ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 847

แต่ทว่าในขณะที่กรงเล็บของเขาเข้าใกล้อู๋เป่ย พื้นดินก็เกิดการสั่นเล็กน้อย ช่อง วิญญาณเก้าช่องประสานกันร่างกายของเขาเกิดพลังงานมหาศาล เขาออกหมัดออกไปหนึ่งหมัด

ไม่มีมากความ ไม่ต้องใช้ศิลปะการต่อสู้ เขาใช้แค่กำปั้นหมัดธรรมดา ๆ ต่อยไปที่หน้าท้องของเจ้ามนุษย์หมาป่า

"ตุบ!"

ท้องของมนุษย์หมาป่าถูกต่อยจนเป็นรูมีเลือดไหลออกมา กระเพาะและลำไส้ที่อยู่ในท้องก็พากันเน่าเปื่อยและถูกดันเข้าไปที่ช่องว่างด้านหลังของร่างกาย

แววตามนุษย์หมาป่ามัวหมอง พลังอันน่าสะพรึงกลัวทำให้มันตัวชาและขยับตัวไม่ได้

อู๋เป่ยโบกมือ สะบัดเลือดแล้วพูดอย่างใจเย็น: "แข็งแกร่งดีนี่ ถูกต่อยแล้วยังไม่ตาย"

เขามองดูอามาโด้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า: "ตอนนี้ตาคุณลงมือแล้ว"

เมื่อเห็นกับตาว่าหัวหน้าเผ่าตัวเองถูกต่อยล้มด้วยหมัด ๆ เดียว อามาโด้ก็ทั้งตกใจทั้งโกรธ เขาคำรามออกมา กล้ามเนื้อของเขาเริ่มนูน เสื้อผ้าของเขาเริ่มขาดจากนั้นก็กลายเป็นมนุษย์หมาป่า เขาวิ่งพุ่งไปหาอู๋เป่ยพร้อมเสียงคำราม

ออร่ารอบตัวแข็งแกร่งขึ้น คล้ายกับแปลเทพของชั้นตี้เซียนหรือไม่ก็ชั้นตำหนักเทพก็ไม่ปาน ดูเก่งกาจแข็งแกร่งกว่ามนุษย์หมาป่าตัวก่อนหน้านี้มาก!

“เฉินเยว่ปราบปีศาจ!”

เมื่ออู๋เป่ยเห็นเขาเข้ามาหวังหมายปองฆ่า อู๋เป่ยก็ยกมือขวาขึ้นแล้วกดฝ่ามือลง แทบจะในทันที ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและปราบฝ่านตรงข้ามอย่างดุเดือด

"ตูม!"

อามาโด้ตกลงมาจากท้องฟ้า มีหลุมลึกปรากฏขึ้นที่พื้น อามาโด้ตกลงไปใต้ดินหลายเมตร เขามีเลือดออกมาจากรูทวารทั้งเจ็ด กระดูกส่วนใหญ่หัก เขานอนอยู่ในหลุม ไม่แม้แต่จะกระดิกสักนิด ไม่รู้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ไหม

ซือถูเฮ่าเทียน ติงเฟิ่งและคนอื่น ๆ ตกตะลึง หัวหน้าพรรคแข็งแกร่งมาก! พลังที่มากมายขนาดนี้ เกรงว่าน่าจะไม่ด้อยไปกว่าแปลเทพของตี้เซียนชั้นสิบ

อู๋เป่ยตกใจ พลังของวิชาการปราบปรามปีศาจทั้งสามนี่แข็งแกร่งเกินไป!

เขารีบไปที่หลุม ตบหน้าเบา ๆ อามาโด้แล้วพูดว่า "คุณยังไม่ตายใช่ไหม"

อามาโด้กลับคืนสู่ร่างมนุษย์อย่างรวดเร็ว เขาดูเศร้าหมอง ทั่วร่างกายมีกระดูกหลายแห่งและมีเลือดออกภายในจำนวนมาก ถ้าไม่ใช่เพราะพลังชีวิตที่ไม่ธรรมดาของเขา เขาคงตายไปแล้ว!

ทันทีที่เขาเปิดปาก เขาก็กระอักเลือดออกมาเต็มปากแล้วพูดว่า "หัวหน้า ผมยอมแล้ว"

อู๋เป่ยหัวเราะและกระตุ้นพลังงานในร่างกายของเขาเพื่อช่วยให้เขาฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว ภายในสิบนาที อามาโด้ก็ลุกขึ้นนั่ง อาการบาดเจ็บส่วนใหญ่ก็เริ่มหายเป็นปกติ

เขาประหลาดใจมาก: "หัวหน้า ท่านเป็นคนเซียนจากฝั่งตะวันออกหรือเปล่า?"

อู๋เป่ย: "ถ้าจะพูดให้ถูก ตอนนี้ฉันเป็นคนเซียนชั้นสี่ อามาโด้ คุณแน่ใจนะว่าคุณจะยอมทำงานให้ฉันด้วยความภัคดี"

อามาโด้ถอนหายใจ: "ผมแพ้ ก็ต้องว่าไปตามนั้น นี่คือกฎการเอาชีวิตรอดของกลุ่มมนุษย์หมาป่าของเรา"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ฉันจะไม่ทำให้คุณเสียใจ ถ้าคุณเป็นลูกน้องฉัน รับประกันได้เลยว่ามีเรื่องดี ๆ รอคุณอีกเพียบ"

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ทำการรักษามนุษย์หมาป่าตัวก่อนหน้า

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น อู๋เป่ยก็นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ โซฟาทำจากหนังจระเข้ยักษ์ทั้งตัว มีหางเหลือไว้ด้านหลัง เวลานั่งนั้นสบายมาก

อามาโด้คุกเข่าลงข้าง ๆ เขายื่นซิการ์ด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วพูดด้วยสีหน้าประจบประแจงว่า “หัวหน้า ท่านบอกว่ามีเรื่อบดี ๆ รออยู่งั้นหรอ”

อู๋เป่ยมองอีกฝ่ายอย่า

พิจารณาแล้วพูดว่า “มนุษย์หมาป่าอย่างพวกนาย ถูกสาปกันมาหรอ?”

อามาโด้พยักหน้า: “บรรพบุรุษมนุษย์หมาป่าของเราถูกสาปและทำให้สายเลือดของพวกเขาเปลี่ยนไป”

อู๋เป่ย: "เลือดของนายตอนนี้เป็นเหมือนครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจ สิ่งที่นาจต้องทำคือชำระล้างเลือดปีศาจของนาย จริงๆ ยิ่งเลือดปีศาจบริสุทธิ์มากเท่าไร คุณก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น"