สิ้นสุดเสียง เขาปลดปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ตาเทพที่แข็งแกร่ง โจมตีไปทางค่ายกลอย่างต่อเนื่อง น่าเสียดายที่ถูกสะท้อนกลับมาทั้งหมด
อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “เมิ่งจื๋อ อย่าสิ้นเปลืองพลังเลย คุณมุทะลุแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์”
เมิงจื๋อเก็บตาเทพทันที ยืนอยู่ด้านข้างอู๋เป่ย
อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “ผมไม่เคยมีมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับพวกคุณ ถ้าหากพวกคุณเลือกจากไปตอนนี้ ผมสามารถเข้าใจได้”
ติงนู่กงพูด : “หัวหน้าพรรค คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พวกเราไม่ยอมให้เห่อจิ่วโหยวแตะต้องคุณแม้แต่ปลายขน!”
ระหว่างที่พูด เขาพุ่งออกจากลานบ้านด้วยความโกรธ หลังจานั้นก็ไร้ลมหายใจและไร้เสียง
เมิงจื๋อหัวเราะอย่างเย็นชา : “ติงนู่กงคนนี้ แสดงไม่เก่งเลยจริงๆ หัวหน้าพรรคบอกชัดเจนแล้วว่าออกไปเองได้เลย แต่เขายังคงต้องแสร้งทำเป็นก่อนออกไป”
จังซีหลิงส่ายหน้า พูด : “ผมคิดว่าผมเข้าใจเขาแล้ว ดูเหมือนว่าผมมองผิดไป”
อู๋เป่ยมองจังซีหลิง : “จังซีหลิง คุณก็สามารถไปได้เช่นกัน แทนที่จะต้องมาตายกันทั้งหมด สามารถรอดได้หนึ่งคนก็หนึ่งคน ไปเถอะ ผมไม่มีทางโทษคุณแน่นอน”
ลึกลงไปในดวงตาของจังซีหลิง เผยให้เห็นถึงความลังเล แต่เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น เขาก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา พูด : “หัวหน้าพรรค คนอย่างผมชอบเดิมพัน ผมเดิมพันว่าหัวหน้าพรรคจะต้องเปลี่ยนโชคร้ายให้เป็นโชคดีได้แน่นอน!”
อู๋เป่ยมองเขา : “คุณมั่นใจในตัวผมขนาดนั้นเลยเหรอ”
จังซีหลิงพูด : “ความรู้สึกที่หัวหน้าพรรคให้ผู้น้อย เหมือนกับทะเลอันกว้างใหญ่ ลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง ผมมีความมั่นใจต่อหัวหน้าพรรค นอกจากนี้แม้ว่าผมจะเลือกผิด ผมจังซีหลิงก็ยอมรับเช่นกัน!”
ฟ่างอึงเก๋อถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “ผมเพียงแค่หวังว่าก่อนตาย จะสามารถเรียนรู้ทักษะการปรุงจากจากหัวหน้าพรรคได้ แบบนี้ผมก็ตายตาหลับแล้ว”
อู๋เป่ยพูดกับหวงเซียง : “เหล่าหวง ดูเหมือนว่าวันนี้ผมไม่ควรให้คุณมาที่นี่”
สีหน้าของหวงเซียงไม่เปลี่ยน พูด : “นายท่าน ถ้าหากคุณเกิดเรื่องที่ยามะจริงๆ ผมก็อยู่ต่อไปไม่ได้เหมือนกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้ว่าจะไปอธิบายให้คุณปู่ฟังยังไงแล้ว”
อู๋เป่ยหัวเราะหนึ่งที พูด : “ในเมื่อหลีกเลี่ยงความตายไม่ได้ พวกเรากลับไปดื่มเหล้าจะดีกว่าไหม”
ทุกคนกลับไปที่โต๊ะเหล้าอีกครั้ง อู๋เป่ยโยนยาอายุวัฒนะดาราสวรรค์ให้เมิงจื๋อหนึ่งเม็ด พูด : “กินมันลงไป ระดับพลังยุทธ์ของคุณสามารถฟื้นฟูได้ถึงเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์”
เมิงจื๋อก็ไม่เกรงใจเช่นกัน กินเข้าไปทันที
ฟ่างอึงเก๋อพูด : “หัวหน้าพรรค หรือว่าคุณเชี่ยวชาญการปรุงยาเหรอ”
เขาเห็นอู๋เป่ยเอายาอายุวัฒนะออกมาอย่างต่อเนื่อง จิตใจกว้างขวางอย่างมาก อดไม่ได้ที่จะอิจฉา เขาเป็นถึงหัวหน้าหอของหอยา เข้าใจถึงคุณค่าของยาอายุวัฒนะ
อู๋เป่ยเหลือบมองฟ่างอึงเก๋อหนึ่งที พูด : “ผมปรุงยาเป็นหรือไม่ ในอนาคตคุณก็จะรู้เอง ฟ่างอึงเก๋อ ผมคิดว่าคุณไม่จำเป็นอยู่ต่อ ผมจะมอบยาอายุวัฒนะให้คุณหนึ่งเม็ด คุณออกไปเถอะ”
ฟ่างอึงเก๋อหัวเราะฮ่าฮ่า : “ผมเหล่าฟ่างเคยพูดแล้ว ก่อนตายจะต้องขอคำแนะนำจากหัวหน้าพรรคในการปรุงยา”
อู๋เป่ยหัวเราะ ไม่พูดอะไรอีกต่อไป พูด : “อย่างนั้นพวกเราก็รอความตายต่อไปแล้วกัน”
บรรยากาศ ทันใดนั้นมวลอากาศสีดำจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้น มันเป็นพลังอันชั่วร้ายที่ควบแน่นของค่ายกลฟ้าทมิฬ พลังอันชั่วร้ายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อพลังอันชั่วร้ายแข็งแกร่งพอ ก็ถึงเวลาตายของทุกคนแล้ว
เมิงจื๋อยืนอยู่ด้านข้างอู๋เป่ย เขากระตุ้นวิชาเทพ ขับไล่พลังอันชั่วร้ายออกไปอย่างต่อเนื่อง
อู๋เป่ยดื่มเหล้าต่อ ดูเหมือนจะไม่คำนึงถึงชีวิตและความตาย
เวลาผ่านไปทีละนาทีทีละวินาที หลังจากครึ่งชั่วโมง ลานบ้านทั้งหมดเต็มไปด้วยชั้นหมอกสีเทา หมอกนี้สามารถกัดกร่อนร่างกายและจิตวิญญาณของมนุษย์ได้ หวงเซียงและผู้ติดตามบางส่วนของจังซีหลิงมีพลังยุทธค่อนข้างต่ำ พวกเขาล้มลงทีละคน สีหน้าทรมานอย่างมาก
ในเวลานี้ เสียงของเห่อจิ่วโหยวดังขึ้น : “พวกแกเตรียมตัวตายไปพร้อมกับคนแซ่อู๋คนนี้จริงๆเหรอ ได้ ฉันจะทำให้พวกแกสมปรารถนา!”
เสียงของติงนู่กงก็ดังขึ้นเช่นกัน : “ซีหลิง หัวหน้าหอฟ่าง ทำไมพวกคุณต้องทำแบบนี้ด้วย เพียงแค่พวกคุณออกมา ผู้พิทักษ์ซ้ายไม่เอาเรื่องแน่นอน”
จังซีหลิงพูดด้วยความโกรธ : “ติงนู่กง หรือว่าคุณไปรายงานเห่อจิ่วโหยวตั้งแต่แรกแล้ว ใช่ไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...