ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 778

เวลานี้อู๋เป่ยฟาดฝ่ามือลงบนหม้อเซียน แสงสายหนึ่งบินออกมา ถูกเขาใช้พลังจิตสะกดเอาไว้

หลังจากนั้นเขาป้อนแสงนั้นเข้าไปในเตาหลอมยาแล้วใส่วัตถุดิบ เริ่มปรุงยาปราชญ์ แสงที่ว่าก็คือคุณสมบัติยาที่เขาสกัดออกมา เมื่อมันรวมเข้ากับวัตถุดิบยาชนิดอื่น เกิดปฏิกิริยาที่น่าอัศจรรย์ขึ้น

เนื่องจากไม่ใช่การปรุงยาตามขั้นตอนปกติ ดังนั้นขั้นตอนการปรุงยาจึงแตกต่างจากก่อนหน้านี้ อู๋เป่ยระมัดระวังอย่างยิ่ง กลัวว่าจะเกิดปัญหาอะไรขึ้น

หลังจากคุณสมบัติยาชนิดแรกหลอมรวม อู๋เป่ยก็นำคุณสมบัติยาชนิดที่สองใส่เข้าไปต่อ และเพิ่มวัตถุดิบจากชนิดอื่นด้วย

ขั้นตอนการปรุงยากินเวลาไปทั้งหมดสามชั่วโมง อู๋เป่ยจึงจะสามารถนำคุณสมบัติยาทั้งหมดใส่เข้าไปในเตาหลอม เมื่อใส่วัตถุดิบยาสุดท้ายลงไป เตาหลอมเริ่มส่งเสียงหึ่งๆ

เวลาปรุงยา ยาเม็ดที่มีคุณภาพค่อนข้างสูง ตอนที่ยากำลังถูกหลอมจนใกล้กลายเป็นเม็ดยาจะเกิดเสียง ปฏิกิริยานี้เรียกว่ายาร่ำร้อง!

อู๋เป่ยคิดไม่ถึงว่ายาปราชญ์ที่ตนเองปรุงจะเกิดปฏิกิริยายาร่ำร้อง! สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่ายาเม็ดที่เขาปรุงออกมาไม่ใช่ของทั่วไป!

ผ่านไปอีกประมาณสิบห้านาที เสียงยาร่ำร้องเริ่มเป็นระเบียบแบบแผน ราวกับมีคนกำลังเล่นดนตรีในเตาหลอม เสียงของมันไพเราะมาก

อู๋เป่ยตาลุกวาวเป็นประกาย เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เขาฟาดฝ่ามือลงบนเตาหลอม ฝาเตาบินขึ้น มีแสงสายหนึ่งบินออกมาทะยานขึ้นฟ้า

สองมือของเขาประสานอินอย่างรวดเร็ว จึงจะสามารถสะกดแสงสายนี้ไว้ได้ หลังจากนั้นฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาประสานกัน คลื่นพลังที่รุนแรงสายหนึ่งระเบิด แสงสายนั้นเริ่มหรี่ลง และสุดท้ายควบแน่นกลายเป็นเม็ดยาขนาดเท่าลูกลำไย!

ยาเม็ดนี้ดูผิวเผินเหมือนไม่มีอะไรพิเศษ เหมือนกับลูกหินสีเหลืองอ่อนธรรมดา แต่อู๋เป่ยกลับรู้ดีว่าดูถูกไม่ได้เด็ดขาด!

ปรุงยาปราชญ์สำเร็จ อู๋เป่ยรู้สึกเหนื่อยมาก เขากลับไปนอนลงข้างกายถังปิงอวิ๋นโดยตรง “เหนื่อยมาก ปิงอวิ๋น นวดให้ผมหน่อย”

ถังปิงอวิ๋นให้เขานอนบนตัก เธอช่วยนวดขมับให้เขา “ที่รัก คุณเหนื่อยมาทั้งวัน รอบนี้ปรุงยาอะไร”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ยาปราชญ์ เป็นยาที่สุดยอดมากชนิดหนึ่ง ยาเม็ดนี้เป็นยาระดับราชา!”

