ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 638

อู๋เป่ยตกตะลึง ดินแดนแห่งหลงซิ่ง(มังกร) ?

สถานที่ที่เรียกว่าหลงซิ่งนั้น มักจะเป็นสถานที่กำเนิดของราชวงศ์หนึ่ง และเป็นสถานที่ซึ่งสร้างกองทัพขึ้นมา แน่นอนว่ามันยังมีความหมายอีกอย่างหนึ่งด้วย นั่นคือ มังกรตัวจริงเกิดที่ไหนสักแห่ง !

หลินหยงเหลียง : “คำพูดของราชครูและปรมาจารย์แห่งสวรรค์ ได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังจากผู้บังคับบัญชาระดับสูง และพวกเขาได้วางแผนสำหรับเขตใหม่ทันที”

อู๋เป่ย : “คุณรู้เนื้อหาของแผนการหรือไม่？”

“สิบปีต่อมา เมืองหลวงจะถูกย้ายมาที่นี่ อย่างไรก็ตาม เขตซิ่งหลงใหม่ในเวลานั้นคงเป็นสถานที่ที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจเป็นอย่างมาก”

อู๋เป่ย : ”พูดแบบนี้ เมื่อพวกคุณชิงเหมินปรากฏตัวที่นี่ คุณต้องการเตรียมการล่วงหน้าหรือไม่？”

หลินหยงเลี่ยง : “แน่นอน ทุกคนล้วนรู้ดียิ่งกว่าคุณ ดำเนินการเร็วเท่าไร ก็จะยิ่งได้รับผลประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น”

อู๋เป่ย : ”มีคนรู้ข่าวเรื่องนี้เยอะหรือไม่？”

หลินหยงเหลียง : “ตอนนี้ยังมีน้อยมาก แต่ต่อไปน่าจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ เดิมทีคิดว่านายท่านอู๋รู้เรื่องนี้มานานแล้ว อย่างไรก็ตามท่านได้ยึดครองทะเลสาบตงหู่ทั้งหมดแล้ว และได้รับโครงใหญ่สุ่ยอันเจียงหนานขนาดนั้นมาไว้”

อู๋เป่ยกระพริบตาแล้วพูดว่า : “ฉันได้มาโดยไม่ถูกต้อง”

หลินหยงเหลียง : “นายท่านอู๋เป็นคนที่โชคดีมาก ฉันอิจฉาคุณมาก！”

จู่ ๆ อู๋เป่ยก็เยาะเย้ย และพูดว่า : “ในตอนนั้นนายท่านหลินต้องการฆ่าฉัน แต่ตอนนี้คุณมาหากินในดินแดนของฉันเพื่อทานอาหาร คุณคิดว่าฉันจะทนได้งั้นเหรอ？”

หลินหยงเหลียงพูดอย่างจริงจัง : “นายท่านอู๋ ตอนนี้พ่อของฉันไม่สะดวกที่จะมาที่นี่ พรุ่งนี้เช้าเขาจะมาขอโทษด้วยตัวเอง”

อู๋เป่ยกล่าว : “โอเค ฉันจะรอเขา”

หลังจากพูดไม่กี่คำ หลินหยงเหลียงก็ขอตัวไป

ทันทีที่เขาไป อู๋เป่ยก็โทรเรียกหลี่เหมยมา

หลี่เหมยเพิ่งบำรุงตัวเสร็จ และมาส์กหน้าอยู่ เธอถามว่า : “เสี่ยวเป่ย เกิดอะไรขึ้น？”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า : “จะบอกข่าวดีแก่คุณ เราจะก่อตั้งเขตซิ่งหลงใหม่”

หลี่เหมยตกตะลึง : “ข่าวนี้เชื่อถือได้เหรอ ? รีบบอกให้ฉันฟังเร็ว！”

อู๋เป่ยบอกเธอในสิ่งที่เขารู้และพูดว่า : “ราคาต่อหน่วยของบ้านในสุ่ยอันเจียงหนานน่าจะเกินสามหมื่นหยวน”

หลี่เหมยโทรหาผู้ช่วยของเธอทันทีและพูดว่า : “ฉันไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีไหน พรุ่งนี้ต้องซื้อวิลล่าในทะเลสาบตงหู่ทั้งหมด! ถ้าอีกฝ่ายไม่ขาย ก็ใช้เงินแก้ปัญหา！”

ผู้ช่วยดูเหมือนจะคุ้นเคยกับสไตล์ของหลี่เหมยและพูดว่า : “ค่ะ ! ”

หลี่เหมย : “ นอกจากนี้ ไม่ว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าใด ก็ยังคงซื้อที่ดินในเขตหมิงหยางและสี่เขตโดยรอบ ยิ่งมีที่ดินมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น！”

ผู้ช่วยยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า : “แต่อย่างที่ท่านบอก เรามีเงินทุนอยู่ในมืออย่างจำกัด”

หลี่เหมยมองไปที่อู๋เป่ยทันที แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม :“เสี่ยวเป่ย คุณยังมีเงินอยู่หรือเปล่า？”

อู๋เป่ยถอนหายใจ : “มี แต่ก็ไม่มากแล้ว”

ตอนนี้จริง ๆ แล้วเขามีเงินทุนอยู่ในมือประมาณหนึ่งร้อยสิบเอ็ดพันล้าน

หลี่เหมย : “คุณให้เงินทุนครึ่งหนึ่ง และกลุ่มบริษัทในเครือให้เงินทุนครึ่งหนึ่ง เราต้องได้ที่ดินโดยเร็วที่สุด！”

อู๋เป่ยพูดว่า : “ได้สิ เอาเท่าไหร่？”

หลี่เหมยคิดอยู่ครู่หนึ่ง : “ในตอนนี้ต้องใช้เงินประมาณสามล้าน เพื่อซื้อที่ดินหนึ่งเอเคอร์ เราใช้หมื่นเอเคอร์ !เราต้องการพันล้าน！”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “แน่นอน ผมจะออกให้เก้าสิบพันล้าน”

หลี่เหมย : ”นี่เป็นเพียงต้นทุนของการได้มาซึ่งที่ดิน และจะต้องลงทุนบางส่วนเพื่อสร้างบ้านในภายหลัง แต่เมื่อที่ดินมีมูลค่าเพิ่มขึ้น เราก็สามารถนำที่ดินไปจำนองกับธนาคารเพื่อกู้เงินได้”

อู๋เป่ยกล่าว : “ตกลง คุณลงมือเลย ผมจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่”

หลี่เหมย : “คุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลั่วเหวยคัง และเรื่องนี้จะต้องทำให้เสร็จโดยเร็วที่สุด คุณไปทักทายกับเขา แล้วเตรียมเอกสารให้เสร็จในคืนนี้ และพรุ่งนี้เช้าก็จ่ายเงินมัดจำ ! เรื่องนี้ต้องให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในดุลยพินิจของฉัน อย่างมากภายในสองวัน เจ้าหน้าที่ระดับสูงจะสั่งห้ามการขายที่ดิน”