ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 8

ซุนฉิงมองอู่เป่ยตลอด เธอมีรูปร่างหน้าตาที่ไมเลว รูปลักษณ์ภายนอกสามารถให้แปดคะแนน ตอนนั้นเพื่อตามจีบเธอ อู๋เป่ยใช้ความพยายามอย่างมาก

อู๋เป่ยก็มองซุนฉิงเช่นกัน นี่คือผู้หญิงที่เขาเตรียมจะมาชดเชยให้เธอหลังจากที่ออกจากคุก ภายในใจเต็มไปด้วยหลากหลายรสชาติ

สีหน้าของซุนฉิงเย็นชาอย่างมาก เธอพูด :”อู๋เป่ย เหตุผลที่ฉันมาหานายที่สถานีรถไฟ ก็เพื่อต้องการอธิบายให้ชัดเจนก่อนเรียนจบ นายและฉันไม่เหมาะสมกันอีกแล้ว พวกเราเลิกกันเถอะ”

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ :”เธอไม่มีความอดทนเลย เธอเพียงแค่รออีกสองวัน ก็จะเข้าใจ......”

“ฉันไม่จำเป็นต้องเข้าใจ!” ซุนฉิงพูดอย่างเย็นชา :”พวกเราเลิกกันอย่างเป็นทางการแล้ว ต่อจากนี้ไปนายไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะกับตัวเอง อีกฝ่ายทิ้งเขาไปแบบนี้ เขายังจะสามารถพูดอะไรได้อีก?

เขาค่อยๆหันตัว มองไปทางจ้าวฉีเหลียงอย่างสงบ ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เขาเคยเรียกว่าพี่น้อง!

จ้าวฉีเหลียงไม่กล้าสบตาเขา ก้มหัวสุด

ซุนฉิงผลักเขาอย่างแรงหนึ่งที พูดด้วยความโกรธ :”จ้าวฉีเหลียง นายกลัวอะไร? ตอนนี้นายแข็งแกร่งกว่าเขาอย่างมากแล้ว!”

ดูเหมือนว่าจ้าวฉีเหลียงจะได้รับกำลังใจ เขาเงยหน้าขึ้น พูดเสียงดัง :”ตอนนี้ซุนฉิงเป็นแฟนของฉันแล้ว! อู๋เป่ย นายอย่ามาโทษฉัน ความรักมันมาอย่างกะทันหัน ฉัน......!”

ลู่จวินเฟยที่อยู่ด้านข้างจัดจังหวะ หัวเราะอย่างเย็นชา :”จ้าวฉีเหลียง นายไม่อายบ้างเหรอ? ยังมาความรัก? ในตอนนั้นบ้านของนายยากจน หลังจากจ่ายค่าเล่าเรียนเสร็จแล้วไม่มีเงินกินข้าว เป็นอู๋เป่ยใช่ไหมที่เอาบัตรกินข้าวให้นายเอาไปใช้ได้ตามอำเภอใจ? นายไปทำงานข้างนอกไม่ไหว เป็นอู๋เป่ยใช่ไหมที่ช่วยนายออกแรงครั้งแล้วครั้งเล่า? และยังมีครั้งนั้นที่นายป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล เป็นอู๋เป่ยใช่ไหมที่ยืมเงินเพื่อให้นายไปจ่ายค่ามัดจำ และไปดูแลนายที่โรงพยาบาลครึ่งเดือน? แต่นายล่ะ นอกจากนี้ดีกับแฟนสาวของเขาแล้ว นายทำเรื่องอะไรตอบแทนเขาบ้าง?”

จ้าวฉีเหลียงอ้าปาก กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว บนใบหน้าทั้งแดงและซีดขาว

ซุนฉิงพูดอย่างเย็นชา :”ลู่จวินเฟย เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับนาย?”

ลู่จวินเฟยฮึหนึ่งที :”แน่นอนมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่แล้ว ฉันทนดูคนเลวไม่ได้!”

