หลังจากนั้นเขาพูดกับหวงจื่อเฉียง : “มอบรางวัลให้เขาอีกห้าแสน”
หวงจื่อเฉียงพยักหน้า : “รับทราบ!”
อวี่ฉาวชวินดีใจอย่างมาก ขอบคุณอย่างต่อเนื่อง
หลังจากเขาจากไป หวงจื่อเฉียงพูด : “เถ้าแก่ หาตำแหน่งเจอแล้ว ตอนนี้ติงฮ่ออยู่กับเหรินเทียนไท่ด้วยกัน ตามที่คนของพวกเราเฝ้าสังเกต เหรินเทียนไท่ก็น่าจะถูกติงฮ่อควบคุมแล้วเหมือนกัน”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “คนแบบนี้ทำเรื่องไม่มีขอบเขต ฉันไม่แปลกใจเลยแม้แต่นิดเดียว”
ในเวลานี้ เขาเอาโอสถฝึกขั้นให้หวงจื่อเฉียงหนึ่งเม็ด ออกคำสั่งให้เขากลับไปกินลงไป มีส่วนช่วยในการฝึกฝน
ประมาณหนึ่งทุ่ม อู๋เป่ยมาถึงบ้านของเหรินเทียนไท่ ความปลอดภัยของบ้านเข้มงวดอย่างมาก และมีการติดตั้งอุปกรณ์กันขโมยด้วย น่าเสียงดายสิ่งเหล่านี้สำหรับอู๋เป่ยแล้ว ไม่มีความหมายเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเข้ามาที่ห้องรับแขกของเหรินเทียนไท่อย่างง่ายดาย
ในเวลานี้ ในห้องรับแขกที่หรูหราขนาดใหญ่ เหรินเทียนไท่กำลังยืนอยู่ มีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าเขา อายุยี่สิบห้าปี กำลังจิบไวน์แดงและสูบซิการ์ และด้านซ้ายและด้านขวาของเขา มีผู้หญิงนั่งอยู่ทั้งสองข้าง หุ่นเซ็กซี่อย่างมาก
“ใคร”
มองเห็นมีคนเข้ามา ติงฮ่อนั่งตัวตรงทันที ตะคอกอย่างดุร้าย
อู๋เป่ยเดินเข้ามาที่ห้องรับแขก พูด : “แกสง่าผ่าเผยมากเลยนะ!”
คนผู้นี้ก็คือติงฮ่อ เขาจ้องอู๋เป่ย ถาม : “แกเป็นใคร”
อู๋เป่ย : “ฉันแซ่อู๋ อู๋เป่ย”
ติงฮ่อหัวเราะอย่างเย็นชา : “แกก็คืออู๋เป่ยเหรอ ฉันเคยได้ยินแก!”
อู๋เป่ยไม่พูดไร้สาระกับเขา ไม่รอให้เขาพูดประโยคที่สอง ชี้นิ้วออกไปหนึ่งนิ้ว ติงฮ่อรู้สึกเจ็บที่หน้าอก คนก็ล้มลงกับพื้น ไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป
พลังยุทธ์ของติงฮ่อคือชั้นพรสวรรค์ เพียงแต่วิชาภาพลวงตาของเขาร้ายกาจอย่างมาก อู๋เป่ยไม่เปิดโอกาสให้เขาแสดง ทันทีที่เข้ามาก็ปราบคู่ต่อสู้
ใบหน้าของติงฮ่อติดอยู่บนพื้น ตะคอก : “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”
อู๋เป่ย : “แน่นอนฉันรู้อยู่แล้ว อาจารย์ของแกก็คือท่านผู้เฒ่าเชียนฮวน ไม่ผิดใช่ไหม”
ติงฮ่อพูด : “ในเมื่อแกรู้ ก็รีบปล่อยฉัน!”
อู๋เป่ย : “เป็นไปได้ยังไงที่จะปล่อยแก ให้อาจารย์ของแกมา ถ้าหากเขาไม่มา ฉันจะฆ่าแก!”
ติงฮ่อตะลึง รู้ว่าเจอเข้ากับคนโหดเหี้ยมแล้ว พูด : “แกคือคนที่เหรินเทียนเซิ่งส่งมาเหรอ”
อู๋เป่ย : “ดูเหมือนว่าแกไม่โง่นะ เดาได้ถูกต้อง”
ระหว่างที่พูด เขาเดินไปอยู่ต่อหน้าเหรินเทียนไท่ มือตบไปที่ตัวของเขาหลายที จากนั้นสวดคาถาหนึ่งบท ทำให้เหรินเทียนไท่มีสติกลับมา
ทันทีที่มีสติ ใบหน้าของเขาซีดขาวทันที จ้องติงฮ่อด้วยความโกรธ
อู๋เป่ย : “เหรินเทียนไท่ แกจะให้ฉันสะกดจิตแก หรือว่าแกจะไปเซ็นชื่อให้เหรินเทียนเซิ่งอย่างเชื่อฟังเอง”
เหรินเทียนไท่นึกถึงสถานการณ์ของหลายวันที่ผ่านมา ภายในใจทั้งโกรธและกลัว เขาถอนหายใจยาวหนึ่งที พูด : “ไม่ต้องสะกดจิตผม ผมจะไปหาพี่ใหญ่ของผมเอง ขอโทษเขา!”
อู๋เป่ย : “ดูเหมือนว่าแกไม่เลอะเลือนนะ ให้คนของแกเปิดประตูสะ”
เหรินเทียนไท่ออกคำสั่ง ไม่กี่นาที เหรินเทียนเซิ่งและเหรินซานซานมาถึงห้องรับแขก มองดูน้องชายของตัวเอง เหรินเทียนเซิ่งเต็มไปด้วยความโกรธ
“เทียนไท่ แกรู้สึกผิดบ้างไหม”
เหรินเทียนไท่ก้มหน้า พูด : “พี่ใหญ่ ผมผิดไปแล้ว ตอนนี้ผมจะทำลายความร่วมมือก่อนหน้านี้ ธุรกิจของครอบครัวยังคงเป็นคุณเป็นคนจัดการ!”
เหรินเทียนเซิ่งฮึอย่างหนักหนึ่งที : “แกคิดว่าฉันยังจะให้อภัยแกอยู่ไหม”
เหรินเทียนไท่ถอนหายใจ : “ผมจะไม่ขอให้พี่ใหญ่ให้อภัยผม”
เหรินเทียนไท่และเหรินเทียนเซิ่งเซ็นสัญญาใหม่อีกครั้ง มอบทรัพย์สินให้อยู่ภายใต้ชื่อเหรินเทียนเซิ่งอีกครั้ง
เรื่องของตระกูลเหริน อู๋เป่ยไม่มีความสนใจ เขาพาติงฮ่อไปด้านข้าง ให้เขาโทรศัพท์หาท่านผู้เฒ่าเชียนฮวน เนื่องจากเขาได้ดูแลเรื่องนี้แล้ว อย่างนั้นก็ต้องดูแลให้ถึงที่สุด ไม่เรียกท่านผู้เฒ่าเชียนฮวนมาพูดให้ชัดเจน เขาไม่มีทางปล่อยมืออย่างแน่นอน
ติงฮ่อโทรศัพท์เสร็จ พูดกับอู๋เป่ย : “อาจารย์ของฉันมาพรุ่งนี้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...