ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 834

เมิงจื๋อ “หัวหน้าพรรค คุณกับพรรคมังกรทองมีความขัดแย้งกันเหรอ”

อู๋เป่ย “มีความแค้น”

แววตาเมิงจื๋อเผยให้เห็นความดุร้าย “ถ้าอย่างนั้นให้ผมพาคนไปกำจัดพวกเขาทิ้ง!”

อู๋เป่ยโบกมือ “ไม่รีบร้อน”

ยังมีเวลาอีกสักพักก่อนถึงเวลางานเลี้ยง หัวหน้าคณะของหอพิธีการรู้เรื่องนี้ รีบนั่งบนเครื่องบินเดินทางมาเข้าร่วมงานเลี้ยงของกษัตริย์ทันที โอกาสที่ค่อนข้างสำคัญ หอพิธีการย่อมต้องเตรียมการให้พร้อม

อู๋เป่ยถูกขอให้เปลี่ยนชุดมาสวมใส่ชุดเพ้าที่หรูหราแต่ไม่บั่นทอนความน่าเกรงขาม และมีสาวใช้คอยปรนนิบัติข้างกาย กับองครักษ์สิบสองคน ส่วนเรื่องนั่งรถอะไรหรือ ยิ่งต้องอลังการแล้ว พวกเขาส่งรถหรูที่มีมูลค่าสูงถึงหลักสิบล้านสามสิบคันออกไปโดยตรง

แน่นอนว่าแค่มีรถย่อมไม่พอ นอกจากนี้ยังมีม้าดีเลือดบริสุทธิ์ยี่สิบตัว โดยมีองครักษ์หลงเว่ยนั่ง และนี่เป็นเพราะพื้นที่ของพระราชวังมีจำกัด ไม่เช่นนั้นหอพิธีการจะให้อู๋เป่ยนั่งเกี้ยวที่มีความสูงเท่ากับตึกสามชั้นแน่นอน

จนกระทั่งอู๋เป่ยเริ่มรำคาญ หอพิธีการจึงจะหยุดเตรียมความพร้อม หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็เดินทางไปยังพระราชวังประเทศอู๋เกออย่างอลังการ

ประเทศอู๋เกอสืบทอดดินแดนส่วนหนึ่งของราชวงศ์อู๋เกอ มีสิ่งปลูกสร้างโบราณมากมาย พระราชวังของประเทศอู๋เกอในปัจจุบัน ส่วนหนึ่งมาจากเมืองโบราณอู๋เกอดั้งเดิม

นั่งรถมาถึงหน้าประตูใหญ่พระราชวัง หน่วยองครักษ์ของพระราชวังต่างตกใจมาก เห็นเพียงรถยนต์หลายสิบคัน และม้าดีอีกหลายสิบตัว ตกลงผู้มาเป็นใครกันแน่ เป็นภาพที่อลังการมาก

เมิงจื๋อนั่งอยู่บนม้าตัวหนึ่ง เขาพูดเสียงดัง “หัวหน้าพรรคฟ้าทมิฬมาถึงแล้ว!”

เหล่าองครักษ์ตะลึงงัน พวกเขาได้รับคำสั่งนานแล้ว เมื่อหัวหน้าพรรคฟ้าทมิฬเดินทางมาถึง รีบเปิดทางทันที ด้วยเหตุนี้จึงรีบเปิดประตูใหญ่พระราชวัง ต้อนรับขบวนของอู๋เป่ย

หลังจากเข้าไปในพระราชวัง กษัตริย์ของประเทศอู๋เกอมาต้อนรับด้วยตนเอง เขาเดินนำข้าราชการระดับสูงมาหยุดอยู่ตรงหน้ารถยนต์ และคนที่มาด้วยยังมีราชาภิกษุสองท่าน กับราชินีและนางสนมของเขา

อู๋เป่ยลงจากรถยนต์ กษัตริย์ประเทศอู๋เกอเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม พลางเอื้อมมือทั้งสองข้างออกไปจับมือ “หัวหน้าพรรคอู๋ผู้มีเกียรติ ยินดีต้อนรับ!”

