ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 649

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครออกมา กัวยี่พูดด้วยความโกรธ : “ขยะทั้งหมด!”

หญิงชราคนนั้นพูดอย่างไม่แยแส : “คุณกัว เรื่องของตระกูลพวกคุณ พวกเราไม่ยุ่งแล้ว ลาก่อน”

ทันทีที่หญิงชราจากไป คนอื่นๆก็หนีเป็นเต่าหัวหดทีละคนเช่นกัน ในไม่ช้า ในสถานที่เหลือเพียงกั่วยี่และผู้ติดตามของเขา

กัวยี่สูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งที พูด : “หลานชาย อันที่จริงตระกูลหลี่และตระกูลกัว มีมิตรภาพอันลึกซึ้ง ทำไมพวกเราต้องทำให้มันยุ่งยากแบบนี้ด้วยล่ะ”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “กัวยี่ หน้าของแกหนายิ่งกว่ากำแพงสะอีก! ก่อนหน้านี้ยังต้องการฆ่าคุณปู่ของฉัน ทำลายตระกูลหลี่ของฉัน ตอนนี้อยากกลับมาคืนดีกัน แกคิดว่าเป็นไปได้ไหม”

ด้านหลังกัวยี่ ชายหนุ่มที่ขอให้เขา "ทำตามแผน" พูดอย่างเคร่งขรึม : “หลี่ซวินเป่ย! ตระกูลหลี่ของพวกเราไม่ใช่สิ่งที่แกอยากทำลายก็สามารถทำลายได้ แกต้องคำนึงถึงผลลัพธ์ที่ตามมาด้วย!”

เขายังพูดไม่จบ อู๋เป่ยต่อยฝ่ามือออกไปกลางอากาศหนึ่งที จากนั้นมีเงาฝ่ามือหนึ่งบินออกไป ก็คือฝ่ามือลมปราณว่าง คำพูดของชายหนุ่มหยุดกะทันหัน ด้านหลังของเขามีฝ่ามือที่ชัดเจนหนึ่งปรากฏขึ้น นี่คือวิชาฝ่ามือลมปราณว่างที่เพิ่งได้มาใหม่ของเขา หนึ่งฝ่ามือต่อยทะลุร่างของเขา ทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่ออวัยวะภายใน

“กว่าง!” กัวตะโกนเสียงดัง พยุงลูกชายเอาไว้ แต่กัวกว่างกระอักเลือดอย่างต่อเนื่อง ไม่กี่วินาทีก็ตายไปแล้ว

กัวยี่คำคามเสียงดัง : “ฉันจะสู้กับแกอย่างสุดชีวิต!”

เขากระโจนไปทางอู๋เป่ย อู๋เป่ยเตะจนเขาบินออกไป พูดอย่างไม่แยแส : “กัวยี่ ฉันเคยพูดแล้ว ให้โอกาสแกเลือกวิธีการตาย”

“หลานชาย!”

ชายชราอายุแปดสิบกว่าคนหนึ่ง เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่ไม่มั่นคง เขาเดินเข้าไปหากัวยี่ ตบไปที่ใบหน้าของกัวยี่หนึ่งที หลังจากนั้นคุกเข่าให้อู๋เป่ย

“หลานชาย ฉันคือกัวหยวนเซียง เรื่องนี้เป็นความผิดของกัวยี่! แต่ขอให้นายเห็นแก่มิตรภาพระหว่างฉันกับคุณปู่ของนายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ปล่อยตระกูลกัวของเราด้วยเถอะ!”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ปล่อยแกเหรอ กัวหยวนเซียง หลายปีที่ผ่านมาแกกลืนกินธุรกิจของตระกูลหลี่ของพวกเราในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาตลอด ปู่ของฉันเคยพูดอะไรบ้างไหม พวกเราหลีกทางให้อย่างต่อเนื่อง พวกแกกลับบีบเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ได้คืบจะเอาศอก ยิ่งกว่านั้นตอนนี้อยากทำลายล้างตระกูลหลี่ ฆ่าปู่ของฉัน! กัวหยวนเซียง แกอายุมากขนาดนี้แล้ว สมควรตายได้แล้ว!”

