ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 635

เฉินจ้าวรู้สึกตกใจมาก เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้ามังกรเจียวเพื่อทักใครมัน

แต่ใครจะรู้มังกรเจียวกลับหันมามองเขากะทันหัน ดวงตาอันเย็นชาทั้งคู่ฉายแววความดุร้าย จิตวิญญาณของเฉินจ้าวที่เป็นถึงตี้เซียนคนจริงสั่นสะท้าน ร่างกายยืนแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น แม้กระทั่งความคิดก็หยุดไปด้วย!

อู๋เป่ยตบฝ่ามือลงบนหัวของมังกรเจียว “จะมาโชว์เหนืออะไรตรงนี้”

ท่าทางของมังกรเจียวแลดูขุ่นเคืองใจ มันก้มหัวลงอีกครั้ง เหมือนกำลังพูดว่า “ฉันไม่รู้จักเขาสักหน่อย!”

เวลานี้เอง เฉินจ้าวอุทานด้วยความประหลาดใจ “นายท่าน มังกรเจียวตัวนี้มีพรสวรรค์พลังเหนือธรรมชาติ!”

หลังจากสัตว์วิวัฒนาการ มีบางครั้งที่จะปลุกพลังเหนือธรรมชาติในตัวตื่น โดยเฉพาะสัตว์เกล็ด อัตราการปลุกพลังเหนือธรรมชาติสูงกว่าสัตว์ชนิดอื่น

ความจริงมนุษย์ก็เหมือนกัน พลังยุทธ์ของอู๋เป่ยบรรลุถึงขั้นสูงสุดของคนเซียน กลายเป็นเทพแห่งกษัตริย์แล้ว มนุษย์ก็สามารถปลุกพรสวรรค์พลังเหนือธรรมชาติเช่นกัน

อู๋เป่ยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “หลี่อวี๋ พลังเหนือธรรมชาติของนายคืออะไร”

มังกรเจียวตัวนี้พูดภาษามนุษย์ “นายท่าน พลังเหนือธรรมชาติของผมตื่นขึ้นสองแบบ หนึ่งคือทักษะตรึงวิญญาณ สองคือทักษะฉีกกระชาก”

อู๋เป่ย “วิชาที่นายใช้เมื่อกี้คือทักษะตรึงวิญญาณสินะ ไหนนายลองแสดงทักษะฉีกกระชากให้ฉันดูหน่อย”

มังกรเจียวมองไปทางผิวน้ำ มีปลาตัวใหญ่ตัวหนึ่งว่ายผ่านมา ร่างกายของมันแข็งกะทันหัน จากนั้นแยกออกเป็นสองส่วนอย่างฉับพลัน เหมือนกับโดนพลังที่น่ากลัวบางอย่างฉีกจนขาด!

ซากปลาจมลงน้ำ ปลาเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนว่ายขึ้นมาแทะกิน

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “หลี่อวี๋ ฉันคิดว่าพลังยุทธ์ของนายน่าจะเทียบเท่าตี้เซียนขั้นห้า”

เฉินจ้าว “ไม่ใช่แค่นั้น! ถ้าหากพลังยุทธ์ของเขาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย หล่อเลี้ยงแก่นแท้มังกรเจียวสำเร็จ สามารถสู้กับกษัตริย์เที่ยงแท้แน่นอน”

อู๋เป่ยดราก้อนบอลออกมา โยนเข้าไปในปากหลี่อวี๋ หลังจากนั้นหัวศีรษะของมัน “ตั้งใจบำเพ็ญเพียร ฉันรอวันที่จะได้เห็นนายกลายเป็นมังกร!”

