ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 793

อู๋เป่ยประหลาดใจเล็กน้อย : “จื่อเหยียน ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่？”

ถังจื่อเหยียน : “พี่สาวของฉันเดินทางไปทำธุรกิจ และขอให้ฉันดูแลตงหวง อาจารย์ คุณมาทันเวลาพอดี ฉันได้ฝึกท่าห้าปราชญ์เสร็จสมบูรณ์แล้ว”

ปรากฏว่า ในตอนนั้นอู๋เป่ยได้ส่งต่อท่าห้าปราชญ์ให้ถังจื่อเหยียน หลังจากนั้นก็ไม่ได้ยุ่งอีกเลย และรวมกับที่เขาไม่ได้มาที่ตระกูลถังเป็นเวลานาน เขาเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

เมื่อได้ยินว่าฝึกท่าห้าปราชญ์สำเร็จแล้ว เขาจึงพูดว่า : “เธอแสดงให้ฉันดู”

ถังจื่อเหยียนรีบลุกขึ้น และทำท่าห้าปราชญ์ ทันทีที่ปราชญ์ของเธอออกมา ลมหายใจก็ไหลเวียนในร่างกายของเธอ และเธอก็อยู่ในขั้นรวมลมปราณแล้ว เพียงแต่ว่าเธอไม่รู้ว่าจะควบคุมอย่างไร ดังนั้นพลังชีวิตเหล่านี้จึงสามารถไหลตามธรรมชาติเท่านั้น

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจ คุณสมบัติของถังจื่อเหยียนดูเหมือนจะดีมาก !

เขาพูดว่า : “ไม่เลว จื่อเหยียน ตอนนี้ฉันจะสอนวิธีหายใจให้เธอ เธออยากเรียนไหม？”

ถังจื่อเหยียน : ”อาจารย์ ฉันอยากเรียน！”

ถังจื่อเหยียนเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายมาก่อน และเธอเป็นออทิสติก เธอไม่สนใจสิ่งใดเลย และเบื่อหน่ายโลก ต่อมาหลังจากยืนหยัด เธอก็ถูกดึงดูดอย่างลึกซึ้งโดยความมหัศจรรย์ของการฝึกพลังยุทธ์ทางจิตวิญญาณ และมีความร่าเริงมากขึ้น แน่นอนว่า เมื่อเทียบกับผู้หญิงทั่วไปแล้ว เธอยังดูเย็นชามาก

อู๋เป่ยตัดสินใจเริ่มจากจุดตื้นไปยังส่วนลึก ขั้นแรกเขาฝึกสอนเทคนิคการหายใจให้เธอก่อน และให้เธอฝึกฝนก่อน ถังจื่อเหยียนสามารถลองฝึกฝนได้หลังจากเรียนรู้มาสองสามครั้ง ครึ่งชั่วโมงต่อมา เธอก็หายใจได้ด้วยตัวเอง

อู๋เป่ยพอใจมาก และให้เธอออกไปฝึกซ้อมข้างนอก ในขณะที่เขากลับขึ้นไปชั้นบน

เทพคุนอู๋ผู้ยิ่งใหญ่ยังคงหลับตาอยู่บนโต๊ะธูป อู๋เป่ยไม่ได้รบกวนเขา เขามาจัดการลูกท้อเซียน

ลูกท้อเซียนถูกดูแลเป็นอย่างดี มีลูกท้อเซียนขึ้นอยู่บนต้นท้อ ซึ่งมีขนาดเท่าไข่ไก่แล้ว

“ท่านเซียน ท่านกลับมาแล้ว ผมคิดถึงคุณมาก” ต้นลูกท้อเซียนรีบยกย่องเขาทันที

อู๋เป่ย : “เอ่อเถ๋า ฉันจากไปนานขนาดนี้ นายก็ได้ลูกท้ออันแค่นี้มาเหรอ？”

เอ่อเถ๋ารีบตะโกนทันที : “ท่านเซียน ประการแรกท่านไม่ได้ทิ้งหินเซียน ประการที่สองไม่ได้ให้น้ำยาวิญญาณ มันยากสำหรับผมที่จะประสบความสำเร็จจริง ๆ ”

