ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 648

กัวยี่หัวเราะอย่างเย็นชา : “แค่แกเนี่ยนะ”

อู๋เป่ยพูดทีละคำ : “ฉันเนี่ยแหละ!”

กัวยี่หันหลัง หญิงชราคนหนึ่งยกมือขึ้นแล้วโยนยันต์ออกมาหนึ่งใบ และในเวลาเดียวกัน ปรมาจารย์ระดับผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์สองคน ล้อมเขาจากซ้ายขวา

ยันต์ใบนั้นกลายเป็นแสงสีดำ ใหญ่เท่าหัววัว ทันใดนั้นตกอยู่บนตัวของอู๋เป่ย

แสงสีดำโจมตีไปที่เขา เขารู้สึกว่าแขนขาทั้งสี่ข้างแข็งทื่อ แต่แล้วความรู้สึกนั้นก็หายไป มีจี้หยกมังกรคู่อยู่ที่เอวของเขา ซึ่งเป็นหยกศักดิ์สิทธิ์หุ้มเกราะของตระกูลโคงะ! หยกนี้เปล่งแสงสีขาวจางๆออกมา การโจมตีของแสงสีดำถูกลบออกทันทีด้วยแสงสีขาว

ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์สองคนคิดว่าอู๋เป่ยถูกควบคุมตัวแล้ว คนหนึ่งถือดาบ คนหนึ่งถือมีดสั้น แทงไปที่ส่วนสำคัญของอู๋เป่ย

“ซูร่าร่าร่า!”

แสงดาบสีดำปรากฏขึ้น แสงดาบนี้สร้างความแตกต่าง มันกลายเป็นแสงดาบเก้าเส้น และโจมตีทั้งสองคน

นี่เป็นกระบวนท่าแรกของวิชาดาบสามกระบวนท่าครึ่ง เขามีโอกาสก็จะทำการฝึกฝน ในตอนแรกสามารถส่งแสงดาบได้สี่เส้น ต่อมาห้าเส้น ตอนนี้สามารถส่องแสงดาบได้เก้าเส้นแล้ว พลังนั้นแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า!

หลังจากฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที หัวใหญ่สองหัวบินขึ้นมา เลือดพุ่งไปในอากาศ เกิดหมอกเลือดสองที่ ภายใต้แสงแดด มันก่อตัวเป็นสายรุ้งสีเลือด!

“เกิดอะไรขึ้น!” หญิงชราที่ปล่อยยันต์ออกไปตกตะลึง ยกมือขึ้นแล้วปล่อยยันต์ออกไปอีกสองใบ

ยันต์เหล่านี้ ล้วนแล้วเป็นไพ่ตายของเธอ สะสมมาทั้งชีวิต ไม่เอาออกมาใช้ง่ายๆ วันนี้ภายในพริบตาใช้ไปสามใบ จะเห็นได้ว่าภายในใจของเธอตื่นตระหนกแค่ไหน

แสงยันต์สองใบตกอยู่บนตัวอู๋เป่ย ยังคงถูกหยกศักดิ์สิทธิ์หุ้มเกราะกำจัด เขาพูดอย่างไม่แยแส : “ยันต์ขยะแบบนี้จะเอามาทำร้ายฉันเหรอ”

สีหน้าของหญิงชราซีดขาว ราวกับเห็นผี ร่างกายล้วนแล้วสั่นสะท้าน ยันต์สามใบที่เธอใช้ ล้วนแล้วเป็นยันต์ระดับตี้เซียน ทำไมถึงทำให้เขาบาดเจ็บไม่ได้ หรือว่าเขาเป็นตี้เซียนเหรอ

อู๋เป่ยกวาดมองปรมาจารย์ทุกคน พูด : “วันนี้ คนที่ฉันต้องการต่อสู้ด้วยคือตระกูลกัว ใครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องถอยไปสะ!”

สีหน้าของกัวยี่ดูแย่ พูด : “ไอ้หนู ตอนนี้แกยอมให้จับสะโดยดี ไม่อย่างนั้นหลี่อวิ๋นโต้วจะถูกคาถาจนตาย!”

ระหว่างที่พูด เขาหยิบมือถือออกมา เปิดใช้งานโทรวิดีโอ อย่างไรก็ตาม แต่คนที่กัวยี่ไม่รู้จักกลับปรากฏขึ้นบนหน้าจอ นั่นก็คือเฉินจ้าว!

เฉินจ้าวมองกัวยี่อย่างเย็นชา พูดอย่างเยือกเย็น : “แกก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังของนักฆ่าเหรอ ล้างคอของแกรอความตายได้เลย!”

สีหน้าของกัวยี่ กลายเป็นสีเขียวในทันที เขาพูดด้วยความโกรธ : “แกเป็นใคร”

เฉินจ้าวพูดอย่างไม่แยแส : “ผู้เที่ยงแท้ เฉินจ้าว!”

มือของกัวยี่สั่น เกือบจะโยนมือถือทิ้ง ข้างกายหลี่อวิ๋นโต้วมีผีเซียนแค่ตนเดียวไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีผู้เที่ยงแท้โผล่มาอีกหนึ่งคน

อู๋เป่ยได้ยินเสียงของเฉินจ้าว เขาพูดเสียงดัง : “เหล่าเฉิน ทำได้ไม่เลว”

เฉินจ้าวต้องการจะพูด กัวยี่รีบตัดสายโทรศัพท์ เขาจ้องอู๋เป่ยด้วยความโกรธ พูด : “ตกลงแกเป็นใคร”

เรื่องที่ตระกูลหลี่หาหลานชายคนโตที่สูญหายไปเจอ เขารู้ตั้งนานแล้ว แต่เขากลับคิดไม่ถึงเลยว่า หลานคนนี้ของตระกูลหลี่จะแข็งแกร่งขนาดนี้!

อู๋เป่ย : “แน่นอนฉันก็คือหลี่ซวินเป่ย ลูกชายคนโตของตระกูลหลี่! กัวยี่ ขนพลังของแกออกมาทั้งหมดเลย ฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน ความมั่นใจของแกมาจากไหน!”

“ความมั่นใจของเขาคือฉัน!”

ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมา ข้างกายเขามีผู้หญิงที่สวยอย่างมากคนหนึ่ง

ชายหนุ่มหยิ่งผยองอย่างมาก เขาหรี่ตามองอู๋เป่ย พูด : “แกมีความสามารถนิดหน่อย แต่ความสามารถแค่นี้สำหรับพรรคฟ้าทมิฬแล้ว เป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น”

อู๋เป่ย : “อ้อ พรรคฟ้าทมิฬเหรอ แกก็คือลูกชายของหัวหน้าหอซิ๋งถังของพรรคฟ้าทมิฬเหรอ”