อู๋เป่ยกับเฉินจ้าวออกจากตงหู่ หลังจากพวกเขาไป มังกรเจียวมองแผ่นหลังอู๋เป่ยด้วยสายตาลึกซึ้ง มันพึมพำกับตัวเอง “บุญคุณที่หนักดั่งภูเขาของนายท่าน ผมต้องทำยังไงถึงจะสามารถทดแทน”

อารมณ์ของสัตว์เกล็ดนั้นค่อนข้างเรียบง่าย แค้นต้องชำระ บุญคุณต้องตอบแทน ในใจมันรู้สึกขอบคุณอู๋เป่ยอย่างมาก จึงอยากตอบแทนเขา

กลับถึงบ้าน อู๋เป่ยทิ้งตัวลงนอนทันที รู้ตัวอีกทีก็เป็นเที่ยงของวันที่สองแล้ว

หลังจากลุกขึ้นจากเตียง เขามุดหัวเข้าไปในห้องปรุงยาทันที เริ่มปรุงยาให้กับเฉินจ้าว ฟื้นฟูจิตวิญญาณของเขา

ยาที่สามารถฟื้นฟูจิตวิญญาณของเฉินจ้าวเรียกว่าโอสถเสริมจิต จำเป็นต้องใช้วัตถุดิบที่ล้ำค่าหลายชนิด ตอนปรุงอู๋เป่ยได้เพิ่มผงคริสตัลวิญญาณเข้าไปด้วย ซึ่งจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของโอสถเสริมจิต

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง เขาเดินออกจากห้องปรุงยา มียาสามเม็ดอยู่ในมือของเขา มันคือโอสถเสริมจิต

เฉินจ้าวยื่นมือทั้งคู่ออกไปรับ สีหน้าดูตื่นเต้น “ขอบคุณนายท่าน!”

อู๋เป่ย “ตงหู่ซอยหนึ่งค่อนข้างสงบ คุณไปบำเพ็ญที่นั่นก่อนสองสามวัน หลังจากจิตวิญญาณฟื้นฟูค่อยกลับมาหาผม”

เฉินจ้าวถอยออกไป หลังจากนั้นตรงไปที่ตงหู่ซอยหนึ่ง

เวลานี้เอง รถยนต์ของหลี่เหมยขับเข้ามาในบ้าน ถือวัตถุดิบไว้ในมือหลายอย่าง เธอถาม “คุณจะเอาตงหู่เข้าไปอยู่ในโครงการสุ่ยอันเจียงหนานเหรอ”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ในเมืองติดต่อคุณแล้วเหรอ”

หลี่เหมยพยักหน้า “เมื่อวานฉันจะมาถามคุณ แต่คุณไม่อยู่บ้าน แถมยังติดต่อไม่ได้อีก ฉันก็เลยเซ็นสัญญาไปก่อน”

อู๋เป่ย “รวมตงหู่เข้าไปด้วย มันยุ่งยากมากใช่หรือเปล่า”

หลี่เหมยพยักหน้า “เมืองหมิงหยางมีประชากรล้านกว่า โครงสร้างแบบนี้ไม่สามารถรองรับโครงการที่ใหญ่เกินไป”

อู๋เป่ยก็แค่คึกคะนองไปชั่วขณะ จึงพูด “ถ้าหากไม่เหมาะสม งั้นก็ช่างเถอะ”

หลี่เหมยพูดด้วยรอยยิ้ม “แต่ว่าพวกเราสามารถคิดหาวิธี เมื่อวานฉันคุยกับลั่วเหวยคังแล้ว ฉันพบว่าเขาเป็นคนที่โอเคใช้ได้ ในมือฉันยังมีโครงการอีกหลายอย่าง สามารถมาลงที่เมืองหมิงหยาง มีโครงการในเมือง ก็จะมีพนักงาน เมื่อมีพนักงาน พวกเขาก็จะซื้อบ้านในเมือง พวกเราสามารถมอบส่วนลดให้พวกเขา เพื่อดึงดูดความต้องการซื้อ”

อู๋เป่ยพูด “อู๋โหย่วหรงกับโครงการใหญ่มูลค่าห้าหมื่นล้าน โรงงานยาของหลี่กวงหลง นอกจากนี้ยังมีโรงงานหลายแห่งที่ฉันลงทุน จำเป็นต้องเพิ่มกำลังผลิต ถึงเวลาสามารถเพิ่มจำนวนประชากร”