ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 662

หม่าเชียนหลี่เปลี่ยนสีหน้าเร็วมาก จู่ๆก็สุภาพต่อกอู๋เป่ยทันที หยานลี่หยูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ยิ้มว่า "ขอบอกว่ารุ่นน้องของฉันทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนเหมือนมังกรและนกฟีนิกซ์ มองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ธรรมดามาก ฮ่าๆ!"

แม้ว่าภายนอกเขาจะสุภาพ แต่หม่าเชียนหลี่ก็รู้สึกเขินอายและหนีไปอย่างรวดเร็ว

เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาติดต่อเพื่อนคนหนึ่งของหยุนจิง

"เจ้านายซู ผมสอบถามชายคนหนึ่ง คุณเคยได้ยินคนหนึ่งชื่ออู๋เป่ยไหม ใช่ อายุยี่สิบกว่า ๆ เจ้านายของไป๋หลงวาน…อะไรนะ?"

ทันใดนั้น หม่าเฉียนหลี่หน้าซีดและริมฝีปากก็เริ่มสั่น

เจ้านายสวีที่เขาติดต่อด้วยคนนี้เป็นรุ่นเล็กคนหนึ่งของตระกูลสวีจี้เฟย ด้วยความสัมพันธ์ของซูจี้เฟย เขากินอาหารว่างมากในหยุนจิง

รู้จากปากของเขาว่า อู๋เป่ยเป็นพี่น้องกับซูจี้เฟยจริง ๆ สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือเขาบอกว่าแม้แต่ซูจี้เฟยก็สุภาพกับอู๋เป่ยมาก

ยังกล่าวอีกว่า อู๋เป่ยยังเป็นกรรมการของกลุ่มถังและมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลถัง โครงการของเมืองมรกตนั้น ก็คือการลงทุนร่วมกันของอู๋เป่ยและตระกูลถัง

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่มีค่าอะไรเลย ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นเศรษฐีชนชั้นสูงที่รู้มากกว่าคนทั่วไป เจ้านายซูคนนั้นบอกเขาว่าระดับพลังยุทธ์ของอู๋เป่ยคนนี้สูงกว่าของซูจี้เฟย คนเซียนท่านนี้!

หม่าเชียนหลี่อยากตบตัวเองทันทีที่ได้ทำผิดต่ดอคนใหญ่คนโตเช่นนี้จริง ๆ คนเซียนนี่เอง ครึ่งนึงเป็นเซียนไปแล้ว!

เขาล้างหน้าและมองหน้ากระจกสองสามครั้งแล้วเดินออกมาอย่างรวดเร็ว

กลับไปที่เดิม หยานลี่หยูกําลังพูดคําพูดของอู๋เป่ยที่นั่น แต่อู๋เป่ยชอบตอบเขาไม่สนใจ

หม่าเชียนหลี่ยิ้มและพูดว่า "ประธานอู๋ คุณเป็นคนที่ไม่เปิดเผยใบหน้าจริงๆ เมื่อกี้เลขานุการโง่ของผมไม่รู้เรื่อง ท่านอย่าได้โกรธไปเลย ผมจะไล่เธอออกทีหลัง!"

อู๋เป่ยตอบ "คำพูดของท่านหม่านั้นถือเป๋ยคำขาด"

เขาไม่สนใจเกี่ยวกับความหยาบคายก่อนหน้านี้ของหม่าเชียนลี่หรอก ในฐานะมนุษย์ คนอย่างหม่าเชียนหลี่ก็มองเค้าเหมือนกบที่กระโดดไปมาบนพื้นนั่นแหละ หากกบจะร้องใส่เขาซักสองสามครั้งเค้าคงไม่ว่าอะไรหรอก

หม่าเชียนหลี่ตอบว่า "ประธานอู๋ ผมสอบถามมาตลอดว่าเจ้านายของไป๋หลงวานคือใคร ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะเป็นท่าน! ผมก็เป็นคนหยุนจิงเหมือนกัน เพื่อนเก่าอย่างผมต้องขอความเมตตาจากท่าน ต้องช่วยผมจอง

วิลล่าสักหลังให้ผมแล้วแหละ!"

นี่เป็นหนึ่งในวิธีการประจบสอพลอของหม่าเชียนหลี่ โดยขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เพื่อที่เขาจะได้แสดงความอ่อนแอได้

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ยินดีอย่างยิ่งสําหรับการซื้อบ้าน ฉันสามารถให้ส่วนลดกับคุณ 5%"

วิลล่าหนึ่งหลัง กับส่วนลด 5% นั่นก็คือหลายล้าน หม่าเชียนหลี่ยิ้มแล้วพูดว่า "ขอบคุณท่านประธานอู๋ครับ!"

ซุนชิงที่อยู่ห่างๆก็ตกตะลึงก่อนเลย ทําไมหม่าเชียนหลี่เริ่มประจบสอพลออู๋เป่ยอีกแล้ว? เขามีคุณสมบัติอะไรที่จะประจบสอพลอคนใหญ่คนโตอย่างมาเชียนหลี่ได้?

หลูจวิ้นเฟยกลับนิ่งสงบ แล้วเขาก็พูดเบา ๆ ว่า "เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าคนที่ขายหน้าต้องเป็นหม่าเชียนหลี่เองในที่สุด"

ซุนชิงเพลียๆ เธอค่อย ๆ นั่งลงและถามว่า "หลูจุนเฟย เมื่อก่อนคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับอู๋เป่ย คุณบอกฉันได้ไหมว่าจิงๆแล้วเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่?"

หลูจวิ้นเฟยถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า เขากับเราไม่ใช่คนในโลกเดียวกัน ในสายตาของคุณ อาจจะมีหลายสิบล้าน ไม่กี่ร้อยล้านก็น่าทึ่งมาก แต่ฉันบอกคุณว่าการดํารงอยู่ของหม่าเชียนหลี่ที่มีมูลค่าสุทธิหลายหมื่นล้านหลายแสนล้านนั้นไม่มีอะไรอยู่ในสายตาของอู๋เป่ยหรอก!

หัวใจของซุนชิงกําลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของเธอจ้องทองไปที่ตาของอู๋เป่ย

จ้าวฉีเลี่ยงที่อยู่ข้าง ๆ พูดอย่างเย็นชา "ซุนชิง คุณยังไม่อยากกลับไปหาอู๋เป่ยใช่ไหม คุณตั้งใจเถอะ ไม่เห็นสาวสวยชั้นนําอย่างหลินโหรวและเถาหรูเสวี่ยต่างก็เกรงใจเขาเหรอ คุณไม่คู่ควรกับเขาเลย!"