ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 675

เมื่อเห็นตลกศีรษะนี้ อู๋เป่ยหรี่ตาลง เขาพบว่าในกะโหลกศีรษะคริสตัล มีพลังงานที่แปลกประหลาดและทรงพลังสายหนึ่งซ่อนอยู่

เขาถาม “ไปเอามาจากไหน”

หลินโหรว “ฉันเอามาจากกุ่ยหลงหวัง เขาโดนแมลงติดกระดูกของฉันไป ตอนนี้ก็ดีไปไม่ถึงไหนหรอก”

อู๋เป่ย “คุณใช้แมลงติดกระดูกกับกุ่ยหลงหวังเหรอ”

หลินโหรว “ใช่ ต่อให้เขาสามารถรอดไปได้ ก็ต้องจมอยู่กับความเจ็บปวดไปทั้งชีวิต!”

อู๋เป่ย “คุณเอาของสิ่งนี้ให้ผมดูหมายความว่ายังไง”

หลินโหรวพูดด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณที่คุณช่วยชีวิตฉัน ฉันขอมอบของสิ่งนี้ให้คุณ”

อู๋เป่ยพูดด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ “ก็แค่คริสตัลราคาถูกๆ คุณไม่มีของอย่างอื่นแล้วเหรอ”

หลินโหรวเขม่นเขา “ไม่เอาก็ช่าง”

อู๋เป่ยรีบแย่งกะโหลกคริสตัลมา “ขอบคุณ”

หลินโหรวอยู่พักฟื้นในคฤหาสน์ต่อ อู๋เป่ยกลับห้องนอนของตนเอง ศึกษาหม้อเซียนบริสุทธิ์ต่อ พอถึงช่วงกลางคืน เขากลับไปที่สาขาใหญ่พรรคฟ้าทมิฬ

“ของที่อยู่ข้างในคืออะไร ผมรู้สึกว่าสายเดียวกับคุณ” เขาพูด

เสียงของเทพฟ้าทมิฬดังขึ้น “น่าสนใจ มีคำสาปถูกปิดผนึกอยู่ในนี้”

อู๋เป่ย “คำสาปเหรอ”

เทพฟ้าทมิฬ “ใช่แล้ว เป็นคำสาปที่ทรงพลังมาก แม้แต่ข้าก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมัน”

อู๋เป่ยสะดุ้งตกใจ เกือบทำคริสตัลหัวกะโหลกหล่นพื้น

เทพฟ้าทมิฬ “เจ้าไม่ต้องกลัว เก็บของสิ่งนี้ไว้ บางทีวันหนึ่งเจ้าอาจจะได้ใช้มัน”

อู๋เป่ย “จะใช้คำสาปนี้ยังไง”

เทพฟ้าทมิฬ “ง่ายมาก ทุบผลึกแก้วให้แตก มันก็จะถูกปลดปล่อยออกมา หลังจากนั้นสิงสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้และแข็งแกร่งที่สุด”

อู๋เป่ยพยักหน้า เก็บหัวกะโหลกคริสตัลอย่างระมัดระวัง

เทพฟ้าทมิฬ “เจ้าสามารถสังเวยจิตวิญญาณเหล่านั้นต่อ ข้าชอบมาก”

อู๋เป่ย “บูชายัญแต่ละครั้งมันยุ่งยากเกินไป ต้องเรียกสมาชิกจำนวนมากมา”

เทพฟ้าทมิฬ “ตอนเจ้าสังเวยไม่จำเป็นต้องอยู่บนแท่นบูชา เพียงแค่นำมันเข้าไปในพื้นที่ฟ้าทมิฬก็พอ”

อู๋เป่ยอึ้ง “พื้นที่ฟ้าทมิฬของคุณ สามารถเก็บของอย่างอื่นได้ด้วยเหรอ”

เทพฟ้าทมิฬ “ได้อยู่แล้ว มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของข้า เจ้าสามารถใช้เป็นพื้นที่เก็บของของเจ้า”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง “ไม่ใช่ว่าผมเอาของเก็บในนั้น แล้วคุณจะแอบมาขโมยไปหรอกนะ”

เทพฟ้าทมิฬโกรธ “ถ้าเป็นถึงเทพ! จะทำเรื่องลักเล็กขโมยน้อยเช่นนั้นได้อย่างไร!”

อู๋เป่ยหัวเราะ ‘แหะๆ’ “เหล่าเฮย ใจเย็นๆ ผมแค่ล้อเล่น”

เทพฟ้าทมิฬระเบิดอารมณ์ออกมาทันที “เหล่าเฮย(ไอ้มืด) กรุณาอย่าตั้งชื่อข้าสุ่มสี่สุ่มห้า ข้าเป็นถึงเทพแห่งฟ้าทมิฬ คือเทพชั้นสูง!”

อู๋เป่ย “คุณจะจบได้หรือยัง ตกลงจะเอาดวงวิญญาณหรือเปล่า”

เทพฟ้าทมิฬหายโมโหอย่างที่คิด “เจ้ากรุณาให้เกียรติข้าด้วย ไม่เช่นนั้นต่อให้ข้าต้องละทิ้งสาวกทุกคน ก็จะไม่ยอมรับความอัปยศจากผู้อื่น”

อู๋เป่ยกลัวเทพฟ้าทมิฬโมโหจนหนีไป จึงรีบพูด “ได้ๆ ต่อไปผมเรียกคุณว่าเทพฟ้าทมิฬ”

ทันใดนั้น เขาคิดในใจ หนังมนุษย์ถูกดึงเข้าไปในพื้นที่ฟ้าทมิฬทันที

สีหน้าหนังมนุษย์ในตอนนี้บิดเบี้ยวไปหมด มันพูดเสียงสั่น “ท่านเซียน ที่นี่คือที่ไหน”

อู๋เป่ยพูด “เหยียนหยาง ไม่ต้องกลัว คุณปล่อยเวทย์ปีศาจออกมาหนึ่งตน”

เหยียนหยางอ้าปาก คายไอสีดำสายหนึ่งออกมา แต่ว่ามันเพิ่งพุ่งออกไปได้ไม่กี่เมตร ก็ถูกมือสีดำขนาดใหญ่ข้างหนึ่งคว้าไว้

วินาทีต่อมา มือยักษ์หดกลับเข้าไปในความมืด พริบตาที่มือยักษ์ปรากฏ อู๋เป่ยมีความรู้สึกเหมือนแน่นหน้าอกจะขาดใจตาย จนเกือบร้องเสียงหลง

แข็งแกร่งมาก! เขาคิดในใจ

โดยเฉพาะเหยียนหยางยิ่งตกใจ มันนั่งตัวแข็งอยู่บนพื้น