ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 872

อู๋เป่ย "พวกเราไปที่ที่เทวดาสถิตของคุณกัน"

ชิงมู่เจินจวินบินโดยมีผิวมนุษย์ห่อหุ้มไว้ อู๋เป่ยก็ตามมาด้านหลัง ชิงมู่เจินจวินรู้สึกประหลาดใจ เขาพูด "สหายน้อยอู๋ บินด้วยความเร็วสูงในอากาศ ด้วยระดับเซียน เป็นไปได้ไหมว่านายจะจะทะลวงไปสู่ดินแดนเซียนทั้งสี่?"

อู๋เป่ย "ก็ใช่"

ชิงมู่เจินจวินรู้สึกสะเทือนใจกับสิ่งนี้แล้วพูดว่า "สหายนอยอู๋ อนาคตไร้ขีจำกัดจริงๆ!"

อู๋เป่ยถามอะไรเรื่อยเปื่อย "มีคนผ่านเข้าดินแดนเซียนเป็นปรมาจารย์แห่งสวรรค์แล้วกี่คน"

ชิงมู่เจินจวินคิดอยู่ครู่ "สามารถเป็นปรมาจารย์แห่งสวรรค์ได้ ในร้อยปีที่ผ่านมาเมือนจะมีสักสามคน สหายน้อยอู๋เป็นคนที่สี่"

อู๋เป่ย "อ๋อ แล้วคนที่ผ่านเข้าห้าขอบเขตเซียน มีกี่คน?"

ชิงมู่เจินจวินพูด "ถึงห้าขอบเขตเซียนมีเพียงแค่คนเดียว พรรคฉู่ซานจิ้น ศิษย์ของผู้นำยอดเขาชิงหยุน ชื่อยูเทียนตู่ บุคคลนี้เข้าฌานเมื่อสิบปีก่อน และเข้าสู่ขั้นซ่อนในถ้ำ เมื่อเขาทะลุผ่านได้ เขาจะเป็นเซียนกษัตริย์ที่อายุน้อยที่สุด"

อู๋เป่ย "ที่แท้ก็อยู๋สำนักเดียวกัน"

ชิงมู่เจินจวิน "สหายน้อย อนาคตของคุณจะต้องไม่แพ้ยูเทียนตู่แน่ แต่เขาลูกเดียวจะมีเสือสองตัวไม่ได้ อนาคตคุณต้องระวังเขาไว้ ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นคนใจแคบไม่มีความอดทน"

อู๋เป่ยยิ้มเย็น "ยังไงพวกเราก็เป้นศิษย์ร่วมสำนัก ระดับการยั่วยุของคุณแย่เกินไปแล้ว"

ชิงมู่เจินจวิน "ฉันยังไม่ได้ยั่วยุอะไรเลย ทรัพยากรที่มีจำกัดของสำนัก สหายน้อยอู๋เป่ยและยูเทียนตู่ ต่างก็เป็นอัจฉริยะที่ยอมเยี่ยม อัจฉริยะแบบนี้มีคนเดียวก็พอแล้ว เหมือนกับกลุ่มสิงโต มีผู้นำได้แค่ตัวเดียวเท่านั้น"

อู๋เป่ยไม่มีความสนใจกับเรื่องนี้ เขาถามชิงมู่เจินจวิน "คุณอยู่ตำแหน่งไหนในสำนักตันติง?"

ชิงมู่เจินจวินแสดงความภาคภูมิใจ "ในสำนักตันติง ระดับปรุงยาของฉันอยู๋ในสามอันดับแรก"

อู๋เป่ย "ตำแหน่งสูงขนาดนี้ น่าจะสะสมทรัพย์สมบัติไม่น้อยเลยใช่ไหม?"

ทันใดนั้นชิงมู่เจินจวินยิ้มขมขื่น "สหายน้อย ในฐานะปรมาจารย์แห่งโอสถ ฉันหาเงินได้แน่นอน แต่เงินทั้งหมดของฉันใช้ไปกับหารซือยาและการทดลอง สหายน้อยก็เข้าใจ ว่าการกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสูงต้องใช้ทำการทดลองนับสิบหรือหลายร้อยครั้ง นอกจากนี้การบริโภคก็มีจำนวนที่น่าอัศจรรย์"

อู๋เป่ย "สำนักตันติงไม่ควรจัดเตรียมกับการบริโภคนี้เหรอ? "

ชิงมู่เจินจวินส่ายหน้า "ก็ไม่เป็นเช่นนั้น ที่สำนักตันติง ใครที่ปรุงยาจะได้รับเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของรายได้จากการขาย ในขณะที่คนปรุงยาไดเพียงสามสิบเปอร์เซ็นต์ ดังนั้นจะตองฝึกฝนระดับการปรุงยาของตนเอง จะต้องหาทางให้ได้ด้วตนเองเท่านั้น"

อู๋เป่ย "สำนักตันติงของคุณก็น่าสนใจ"

เขาถามต่อ "คุณเรียนจากคัมภีร์โอสถชิงตี้ ได้มากแค่ไหนแล้ว?"

ชิงมู่เจินจวินยิ้มขื่น "เซียนบนนั้น ฉันไม่ค่อยรู้หรอก แค่พอเข้าใจสูตรยาบางส่วน พูดถึงความสำเร็จจากการเรียน ฉันเกรงว่าแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียวฉันก็ไม่เข้าใจ"

อู๋เป่ย "คุณว่าที่เทวดาสถิตมาจากไหน?"

ชิงมู่เจินจวิน "มันคงถูกทิ้งไว้โดยปรมาจารย์แห่งโอสถในสมัยก่อนฉิน ไม่ใช่ที่เทวดาสถิตก่อนประวัติศาสตร์ ทักษะการปรุงยาของผู้อาวุโสคนนี้สูงมาก ยาอายุวัฒนะไม่กี่อย่างที่เขาทิงไว้ล้วนเป็นระดับจักรวรรดิทั้งนั้น เป็นสมบัติล้ำค่าอย่างแน่นอน"

ไม่นาน สองคนก็โฉบมาอยู๋เหนือเขาที่มีหมอก จากนั้นร่อนลงมากลางภูเขา ที่นี่เข้าไม่ได้ ถ้าคนธรรมดาอยากปีนมาที่นี่ต้องเดินตามถนนบนเขาขึ้นมาหบบายร้อยกิโลเมตร

ทางเข้าถ้ำถูกปิดด้วยหินขนาดใหญ่หลายก้อน อู๋เป่ยย้ายหินออกกเห็นถ้ำหินสูงสองเมตร ภายในมืดมาก