อู๋เป่ยทักทายกษัตริย์ท่านนี้ตามธรรมเนียมของประเทศอู๋เกอ หลังจากนั้นต่างฝ่ายต่างมอบของขวัญให้กัน

ของขวัญที่กษัตริย์มอบให้อู๋เป่ยคือดาบโบราณสมัยราชวงศ์อู๋เกอ ทำจากเหล็กอุกกาบาต มีอัญมณีฝังหลายเม็ด นับว่าเป็นของที่มีมูลค่าอย่างยิ่ง

ส่วนของที่อู๋เป่ยให้คือยาหนึ่งขวด มันคือผงอายุยืนยาว

กษัตริย์ท่านนี้อายุห้าสิบกว่าแล้ว แต่สีหน้าดูเปล่งปลั่ง เขามีลูกชายสี่สิบกว่าคน ลูกสาวอีกยี่สิบกว่าคน มีราชินีหนึ่งคนและนางสนมสามสิบคน และผู้หญิงที่ไม่ได้เข้าวังอีกนับไม่ถ้วน

กษัตริย์ท่านนี้มีชื่อว่าซีฮาโร เขาจับมือกับอู๋เป่ย หลังจากนั้นมาถึงห้องโถงของพระราชวัง

เวลานี้ มีแขกส่วนหนึ่งอยู่ในห้องโถงแล้ว พวกเขาแบ่งออกเป็นสองฝั่ง นั่งอยู่หลังโต๊ะ ด้านข้างมีสาวใช้คอยรินเหล้าและเสิร์ฟอาหาร

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นงานเลี้ยงสไตล์โบราณ ต่างคนต่างนั่งที่นั่งของตน ไม่ได้นั่งรวมกัน นอกจากนี้ยังเว้นระยะห่างไกลพอสมควร

ซีฮาโรคนนี้ให้ความสำคัญกับอู๋เป่ยมาก เขาถูกจัดให้นั่งตรงตำแหน่งแรกของฝั่งซ้าย ซึ่งเป็นที่นั่งของแขกของผู้มีเกียรติที่สุด

อู๋เป่ยก็นั่งลงโดยไม่เกรงใจเช่นกัน ข้างหลังของเขามีพื้นที่เพียงพอ สาวใช้และองครักษ์ไปยืนอยู่ตรงนั้น

ซีฮาโรพูดด้วยรอยยิ้ม “แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก ท่านนี้คือคุณอู๋ หัวหน้าพรรคของพรรคฟ้าทมิฬ”

คนส่วนใหญ่พยักหน้าด้วยความนับถือ แต่ก็มีบางส่วนที่มองมาด้วยสายตาดูถูก

พระหนุ่มรูปหนึ่งหัวเราะ ‘เหอๆ’ “พรรคฟ้าทมิฬ ก็แค่พรรคนอกรีตที่ไร้ชื่อ!”

เมิงจื๋อตะคอกเสียงดัง “ไอ้โล้นบังอาจ! กล้าเสียมารยาทต่อหน้าหัวหน้าพรรค!”

ทันทีที่สิ้นเสียง เขาปลดปล่อยกลิ่นอายคนจริงออกมากดดันพระภิกษุรูปนั้น

พระหนุ่มรูปนั้นพูดโดยไม่เกรงกลัว “ผมเป็นพระวิทยายุทธ์ของวัดไป๋เซียง ผมจะพูดแล้วทำไม”

เมื่อสิ้นเสียง เบื้องหลังของเขาปรากฏแสงที่แสบตา และมีเสียงสวดมนต์ดังขึ้น

วัดไป๋เซียง อู๋เป่ยจำได้ว่ารู้จักกับพระชรารูปหนึ่งของวัดไป๋เซียง