เขาต่อยฝ่ามือไปกลางอากาศ กัวหยวนเซียงงอตัว ล้มเงยหลังโดยตรง หลังจากที่คนข้างหลังพยุงหลังของเขาเอาไว้ ชายชราคนนี้ก็ไม่มีลมหายใจอีกเลย

“พ่อ!”

กัวยี่ตะโกนเสียงดัง : “หลี่ซวินเป่ย แกไร้หัวใจจริงๆ!”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “ฉันกับแก เคยมีความสัมพันธ์กันไหม”

พูดจบ เตรียมจะฆ่ากัวยี่คนนี้ทิ้งเหมือนกัน เพื่อระงับความโกรธภายในใจ

ทันใดนัน มีเงาหนึ่งตกลงมา เป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง สวมเสื้อคลุมของพรรคฟ้าทมิฬ เขาเหลือบมองศพที่อยู่บนพืนหนึ่งที พูดด้วยความโกรธ : “แกเป็นคนฆ่าลูกชายของฉันเหรอ”

อู๋เป่ยกวาดมองคนผู้นี้หนึ่งที รู้ได้ทันทีว่าเขาเป็นหัวหน้าหอซิ๋งถังของพรรคฟ้าทมิฬ

“ฉันเป็นคนฆ่าเอง” เขาพูดอย่างไม่แยแส

ผู้ชายคำรามด้วยความโกรธ ออร่ารอบตัวของเขาพุ่งสูงขึ้น จิตสังหารที่เยือกเย็นเล็งเป้าไปที่อู๋เป่ย

“เจียเต้าฟาง แกกล้าเหรอ!”

เงาสองร่างก็ตกมาตามๆกันเช่นกัน ก็คือเมิงจื๋อและจังซีหลิง พลังยุทธของสองคนนี้ ล้วนแล้วสูงส่งกว่าหัวหน้าหอซิ๋งถังเจียเต้าฟาง

เจียเต้าฟางมองเห็นเมิงจื๋อ สีหน้าเปลี่ยนทันที : “ผู้พิทักษ์เมิง! ผู้อาวุโสจัง! ทำไมพวกคุณถึงมาอยู่ที่นี่”

เมิงจื๋อและจังซีหลิงมาอยู่ต่อหน้าอู๋เป่ย พูดด้วยความเคารพ : “เข้าพบหัวหน้าพรรค!”

แม้ว่าตอนนี้อู๋เป่ยจะอยู่ในรูปลักษณ์ของหลี่ซวินเป่ย แต่เมิงจื๋อและจังซีหลิงก็รู้ถึงตัวตนดั้งเดิมของเขาได้ในพริบตาเดียว

อู๋เป่ยพยักหน้า : “พวกคุณมาได้เร็วมากเลยนะ”

เจียเต้าฟางอึ้งอยู่กับที่ ท่านผู้นี้ก็คือหัวหน้าพรรคคนใหม่เหรอ

เมิงจื๋อจ้องเจียเต้าฟาง : “ห้วหน้าหอเจีย ยังไม่รีบมาทำความเคารพหัวหน้าพรรคอีกเหรอ”

เจียเต้าฟางพูดด้วยความโกรธ : “เขาฆ่าลูกชายของฉัน!”

หวงเซียงพูด : “เป็นเพราะลูกชายของแกที่อยากฆ่าคุณชายของฉันก่อน เขาสมควรตาย”

เจียเต้าฟางพูดอย่างเยือกเย็น : “ผู้พิทักษ์เมิง ผู้อาวุโสจัง หัวหน้าพรรคคนใหม่คนนี้ ฉันไม่มีทางยอมรับอย่างแน่นอน!”

“ตุ้มตั้ม!”