จากนั้นอู๋เป่ยก็คว้าหินเซียนสามก้อน แล้วโยนมันลงในขวด ต้นท้อยืดรากออกทันที และดึงหินเซียนลงมายังโลก อู๋เป่ยได้ยินเสียงสั่นเทาของเอ่อเถ๋า และดูมีความสุขมาก

อู๋เป่ย : “พรุ่งนี้ฉันจะไปเก็บลูกท้อ”

เอ่อเถ๋า : “ท่านเซียนโปรดวางใจ ด้วยหินเซียนนี้ พรุ่งนี้ลูกท้อจะสุกงอม”

ตอนนี้อู๋เป่ยพอใจแล้ว จากนั้นเขาก็พบว่าตงหวงกัดกางเกงของเขา เขาจึงถามไปว่า : “ตงหวง แกเป็นอะไรไป？”

สีหน้าของตงหวงมีความประจบประแจงบนใบหน้าของมัน โดยจ้องมองตรงไปที่วงแหวนสีเขียวบนมือของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยพูดทันที : “ตงหวง นี่เป็นของขวัญที่คนอื่นให้มา ฉันไม่สามารถมอบให้แกได้”

ตงหวงส่ายหัว และใช้อุ้งเท้าสุนัขของมันวาด ๆ

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “แกต้องการสิ่งของที่อยู่ข้างในเหรอ ? ”

ภายในแหวนสีเขียวของอู๋เป่ยนี้ ก็เก็บเงินยันต์ไว้บางส่วน นอกจากนี้ยังมีแหวนวิเศษน้ำแข็งสองวง และยาประตูมังกรสองเม็ด

เขาหรี่ตา : “ยาประตูมังกร ? ”

ดวงตาทั้งสองของตงหวงเป็นประกาย และหัวของมันพยักหน้าอย่างรุนแรง

อู๋เป่ยเยาะเย้ย : “ยาประตูมังกร เป็นยาอายุวัฒนะที่สามารถช่วยให้กษัตริย์เที่ยงแท้แปลเทพได้รับการเลื่อนขั้นเป็นเซียนกษัตริย์นั้น มีคุณค่ามากมายมหาศาล แกจะใช้อะไรแลกเปลี่ยนกับฉัน？”

ตงหวงหันหลังกลับแล้ววิ่งออกไป ภายในไม่กี่นาที มันก็มาพร้อมกับแส้สีม่วงทองอยู่ในปาก แส้ยาวประมาณหนึ่ง เมตร และเต็มไปด้วยคำสาป

อู๋เป่ยหยิบแส้ขึ้นมา และรู้สึกได้ทันทีว่าแส้นั้นมีพลังที่แข็งแกร่ง ต่อหน้าพลังนี้เขาดูตัวเล็กมาก เหมือนมดที่ขึ้นไปบนภูเขา

เขาตกใจมากและถามว่า : “นี่เป็นอาวุธวิเศษ？”

ตงหวงพยักหน้า จากนั้นกระดาษอีกแผ่นหนึ่งก็ออกมาจากปากของสุนัข โดยมีคำสาปเขียนอยู่

อู๋เป่ยดูและเห็นว่าเขียนเป็นภาษาเซียน เขาจึงอ่านอีกครั้ง หลังจากที่ท่องจบแล้ว เชือกสีม่วงทองก็เริ่มเรืองแสง และมีความเชื่อมโยงชั่วคราวระหว่างมันกับอู๋เป่ย

หัวใจของอู๋เป่ยสั่นไหว และเขาชี้ไปที่ตงหวง : “มัด！”

เชือกสีม่วงทองลอยออกมาทันที และพันตงหวงรอบตัวเขาทันที มัดมันไว้หลายร้อยครั้ง ตงหวงกรีดร้อง “อ้าวอ้าว” ราวกับว่ามันกำลังสาปแช่งใครบางคน