูงสุด ประมาณสามชั่วโมง หินคริสตัลสองก้อนในมือของเขากลายเป็นเถ้าสีดำ พลังวิญญาณชั้นเทพที่มีอยู่ในนั้นถูกเขาดูดซับเข้าไปในพลังจิตวิญญาณ
ในเวลานี้ พลังวิญญาณของเขาเกือบจะสมบูรณ์แบบแล้ว รู้สึกมีความสุขอยู่ครู่หนึ่ง อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
และในเวลานี้ หัวใจของเขาเต้นแรง รู้สึกได้อย่างคลุมเครือว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังจะสมบูรณ์แบบ จิตวิญญาณของเขาได้รับพรมากจนเขาเปิดใช้งานหมัดปรารถนา ทันที และเริ่มฝึกฝนหมัดมังกรอู๋หลงที่ลานบ้านทันที
หมัดมังกรอู๋หลงนี้ เขาฝึกฝนมาตั้งแต่ต้น ประสบความสำเร็จตั้งนานแล้ว ตอนนี้ใช้หมัดปรารถนา ใช้มันออกมาทีละกระบวนท่า
ต่อยไปสองหมัด เขารู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่าง สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับหมัดมังกรอู๋หลง ก็คือร่างมังกร! แขนขาทั้งสี่บวกกับร่างกาย ก็คือมังกรห้าตัว!
“อะไรคือมังกร” จู่ๆอู๋เป่ยถามตัวเอง และเห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้
เงียบไปหลายวินาที เขาเอาลูกแก้วมังกรออกมา ใช้พลังสายตาบังคับมัน แล้วบังคับให้มาอยูต่อหน้าเขา พร้อมกับเปิดใช้ตาเทพของเขา ก็มองเห็นโลกภายในลูกแก้วมังกร ข้างในมีมังกรตัวหนึ่ง ทรงพลังและครอบงำ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...