ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 650

หลังจากห้าชั่วโมง หลี่อวิ๋นโต้วปรากฏตัวที่คฤหาสน์ เมื่อเขารู้ว่ากัวหยวนเซียงตายแล้ว ถอนหายใจยาวๆหนึ่งที อันที่จริงเขาไม่อยากให้กัวหยวนเซียงตาย แต่เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว เขาก็ไม่พูดอะไรเช่นกัน

อู๋เป่ยควบคุมตระกูลกัวแล้ว ภายใต้การช่วยเหลือของกัวยี่ ทีมงานของหวงเซียงจึงเข้าควบคุมธุรกิจทั้งหมดของตระกูลกัวในนามของหลี่ซื่อกรุ๊ปอย่างรวดเร็ว!

โรงงาน ซูเปอร์มาร์เก็ต ปั๊มน้ำมัน ไร่ ธนาคาร สินทรัพย์ทางการเงิน หนี้ การถือหุ้นในบริษัทหลายร้อยแห่ง อสังหาริมทรัพย์ ฯลฯ ที่ถือครองโดยตระกูลกัวและแม้แต่คฤหาสน์แห่งนี้ก็ถูกบรรจุและขายให้กับหลี่ซื่อกรุ๊ปทั้งหมด

ด้วยเหตุนี้ บนผิวเผินหลี่ซื่อกรุ๊ปลงทุนไปห้าพันล้านดอลลาร์ แน่นอน ห้าพันล้านดอลลาร์นี้ มันเป็นเพียงการตบตาจากมือซ้ายไปขวาเท่านั้น สุดท้ายเงินก้อนนี้ก็ต้องกลับมาในมือของหลี่ซื่อกรุ๊ป

ตระกูลกัวดำเนินธุรกิจในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาเกือบเจ็ดสิบปี ลงทุนในงานศิลปะ ทองคำกายภาพ ฯลฯ จำนวนมาก สิ่งของเหล่านี้ส่วนใหญ่ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินของคฤหาสน์ และมีมูลค่ารวมเกินกว่าหมื่นล้านดอลลาร์

หลี่อวิ๋นโต้วให้หวงเซียงก่อตั้งบริษัทหนึ่งแห่งภายใต้ชื่อของกรุ๊ป เขาให้อู๋เป่ยถือหุ้นสี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ หลี่ซื่อกรุ๊ปถือหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์

อู๋เป่ยกลับมีการขอร้อง นำหุ้นสี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์นี้ ไปไว้ภายใต้ชื่อของบริษัทที่จัดตั้งขึ้นใหม่ หุ้นของบริษัทแห่งนี้ ส่วนใหญ่เป็นของจางลี่และอู๋เหมย

ชื่อของบริษัท ชื่อว่าบริษัทการลงทุนเซินหลงจำกัด หรือเรียกง่ายๆว่าบริษัทเซินหลง ก่อนหน้านี้ ปัจจุบันการลงทุนและผลประโยชน์ในหุ้นของอู๋เป่ยจำนวนมากอยู่ภายใต้ชื่อบริษัทเซินหลง นอกจากนี้ ประธานกิตติมศักดิ์ของบริษัทเซินหลงคือลู่หล่านเฉิน

ทรัพย์สินรวมของตระกูลกัวมีมูลค่าเกินหนึ่งแสนล้านเหรียญสหรัฐ และถูกตระกูลหลี่กลืนหายไปในชั่วข้ามคืน นี่คือแผ่นดินไหวครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้ทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตกใจ

ในวันนี้ บุคคลสำคัญทางการเมืองและนักธุรกิจรายใหญ่จากประเทศต่างๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ต่างแสดงความยินดีกัน พวกเขาต่างเข้าใจดี ตระกูลกัวจบสิ้นแล้ว ตระกูลหลี่กลืนกินตระกูลกัวอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกัน มีข่าวลือแพร่กระจายไปในแวดวงธุรกิจในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บอกว่าหลานชายคนโตของตระกูลหลี่เป็นเทพองค์หนึ่ง กวาดล้างตระกูลกัวด้วยการยกมือเพียงครั้งเดียว

เพียงแต่ ต้องการเข้าซื้อกิจการทั้งหมดของกัวซื่อกรุ๊ปอย่างสมบูรณ์จะต้องใช้เวลาอีกนาน อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาครึ่งปี ดังนั้น หลี่อวิ๋นโต้วจึงทำได้เพียงอยู่ในยามะด้วยตนเองและออกคำสั่งด้วตนเอง