ซุนฉิงโกรธจนใบหน้าสวยแดง เธอหันไปทางอู๋เป่ยและพูด :”อู๋เป่ย ฉันไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้ว! สองปีที่นายติดคุก เพื่อนๆของฉันล้วนแล้วมีการวิพากษ์วิจารณ์ฉัน คนที่บ้านก็พูดฉันเช่นกัน ฉันรู้สึกกดดันอย่างมากจริงๆ! เลิกกับคุณเป็นเรื่องของเวลา ฉันไม่สามารถยอมรับคนที่เคยติดคุกได้......”

“ไม่ต้องพูดแล้ว!” อู๋เป่ยขัดจังหวะเธอ “ผู้หญิงอย่างเธอ ไม่เหมาะสมกับอู๋เป่ยอย่างฉันจริงๆ!”

ซุนฉิงเป็นเหมือนกับไก่ที่โดนบีบคอ ส่งเสียงกรี๊ดออกมาทันที :”นายพูดอะไรนะ! ฉันไม่เหมาะสมกับนาย?”

ลู่จวินเฟยพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง :”พูดได้ดี!”

อู๋เป่ยไม่สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ เขาโบกมือไปทางจ้าวฉีเหลียง จ้าวฉีเหลียงที่อยู่ข้างหลังค่อยๆเดินมาอย่างไม่เต็มใจ พูดอย่างอับอาย :”อู๋เป่ย ฉัน......”

เขาตบไปที่หน้าของจ้าวฉีเหลียงอย่างแรงหนึ่งที เขาถูกตบจนหมุนหนึ่งรอบ หลังจากนั้นล้มลงกับพื้น

ซุนฉิงตกตะลึง :”อู๋เป่ย นายกล้าตีคน!”

จ้าวฉีเหลียงก็กระโดดขึ้นมาเช่นกัน มองอู๋เป่ยด้วยความโกรธ ชี้ไปทางอู๋เป่ยและพูด :”อู๋เป่ย! เป็นเพราะนายไม่มีความสามารถเอง รักษาแฟนไม่ได้ ฉันผิดอะไร? เธอไม่อยู่กับนาย ก็จะไปอยู่กับคนอื่นเช่นกัน!”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส :”จ้าวฉีเหลียง นายไม่จำเป็นต้องอธิบาย การตบหนึ่งทีนี้ เป็นสิ่งที่นายติดฉัน! นับแต่นี้เป็นต้นไป นายและฉันไม่มีใครติดหนี้ใครอีก!”

มองไปทางอู๋เป่ยที่ไร้ความปราณี จ้าวฉีเหลียงอ้าปากต้องการพูดอะไรบางอย่าง กลับได้ยินเสียงของซุนฉิงพูดอย่างเย็นชา :”อู๋เป่ย เก็บหน้าตาที่มีการดูถูกเหยียดหยามของนายสะ! ฉันขอบอกนายแล้วกัน บ้านของฉีเหลียงมีการแบ่งสมบัติ แบ่งได้บ้านห้าหลัง เขาแข็งแกร่งกว่านายอย่างมากแล้ว!”

“ขอร้องนายตื่นได้แล้ว! เหมือนกับคนที่เคยถูกมหาลัยไล่ออกและยังเคยติดคุก นายรู้สึกว่ายังจะมีผู้หญิงคนอื่นยินดีติดต่อกับนายอีกเหรอ? ฉันเพียงแค่เลือกทางเลือกที่ผู้หญิงปกติเลือกกัน” ซุนฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา มีการเยาะเย้ยอู๋เป่ยที่เคยเป็นแฟนเก่า “เป็นนายต่างหากที่ไม่เหมาะกับฉัน! ดังนั้นฉันเลยออกจากนาย!”

อู๋เป่ยไม่อยากจะพูดกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้อีกแล้ว เขาหันตัวเตรียมจะจากไป ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

“สามี ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”