ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 76

ไม่นาน ชายวัยกลางคนก็เข้ามา ตามด้วยคนอีกหลายคน ที่แท้เป็นคนที่ต้องการจะปล้นเห็ดหลินจือแดงเมื่อคืนนี้ เสื้อผ้าของชายหนุ่มไม่เปื้อนฝุ่น เลย ดูก็รู้ว่าเขาเป็นปรมาจารย์พลังลมปราณ

ชายหนุ่มเมื่อวานชี้ไปที่อู๋เป่ยและตะโกนว่า "อาจารย์ นั่นไงเขา!"

ชายหนุ่มมองไปที่อู๋เป่ยและพูดว่า "คุณทำร้ายลูกศิษย์ของฉันเมื่อวานนี้"

“คุณกำลังพูดถึงขยะพวกนี้หรือ?” อู๋เป่ยเลิกคิ้ว “ฉันสอนบทเรียนให้พวกเขาแล้ว อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นคนที่ต้องการจะแย่งยาของฉันก่อน ฉันไม่ได้ถอนพลังยุทธ์ของพวกเขาออกก็ถือว่าไว้หน้าคุณมากแล้ว"

ชายหนุ่มหรี่ตา "ในเปียนหนาน ไม่มีใครกล้าแตะต้องฉันหลี่ซวนโต้วเสื้อเหล็กเจ็ดสังหาร!"

เสื้อเหล็กเจ็ดสังหาร? อู๋เป่ย "กลิ่นปากของคุณนี่สุดยอดเลย เมื่อเช้านี้คุณไม่ได้แปรงฟันเหรอ"

ลูกน้องของเซียไท่หู่พูดเสียงดัง "คุณอู๋คนนี้เป็นแขกของท่านเซียของเรา หลี่ซวนโต้วเราเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณและคุณต้องรู้จักท่านเซียของเราแน่"

ชายหนุ่มรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "คุณเป็นลูกน้องของเซียไท่หู่เหรอ?"

ชายคนนั้นพูดว่า "ใช่!"

ชายหนุ่มขมวดคิ้ว "แม้ว่าจะเป็นแขกของเซียไท่หู่ เขาก็ทำร้ายลูกศิษย์ของฉันไม่ได้!"

อู๋เป่ยใจร้อนมากและพูดอย่างเย็นชา "คุณหยิ่งผยองมากก็แค่มีวิชากังฟู อย่ามัวแต่พูดไร้สาระ คุณกับฉันจะทะเลาะกัน ถ้าฉันแพ้ คุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ถ้าคุณแพ้ ฉันมีทางเลือกให้สองทาง หนึ่งหักมือทั้งสองข้างของคุณ สองเชื่อฟังฉันและชดเชยให้ฉันร้อยล้าน"ฉันจะให้เงินคุณ" คุณมีสองทางเลือก ทางแรก หักมือคุณ สองกราบฉันแล้วจ่ายให้ฉันอีก 100 ล้าน!"

หลี่ซวนโต่เสื้อเหล็กเจ็ดสังหารเบิกตากว้าง "เจ้าเด็กบ้า ให้ฉันกราบแก! หึหึ น่าเสียดายเลือกเล่นผิดคนแล้ว!"

อู๋เป่ยยืนขึ้น "คุณตกลงกับข้อตกลงของฉันแล้วสินะ ดีมาก ไปหาลานกว้างๆเถอะ ที่นี่ไม่เหมาะที่เราจะมาต่อสู้กัน"

เขาเพิ่งเชี่ยวชาญหมัดมังกรอู๋หลงและกำลังกังวลว่าจะหาคนฝึกไม่ได้ แต่หลี่ซวนโต่วคนนี้กลับยื่นมือมาเอง จะโชคดีเกินไปแล้ว"

ทั้งสองมาถึงโรงยิมต่อสู้ที่อยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเปิดโดยลูกศิษย์ของหลี่ซวนโต่ว เขามีสาวกมากมาย มีตามากมีจมูกมากมาย ดังนั้นเขาจึงสามารถหาโรงแรมที่อู๋เป่ยพักอยู่ในช่วงเวลาสั้น ๆ

มีพื้นที่เพียงพอในห้องโถงต่อสู้ ทันทีที่หลี่ซวนโต่วมา สาวกของเขาก็นำชามาถวายด้วยมือทั้งสองข้าง

หลี่ซวนโต่วจิบชาจ้องมองอู๋เป่ยและพูดว่า "มาเลย! ถ้าคุณแพ้ ฉันก็จะไม่ทำให้คุณลำบากมากหรอก คุณแค่มอบหลินจือแดงแล้วตัดมือออกหนึ่งข้างด้วยตัวของคุณเองก็พอ"

อู๋เป่ย "ฉันบอกแล้ว ถ้าฉันแพ้ คุณจะทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ"

"เอาล่ะ ลงมือเลย!"หลี่ซวนโต้วมั่นใจในตัวเองมาก เขาฝึกวิชาเสื้อเหล็กเจ็ดสังหาร กังฟูชุดนี้บ่มเพาะพลังลมปราณเจ็ดสังหารอันทรงพลัง

หลังจากฝึกฝนพลังลมปราณพลังลมปราณเจ็ดสังหาร สามารถควบแน่นบนพื้นผิวของร่างกายเพื่อสร้างเหล็กเจ็ดสังหารให้เป็นเช่นเดียวกับการสวมชุดเหล็กหนักคงกระพัน!

ด้วยวิชาที่ผาดโผนอันโด่งดังนี้ หลี่ซวนโต้วเอาชนะปรมาจารย์มานับไม่ถ้วนและไม่เคยเจอใครที่สามารถคู่ต่อสู้ของเขาได้เลย มีสาวกนับไม่ถ้วนอยู่รอบตัวเขา รวมถึงขุนนางข้าราชการและเศรษฐีรุ่นสอง ดังนั้นเขาจึงมีอำนาจเช่นกัน อาจกล่าวได้ว่าแม้แต่เซียไท่หู่ยังต้องให้เกียรติเขาบ้าง

หลี่ซวนโต้วอยู่ในที่ที่เขาอยู่และใช้พลังเหล็กเจ็ดสังหารปกป้องตัวเองด้วยการป้องกันร่างกายของแบบนี้เขาสามารถยืนนิ่งและปล่อยให้อู๋เป่ยต่อยเขาได้!

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ "คุณคิดว่าคุณจะอยู่ยงคงกระพันได้โดยการฝึกพลังลมปราณเหรอ?"

ด้วยการก้าวเท้าของเขา เขาใช้กระบวนท่ามังกรพเนจรของหมัดมังกรอู๋หลงและไปถึงด้านข้างของหลี่ซวนโต้วในทันที

บนพื้นผิวพลังป้องกันนั้นคงกระพันและทรงพลังมาก แต่ในความเป็นจริงมีประตูอยู่ ตราบใดที่ประตูพัง คู่ต่อสู้จะบาดเจ็บสาหัส!

ดังนั้น เขาจึงเปิดดวงตาวิเศษเพื่อสังเกตเส้นทางของพลังงานลมปราณที่วิ่งอยู่ในร่างกายของหลี่ซวนโต้วเช่นเดียวกับการมองดูลวดลายบนฝ่ามือ เขาก็พบประตูได้ในพริบตา

ประตูของหลี่ซวนโต้วนี้ตั้งอยู่ที่ส่วนที่สามของกระดูกสันหลังส่วนเอว พลังป้องกันที่นั่นอ่อนแอและเปราะบางมาก เมื่อถูกโจมตี พลังป้องกีนของร่างกายของเขาจะสลายไป