ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 816

ล๋านอิ่งเบิกตากว้าง : “คุณเป็นผู้พิทักษ์ของซย่าหนิงเหรอ เลอะเทอะ! ฉันต่างหากที่เป็นผู้พิทักษ์!”

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา : “คุณเป็นผู้พิทักษ์เหรอ คุณเป็นแค่ปรมาจารย์ชั้นเทพคนหนึ่งจะพิทักษ์เธอได้ยังไง”

ล๋านอิ่งกัดฟันพูด : “นี่เป็นเรื่องของฉัน!”

อู๋เป่ยพิงอยู่บนเสาเตียง พูด : “อย่าประหม่า ผมรู้ตั้งนานแล้วว่าซย่าหนิงกำลังอยู่ในช่วงภัยพิบัติกลับชาติมาเกิด นอกจากนี้ผมไม่เห็นผู้พิทักษ์ ยังคิดว่าผู้พิทักษ์ของเธอตายแล้ว วันนี้พบคุณ ผมยังคิดว่าคุณจะทำเรื่องไม่ดีกับซย่าหนิง”

ล๋านอิ่งก้มหน้าเล็กน้อย : “ผู้พิทักษ์เก่าตายไปแล้วจริงๆ เขาเป็นพี่ชายของฉัน”

อู๋เป่ยอึ้งทันที : “พี่ชายของคุณเหรอ”

ล๋านอิ่ง : “ก่อนที่พี่ชายของฉันจะตาย โทรศัพท์หาฉัน ให้ฉันดูแลซย่าหนิงให้ดี หลังจากนั้นฉันมาจัดการข้าวของของเขา เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นผู้พิทักษ์ของซย่าหนิง”

อู๋เป่ยถาม : “พลังยุทธ์ของพี่ชายคุณอยู่ระดับไหน”

ล๋านอิ่ง : “เขาอยู่ระดับหยางบริสุทธิ์”

อู๋เป่ย : “สามารถบอกตัวตนของซย่าหนิงกับผมได้ไหม”

ล๋านอิ่ง : “ฉันยังไว้ใจคุณไม่ได้”

อู๋เป่ยพูด : “ผมกับซย่าหนิงรู้จักกันตั้งนานแล้ว ถ้าหากผมจะทำร้ายเธอคงไม่รอถึงตอนนี้หรอก นอกจากนี้ผมรู้จักซย่าหนิงดี แถมยังปกป้องเธอได้ดียิ่งขึ้น”

ล๋านอิ่งจ้องเขา ดูเหมือนว่ากำลังสังเกตดูว่าเขาโกหกหรือเปล่า

อู๋เป่ย : “คุณไม่พูดก็ไม่เป็นไร”

พูดจบ เขาลุกขึ้นเตรียมออกไปข้างนอก กลับถูกล๋านอิ่งดึงเอาไว้ เธอพูด : “บอกตัวตนของคุณกับฉันก่อน”

อู๋เป่ยหัวเราะ : “ตอนเย็นค่อยคุยกัน ผมต้องไปทำงานแล้ว”

กลับไปที่แผนก ซย่าหนิงแบ่งภารกิจ มีการผ่าตัดสำคัญในตอนเช้า คนไข้รายนี้เป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เจียงหนาน ว่ากันว่ามีทรัพย์สินมูลค่านับหมื่นล้าน ตื่นเช้ามาออกกำลังกาย จู่ๆ ก็ล้มลงกับพื้น หมดสติ วินิจฉัยว่ามีเลือดออกในสมอง

การผ่าตัดแบบนี้ ซย่าหนิงต้องทำสิบกว่าครั้งในทุกๆเดือน ถือว่าไม่ยากเท่าไหร่

ซย่าหนิง : “อู๋เป่ย ล๋านอิ่ง พวกคุณสองคนมาเป็นผู้ช่วยของฉัน”

อู๋เป่ย : “หัวหน้า ให้ผมทำแทนไหม”

ซย่าหนิง : “ตำแหน่งของคุณต่ำเกินไป ดูอยู่ข้างๆ”

อู๋เป่ย : “อ้อ”

ซย่าหนิง : “มา ช่วยฉันบันทึกประวัติอาการป่วย”

อู๋เป่ยทำได้แค่เขียนประวัติอาการป่วยที่โต๊ะอย่างเชื่อฟัง ส่วนคนที่เหลือก็ไปทำงานของตนเองเช่นกัน

ผ่านไปสักพักหนึ่ง ล๋านอิ่งมานั่งข้างๆ ในเวลานี้ไม่มีคนอื่นในแผนกแล้ว เธอถาม : “ตกลงคุณเป็นใคร”

อู๋เป่ยพูดเสียงเบา : “ผมเป็นปรมาจารย์ชายหนุ่มอันดับหนึ่งของดินแดนแห่งเซียน ผมชื่ออู๋เป่ย”

ใบหน้าล๋านอิ่งมืดมน : “ฉันกำลังถามคุณอย่างจริงจัง”

อู๋เป่ย : “ผมชื่ออู๋เป่ย ศิษย์ชั้นยอดของพรรคฉู่ซานจิ้นในดินแดนแห่งเซียน ปรมาจารย์อันดับหนึ่งของรายนามเซียน ในเวลาเดียวกันยังเป็นปรมาจารย์ปรุงยาที่ร้ายกายอย่างมากคนหนึ่ง”

ใบหน้าของล๋านอิ่งมืดมนกว่าเดิม : “คุณไม่พูดก็ช่างเถอะ!”

สำหรับคำพูดของอู๋เป่ย เธอไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ลูกศิษย์ของพรรคฉู่ซานจิ้นอะไร ปรมาจารย์อันดับหนึ่งของรายนามเซียน เป็นคำพูดหลอกลวงทั้งหมด!

ต้องรู้ว่า พี่ชายของเธอเป็นอัจฉริยะในการฝึกฝน อย่างไรก็ตาม เขาล้มเหลวในการเข้าสู่สามสิบอันดับแรกในรายนามเซียนของปีนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเป็นศิษย์ของพรรคฉู่ซานจิ้น

สำหรับปรมาจารย์ปรุงยา นั่นมันไร้สาระยิ่งกว่าอีก! คนที่ไม่มีพลังยุทธ์แม้แต่นิดเดียว จะสามารถปรุงยาอายุวัฒนะได้ยังไง

อู๋เป่ยหมดคำพูดไปเลย ตัวเองพูดความจริง คิดไม่ถึงว่าจะไม่เชื่อ เธอถอนหายใจหนึ่งที สามารถทำได้แค่พูดว่า : “ผมเป็นคนที่ชอบฝึกฝนคนหนึ่ง เป็นสมาชิกตัวเล็กๆคนหนึ่งของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ รับผิดชอบรายงานภารกิจ”

วิธีการพูดนี้ ทำให้คนเชื่อขึ้งมาเล็กน้อย ล๋านอิ่งพูด : “ที่แท้คุณเป็นสมาชิกตัวเล็กๆคนหนึ่งของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ ฮึ ดูเหมือนว่าคุณสอดแนมฉันตลอดเวลา”

อู๋เป่ย : “ตาคุณแล้ว เล่าเรื่องของซย่าหนิง”