คนที่ชื่อ “หม่าตี้จวิน” บอกว่า เพื่อน มาทำความรู้จักกันเถอะ
อู๋เป่ย: ได้สิ
ต่อมาหม่าตี้จวินก็ส่งข้อความส่วนตัวถึงอู่เป่ย ในตอนแรกอู่เป่ยหลินปิงเซียนและเฉินหลิงซวงกำลังคุยกันอยู่ โดยไม่ได้สนใจเขา
หลังจากที่เขาคุยเสร็จ เขาก็ตอบกลับอีกฝ่าย
หม่าตี้จวิน: เพื่อน คุณมีเพื่อนที่อยู่ระบบข่าวกองใช่ไหม? ไม่งั้นก็คงสืบนายเมี่ยวเจอเร็วขนาดนี้
อู๋เป่ยไม่ตอบ อีกฝ่ายพูดต่อว่า: ฉันมีเรื่องต้องการเพื่อนช่วย ช่วยฉันหาคนๆหนึ่ง หลังเสร็จเรื่อง ฉันจะให้ค่าตอบแทนแก่เพื่อร
เมื่ออู๋เป่ยกำลังจะปฏิเสธ เขาก็พูดต่อ: หนึ่งพันล้าน
หนึ่งพันล้าน? อู่เป่ยรู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะมีมูลค่าสุทธิหลายร้อยพันล้าน แต่หนึ่งพันล้านก็ไม่ใช่จำนวนน้อย คนๆ นี้เปิดปากก็จะให้หนึ่งพันล้าน ไม่รวยจริงด็คงจะพูดโม้
“คุณกำลังตามหาใคร” เขาถาม
อีกฝ่ายส่งภาพถ่ายขาวดำเบลอซึ่งถ่ายตอนกลางคืน เป็นชายคนหนึ่งถือดาบยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน มีศพอยู่รอบๆ ตัวเขา และดาบก็ยังคงเปื้อนเลือดอยู่
หม่าตี้จวิน: คุณเพื่อน โปรดช่วยฉันตามหาชายผู้มีดาบคนนี้ด้วย
อู๋เป่ย: คุณล้อเล่นหรือเปล่า? แค่รูปถ่ายแบบนี้ คุณหวังให้ฉันตามหาคนเหรอ?
หม่าตี้จวิน: จริงที่มันยาก ไม่งั้นฉันคงไม่เสนอเงินหนึ่งพันล้าน
อู๋เป่ยเริ่มสนใจและถามว่า “ฉันขอทราบความสัมพันธ์ของคุณกับบุคคลนี้ได้ไหม”
หม่าตี้จวิน: เขาเป็นศัตรูที่ฆ่าครอบครัวฉันทั้งครอบครัว! เมื่อยี่สิบปีก่อน ทั้งครอบครัวของฉันเสียชีวิตด้วยมือของเขา! ในขณะนั้นฉันได้หลบหนีไปซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้
อู๋เป่ย: คุณเป็นคนถ่ายภาพนี้เอง
หม่าตี้จวิน: ตอนนั้นฉันบังเอิญพกกล้องไว้ด้วย เลยถ่ายรูปคนนี้ตอนที่ฟ้าแลบพอดี
อู๋เป่ย: คุณใจกล้ามาก
หม่าตี๋จวิน: ฉันจำหน้าตาคนนี้ได้ ถ้าคุณคิดว่าภาพไม่ชัด ฉันสามารถให้วาดภาพและส่งให้คุณได้
สักพักเขาก็ส่งรูปมา ภาพนี้เป็นภาพที่เขาวาดเอง เป็นภาพวาดร่าง
เมื่อเห็นภาพนี้ อู๋เป่ย ก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกว่ามันดูคุ้นเคย เมื่อมองดูดีๆอีกทีใจของเขาก็สั่นไหว นี่มันต้วนหลงไม่ใช่เหรอ?
หลังจากที่ไม่ตอบกลับมาเป็นเวลานาน หม่าตี้จวินก็ถามว่า: คุณเพื่อน คุณจะทำธุรกิจนี้ไหม?
อู๋เป่ยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วถามว่า: หากคนที่คุณกำลังตามหาแข็งแกร่งและทรงพลังมาก คุณจะยังแก้แค้นอยู่ไหม?
หม่าตี้จวิน: ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นแค่ไหน ฉันก็จะฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นให้กับครอบครัวของฉัน!
อู๋เป่ย: ฉันถามเยอะไปหน่อย แต่คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าทำไมคนๆนี้ถึงต้องการฆ่าครอบครัวของคุณทั้งหมด?
หม่าตี้จวิน: เพื่อวิธีการหายใจของบ้านฉัน!
จู่ๆ หัวใจของอู๋เป่ยก็เคลื่อนไหว: เขาได้แย่งวิธีการหายใจไปงั้นหรอ?
“ใช่ เขาทำสำเร็จ!” หม่าจี้จวินกล่าว
อู๋เป่ย: โอเค ฉันจะทำธุรกิจนี้ แต่ก็ยากที่จะบอกว่าจะสืบได้เมื่อไหร่หรือจะสามารถสืบได้หรือไม่
หม่าตี้จวิน: มันไม่สำคัญ ยังไงฉันก็ตามหามา20ปีแล้ว
อู๋เป่ย ครู่คิดอยู่สักพัก ตอนนั้นต้วนหลงฆ่าครอบครัวนี้เพื่อขโมยวิธีหายใจ อย่างไรก็ตาม แต่ในเมื่อครอบครัวนี้มีวิธีการหายใจ ทำไมพวกเขาถึงเอาชนะ ต้วนหลง ไม่ได้?
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า: หากอีกฝ่ายเป็นคนเซียน คุณจะยังกล้าฆ่าเขาหรือไม่?
หม่าตี้จวินตอบทันที: แม้เขาจะเป็นตี้เซียน ฉันก็จะฆ่าเขา!
อู๋เป่ย หยุดพูดและโยนโทรศัพท์ไปข้างๆ
ในเวลากลางคืนเขาได้ยินเสียงแปลก ๆ จึงผลักประตูออก
ในสวน มีซามูไรคนหนึ่ง ตัวสูงและผอม สวมชุดซามูไรยืนจ้องมาที่เขา
อู๋เป่ยมองดูแล้วพูดว่า "คุณคือคิตาโนะ นากาโนบุงั้นเหรอ"
อีกฝ่ายประหลาดใจเล็กน้อย “เราไม่เคยพบกันมาก่อน ทำไมคุณจึงรู้จักฉันได้?”
อู๋เป่ย: "ระดับพลังยุทธ์ของคุณน่าจะอยู่ในระดับปราชญ์นินจาและในบรรดาปราชญ์นินจาที่อยู่ในเมืองกั่ง นอกเหนือจากคุณแล้วกฌมีแค่ทานิฮาระ มาซายาสุ และสไตล์ของทานิฮาระ มาซายาสุก็เจ้าเล่ห์มากกว่า ซึ่งไม่สอดคล้องกับอารมณ์ของคุณ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...