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปรุงยาระดับราชาสำเร็จ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มีหลายครั้งที่จิตใจของเขาไม่มั่นคงระหว่างปรุง ไม่สามารถควบคุมตนเองจนเกือบล้มเหลว หากไม่ใช่เพราะหัวใจศักดิ์สิทธิ์ของเขาแข็งแกร่ง และยังฝึกคัมภีร์ศากยมุนีซ่อนเทพจนสมบูรณ์ ไม่มีทางปรุงยาเม็ดนี้สำเร็จแน่นอน

ปรุงยาก็เหมือนการบำเพ็ญเพียร ไม่มีหัวใจศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งพอ ปรุงยาก็สามารถธาตุไฟเข้าแทรกได้เช่นกัน เมื่อถึงระดับที่สูงขึ้นก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น โอสถเซียน โอสถเทพบางส่วนเกิดมาพร้อมกับจิตมาร หากไม่สามารถควบคุมหัวใจศักดิ์สิทธิ์ ก็จะถูกธาตุไฟเข้าแทรกทำให้หลงทาง

อู๋เป่ยเพิ่งนอนลง ก็ลืมตาขึ้นกะทันหัน มีคนเข้ามา!

วินาทีต่อมา เงาสองสายลอดเข้ามาจากช่องใต้ประตู ใช่แล้ว เงาทั้งสองร่างแป๊ะอยู่บนพื้น

ทันทีที่เงาดำปรากฏ อู๋เป่ยชูตะเกียงอัคคีเทพล้างโลกาขึ้นเหนือศีรษะ แสงแห่งเทพสาดส่องลงมา เงาทั้งสองร่างเริ่มบิดเบี้ยวทันที มีควันสีฟ้าลอยออกมาอย่างต่อเนื่อง และส่งเสียงกรีดร้องของมนุษย์

อู๋เป่ยมองเงาทั้งสองสาย พลางพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “วิชามารเงาปีศาจ คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีคนฝึกวิชามารแบบนี้ แต่พวกคุณโชคร้ายที่เจอผม!”

วิชามารเงาปีศาจนี้ชั่วร้ายมาก ใช้จิตวิญญาณของตัวเองฝึกวิชามารให้กลายเป็นเงาปีศาจ เงาปีศาจแบบนี้เร็วดุจสายฟ้า เมื่อไหร่ที่เชื่อมต่อกับฝ่าเท้าของมนุษย์ ก็จะสามารถดูดพลังชีวิตของคนคนนั้นจนกระทั่งตาย! ยิ่งฆ่าคนมากเท่าไหร่ อานุภาพของเงาปีศาจก็จะยิ่งแข็งแกร่ง

แต่ว่าเงาปีศาจก็มีสิ่งที่ไม่ชอบเหมือนกัน นั่นก็คือสิ่งของประเภทอัคคีเทพล้างโลกาอะไรทำนองนี้ เมื่อถูกสาดส่อง เงาปีศาจก็จะถูกสะกด

“ไอ้หนู เก็บตะเกียงเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันฉีกร่างแก่แน่!” มันคำรามเสียงดัง

อู๋เป่ยยิ้มอย่างเย็นชา “ฉีกร่างผมเหรอ ทั้งชีวิตของคุณ สามารถฝึกเงาปีศาจสำเร็จแค่สองร่างมั้ง เมื่อเงาปีศาจถูกทำลาย พลังของคุณก็จะย้อนกลับ พลังสิบส่วนเหลือไม่ถึงหนึ่งส่วน ยิ่งกว่านั้นถ้าไม่รีบเก็บตัวบำเพ็ญ มีโอกาสที่ดวงวิญญาณจะแตกสลาย คุณตกอยู่ในสภาพแบบนี้แล้ว ยังคิดจะล้างแค้นอีกเหรอ”

เมื่อรู้ว่าอู๋เป่ยก็เป็นคนในวงการเช่นกัน จึงเริ่มตื่นตระหนกแล้ว “สหายน้อย ผมไม่ได้มีเจตนาร้าย ปล่อยผมไปเถอะ”