กระทั่ง หลี่เหมยก็ถูกเรียกมาเช่นกัน ช่วยเขาจัดการอุตสาหกรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งมีขนาดเพิ่มขึ้นอย่างมากชั่วคราว

ตอนเย็น หลี่อวิ๋นโต้ว หวงเซียง หลี่หงเทาต่างก็อยู่ พวกเขาร่วมกับอู๋เป่ย หารือเกี่ยวกับการดำเนินการติดตามผล

หลี่อวิ๋นโต้ว : “คิดไม่ถึงเลยว่า ตระกูลหลี่จะถูกกวาดล้างแบบนี้”

หวงเซียง : “ท่านปู่ อุตสาหกรรมของตระกูลกัวเกี่ยวข้องกับกองกำลังมากเกินไป และต้องได้รับการดูแลทุกด้าน”

หลี่อวิ๋นโต้วพยักหน้า : “ใช่แล้ว ตระกูลกัวมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับทุกสาขาอาชีพ พวกเราต้องจัดการอย่างระมัดระวัง หลีกเลี่ยงการเกิดความขัดแย้ง สร้างความสามัคคี และสร้างรายได้”

หลังจากนั้นเขามองอู๋เป่ย : “ซวินเป่ย เป็นเพราะฉันคิดไม่รอบคอบ เรื่องของวันนี้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะนายมีความกล้าหาญและมีไหวพริบ และมีความแข็งแกร่งเพียงพอ เกรงว่าพวกเราคงถูกตระกูลหลี่ฆ่าตายไปแล้ว”

หลี่หงเทารีบพูด : “คุณปู่ พี่เป่ยเป็นปรมาจารย์บู๊ลิ้ม ยอดเยี่ยมอย่างมาก!”

เขาพูดคุยไม่รู้จบ เล่าเรื่องที่อู๋เป่ยเอาชนะปรมาจารย์เหล่านั้นหนึ่งรอบ หลี่อวิ๋นโต้วฟังจนตกตะลึง

อู๋เป่ยถามหลี่หงเทา : “หงเทา นายยังชอบกัวเฉียนอยู่ไหม”

สีหน้าของหลี่หงเทาอึดอัดเล็กน้อย พูด : “พี่เป่ย อย่าฆ่ากัวเฉียนได้ไหม”

อู๋เป่ยจ้องเขา : “ทำไม”

หลี่หงเทาถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “กัวเฉียนเธอค่อนข้างน่าสงสาร เธอขอร้องผมให้ช่วยกัวยี่ด้วย”

อู๋เป่ยถามเขา : “นายคิดยังไง”

หลี่หงเทา : “ผมคิดว่า ไม่ฆ่าเขาก็ไม่เป็นอะไร ใช่ไหม”

หลี่อวิ๋นโต้วถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “หงเทา เรื่องการแต่งงานของนายกับกัวเฉียน เป็นเพียงการปิดปากคนภายนอกเท่านั้น หรือว่านายต้องการสู่ขอเธอมาเป็นภรรยาจริงๆเหรอ”

หลี่หงเทาพยักหน้าอย่างแรง : “คุณปู่! ผมชอบเธอจริงๆ ขอให้พวกคุณจัดการให้ผมด้วย”

อู๋เป่ย : “หงเทา เธอตั้งท้องลูกของคนอื่น นายไม่ถือสาเหรอ”

หลี่หงเทาพูด : “ตั้งท้องเป็นเรื่องโกหก เธอจงใจหลอกคนของตระกูลเจีย”

อู๋เป่ย : “นายชอบเธอ ไม่แปลว่าเธอจะชอบนาย การไว้ชีวิตผู้หญิงที่ไม่ได้รักนายอยู่ข้างตัวนายเป็นเรื่องอันตรายอย่างมาก”

หลี่หงเทาคุกเข่าอย่างกะทันหัน : “พี่เป่ย ผมขอร้องล่ะ ต่อจากนี้ไปผมจะเชื่อฟังคุณและคุณปู่ทุกอย่าง เพียงแค่คุณตอบตกลงให้ผมกับกัวเฉียนอยู่ด้วยกัน”

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ พูด : “เรื่องนี้ ให้คุณปู่ตัดสินใจดีกว่า”

หลี่อวิ๋นโต้วมองหลานชายของตัวเอง เขาพูดอย่างไม่แยแส : “ไม่ฆ่ากัวยี่ก็ได้ แต่ไม่อนุญาตให้กัวเฉียนมายุ่งธุรกิจของหลี่ซื่อกรุ๊ปเป็นอันขาด นายก็เหมือนกัน นับแต่นี้เป็นต้นไปห้ามมายุ่งธุรกิจของตระกูลหลี่”