ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 803

อู๋เป่ย "ฉันได้ยินมาว่า คุณไปท้าทายสวี่จี้เฟย?"

ตันเฟ่ยหลาง "ใช่ คุณก็รู้จักเขา?"

อู๋เป่ย "ฉันเรียกเขาว่าพี่สาม อาณาเขตในอวิ๋นจิงคุณไม่สามารถลงมือได้"

ตันเฟ่ยหลางพูดโดยไม่ลังเล "ใช่ ขอหมอเทวดาอู๋วางใจเถอะ ฉันรู้อยู่แล้ว พรุ่งนี้ฉันก็จะไปขอโทษคุณสวี่ถึงที่"

ทุกคนตรงนั้นล้วนตกตะลึง รวมถึงถังหมิงฮุยด้วย ยังไม่ทันลงมือ ตันเฟ่ยหลางก็เหมือนหลานชายที่มากับอู๋เป่ยอย่างนั้น?

ตันเฟ่ยหลางมีความสงสัย เขาถาม "หมอเทวดาอู๋ เมื่อกี้คุณใช้กังฟูแบบไหน ทำไมฉันเข้าใกล้คุณไม่ได้?"

อู๋เป่ย "วรยุทธตั้งรับที่ดีที่สุดของวัดต้าฉาน"

ตันเฟ่ยหลางตกใจ "ไม่น่าล่ะ! เคยได้ยินมาว่าวรยุทธนี้มีความระดับ และพระภิกษุชั้นสูงในอดีตล้วนบรรลุถึงระดับชั้นที่สาม หมอเทวดาอู๋ คุณฝึกฝนถึงระดับไหน?"

อู๋เป่ยฝึกฝนวรยุทธดั้งเดิม วรยุทธตั้งรับที่ดีที่สุดทำให้เขาทะลุผ่านระดับสามได้อย่างง่ายดาย แต่เขาอยากทำใหอีกฝ่ายตกใจจึงพูดว่า "ระดับห้า"

แม้เขาจะพูดไป แต่ตันเฟ่ยหลางกตกใจและตะโกน "ระดับห้า!"

วรยุทธตั้งรับที่ดีที่สุดระดับห้า เรียกว่าการเปลี่ยนพลังที่แท้จริงคืออาวุธ สิ่งที่เรียกว่าพลังที่แท้จริงคืออาวุธ คือพลังชีวิตถูกเปลี่ยนเป็นอาวุธ และพลังก็ไม่ด้อยไปกว่าดาบเลย

อู๋เป่ย "ดูท่าคุณก็รู้จักวรยุทธตั้งรับที่ดีที่สุด"

ตันเฟ่ยหลางมองตรงไปที่อู๋เป่ย "หมอเทวดาอู๋ แสดงให้ฉันดูสักครั้งได้ไหม?"

อู๋เป่ยเห็นว่าเขาอยากรู้จริงๆ อู๋เป่ยจึงพูดทันที "ตกลง"

เขาเหยียดมือขวาออกไป พลังยุทธที่แท้จริงก็รวมตัวเป็นดาบสีเงินยาว ส่องแสงเย็น อู๋เป่ยฟาดฟันในอากาศ รังสีของดาบก็บินออกไป ตัดต้นแปะก๊วยที่อยู๋ห่างออกไปหลายสิบเมตรออกเป็นสองท่อน!

ต้มไม้ใหญ่นั้นสูงกว่าสามสิบเมตร กิ่งก้านและใบไม้เขียวชอุ่ม ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนด้วยพลังดาบอันยอดเยี่ยม! ต้นแปะก๊วยที่แยกออกเป็นสองท่อน ล้มลงกับพื้นทั้งสองข้าง ฝุ่นปลิวลอยฟุ้ง ทำให้นกหลายตัวตื่นตกใจไม่น้อย

เมื่อมองเห็นฉากนี้ ทุกคนต่างตกใจ นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่ไหม?

ดวงตาของตันเฟ่ยหลางดูหม่นหมอง เขาพึมพำ "มันคือวรยุทธตั้งรับที่ดีที่สุดระดับห้าจริงๆ! หมอเทวดาอู๋เป็นคนที่ไม่เคยเจอมาก่อนจริงๆ ขอเคารพ!"

เขาโค้งคำนับอู๋เป่ยอย่างลึกซึ้ง พูดว่า "ท่านครับ ภายภาคหน้าหากท่านจะให้ผมทำอะไร ผมจะเชื่อฟังแต่คำสั่งท่าน"

อู๋เป่ยมีความแปลกใจ "โอ้ อะไรก็จะฟังฉัน?"

ดวงตาของตันเฟ่ยหลางเปร่งประกายสดใส เขาพูดว่า "ฉันตันเฟ่ยหลางเคารพที่สุดคือท่านปรมาจารย์! ได้ทำการเคารพท่านสักครั้งเป็นพระคุณอันสูงสุด แม้ฉันตันเฟ่ยหลางจะต้องตายก็คุ้มแล้ว!"

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "คุณชอบศิลปะการต่อสู้พอๆกับชีวิต นั้นคือทั้งหมด คิดถึงปรมาจารย์ของคุณ หากคุณประสบปัญหาอะไรในการเรียนศิลปะการต่อสู้ สามารุมาถามฉันได้"

ตันเฟ่ยหลางดีใจมากจึงคุกเข่าและคำนับทันที "ขอบคุณท่าน!"

หลังจากพูดคุยอีกสองสามคำ ตันเฟ่ยหลางกยืนขึ้นเต็มความสูงและพูดเสียงดังว่า "จากนี้ไป ไม่ว่าท่านอู๋จะทำอะไร พวกเราตระกูลตันก็จะขอติดตามท่านไป!"

ทุกคนหันมองหน้ากัน ไม่คาดคิดว่าตันเฟ่ยหลางที่หยิ่งยโสจะยอมจำนนต่ออู๋เป่ย!

ถังหมิงฮุยหัวเราะเสียงดัง "ฮ่าฮ่า" แล้วพูดว่า "หลายชายตัน ลูกเขตของฉันแข็งแกร่งไหม?"

ตันเฟ่ยหลางพูดอย่างเคร่งเครียด "พลังการต่อสู้ของท่าน เมื่อได้สัมผัสฉันก็ไม่อาจเข้าใจมันได้ด้วยซ้ำ ฉันไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น!"

หยานเค่อหมินรีบพูดอย่างรวดเร็ว "ฉันขอเสนอให้ถึงหมิงฮุยเป็นประธานคนใหม่!"

หัวหน้าหยางพูดตามมาติดๆทันทีว่า "ฉัน หยางก็ขอเสนอพี่หมิงฮุยด้วย!"

"ฉันด้วย"เฟิงเฉ๋าชิงยิ้มแล้วพูดว่า "ฉันตัวแทนของตระกูลเฟิง"

ตันเฟ่ยหลางยิ้มแล้วพูดว่า "แน่นอนว่ามีตระกูลตันของฉันด้วย"

หัวหน้าจินยิ้มเล็กน้อย "ฉันก็เหมือนกัน"