ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 876

คนเหล่านี้ "กระหึ่ม"และคุกเข่าลงกับพื้นที่ละคน พวกเขากังวลอย่างมาก และนึกถึงสิ่งที่พวกเขาเคยพูดก่อนหน้านีดูว่าใครพูดผิด ล่วงเกินมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "นายพลหลี่ เชิญนั่ง"

หลี่หยุนเจี๋ยนั่งลงกับพื้น ด้วยความละอายใจ เขาซื่อสัตย์มาก

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "นายพลหลี่ ไม่จำเป็นต้องยับยั้งชั่งใจไป นี้คือเหล้าที่ฉันนำมา คุณลองชิมดู"

เขาก็พูดกับเจียหมิงกู่ "กองโจรเจีย คุณไม่ใช่น้ำลายไหลตลอดเหรอ นี้ให้เป็นรางวัลคุณแล้ว"

เจียหมิงกู่ดีใจมาก รีบนั่งขัดสมาธิพูดด้วยรอยยิ้ม "ขอบคุณใต้เท้า!"

เอาเปิดขวดโหล ยกศีรษะขึ้นแล้วเทลงปาก คอของเขาเป็นเหมือนถ้ำลึกไม่มีที่สิ้นสุด เหล้าไหลลงไปโดยตรงทำให้เกิดเสียงเหมือนวาฬกลืนมังกรและดื่มมันลงไป

หลี่หยุนเจี๋ยโมโหจนจสาปแช่ง "เป็นวัวรึไง? ดื่มเร็วขนาดนี้ไปทำไม?"

ต่อหน้าสรุาดี เจียหมิงกู่แม้เป็นหลี่หยุนเจี๋ยก็ไม่กลัว ยังคง "ถงถง" ดื่มต่อไป ไม่นาน สุราชั้นดีทั้งหมดสิบเจ็ดจุดห้ากิโล ก็ถูกเขาดื่มลงไปจนสิ้น

อู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะร้องทักว่า "เจียหมิงกู่ ในเหล้าของฉันใส่ยาลงเพิ่มไปด้วย มันค่อนข้างแรง อย่าล้มไปละ"

เจียหมิงกู่ส่งเสียงหัวเราะ "ฮ่าฮ่า" "ใต้เท้าดูถูกเหล่าเจียแล้ว ปกติฉันดื่มเหล้ายี่สิบห้ากิโลในมือเดียว"

ขณะที่พูดอยู๋ ใบหน้าของเขาก็แดงขึ้น จากนั้นกเรอเหล้าออกมา ร่างของเขาก็เดินกะโผลกกะเผลก แล้วล้มลงกับพื้นและหลับไป

ทุกคนต่างตกใจ เหล้านีเข้มมากจริงๆ!

หลี่หยุนเจี๋ยตาเป็นประกาย ในฐานะผู้บำเพ็ญ เป็นเรื่องยากมากที่จะดื่มสุราจนมึนเมาได้ เพราะแอลกฮอล์เข้าสู่ร่างกาย จะสลายตัวภายในครึ่งนาทีโดยไม่ทิ้งความรู้สึกไว้เลย เหล้าของอู๋เป่ยไม่ธรรมดาเลย ไม่เพียงแต่มีแอลกฮอล์ยังมียาอยู๋ด้วย ยาเหล่านี้สามารถชะลอการดุดซึมแอลกฮอล์และยังมีฏทธิ์คล้ายแอลกฮอล์ด้วย ดังนั้นแม้แต่เจียหมิงกู่ที่แข็งแกร่งก็ต้านทานพลังของเหล้านีไม่ได้

อู๋เป่ยหัวเราะ "ฮ่าฮ่า" แล้วพูดว่า "หลี่หยุนเจี๋ย คุณอยากลองสักโหลไหม?

หลี่หยุนเจี๋ยยิ้มแล้วตอบว่า "ใต้เท้า ฉันจะค่อยๆดื่ม"

เขาเทให้ตัวเองหนึ่งจอก แล้วเข้ามายกเพื่อให้เกียรติแก่อู๋เป่ย พูดว่า "ขอยกให้กับท่านผู้ยิ่งใหญ่หนึ่งจอก"

พวกเขาดื่มสุรากัน เหมือนดื่มกับเจียหมิงกู่ มันแรงมาก หลังจากดื่มไปหนุ่งจอกใบหน้าของหลี่หยุนเจี๋ยก็เปลี่ยนเป็นสีแดง แต่เขาสนุกมากแล้วพูดว่า "เหล้าดี! ท่านผู้ยิ่งใหญ่ เหล้านี้มาจากไหนกัน? ฉันไม่เคยดื่มเหล้าดีๆแบบนี้มาก่อนเลย!"

อู๋เป่ยตอบอย่างใจเย็น "นี้คือ‘เหล้าเจียงเกอ’ ของภูเขาสู่ แม้แต่ศิษย์ในพรรคฉู่ซานจิ้นก็ไม่เคยได้ดื่ม ในท้องตลอด หนึ่งโหลมีมูลค่าอย่างน้อยสิบเงินยันต์"

หลี่หยุนเจี๋ยดวงตาเป็นประกายยิ้มแล้วพูดว่า "ขอบพระคุณใต้เท้าสำหรับเหล้า！"

อู๋เป่ย "นายพลหลี่ คุณเป็นคนที่ไหน ดินแดนแห่งเซียน?"

หลี่หยุนเจี๋ยยิ้มแล้วตอบ "ตอบใต้เท้า ข้าน้อยมาจากคุนหลุน"

อู๋เป่ยมีพื้นที่พับมากมาย อู๋เป่ยจึงไม่ถามรายละเอียดแล้วพูดว่า "ฉันมาที่นี่ตามคำสั่งของจินจินซวินไป๋แม่ทัพแห่งจตุรเทพ เพื่อมาเป็นมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ"

หลี่หยุนเจี๋ย "ตอนนี้หองทัพชิงหลงอยู๋ในความสับสันวุ่ยวาย แต่ละคนต่างทำหน้าที่อย่างอิสระ ใต้เท้ามาได้ทันเวลาพอดี กองทัพชิงหลงไม่สามารถอยู่โดยปราศจากกระดูกสันหลัง"

อู๋เป่ย "นายพลเจีย เวทย์ปีศาจนี้บุกมาบ่อยแค่ไหน?"

หลี่หยุนเจี๋ยตอบ "สั้นสุดหนึ่งเดือน นานสุดครึ่งปี มีบางครั้งหนึ่งปีก็ไม่เจอเวทย์ปีศาจ มีบางครั้งเวทย์ปีศาจก็บุกเข้ามาหลายวันติดตต่อกัน"

อู๋เป่ย "เวทยฺปีศาจที่เข้ามามีสภาพเป็นยังไง? มีที่จับขังคุกไหม?"

อู๋เป่ยถาม "นี้เป็นเสียงอะไร?

หลี่หยุนเจี๋ย "ใต้เท้า กองหนึ่งถูกเวทย์ปีศาจบุกแล้ว นี้คือเสียงเตือนของกลุ่ม"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว "ทำไมพวกคุณไม่รีบไปล่ะ?"

หลี่หยุนเจี๋ยพูดอย่างช่วยไม่ได้ "ใต้เท้า ตอนนี้ทั้งสี่ฝ่ายกำลังต่อสู้กันด้วยตัวเอง เวทย์ปีศาจปรากฏตัวในที่ค่ายของใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบจัดการมัน หากไม่มีคำสั่งจากผู้บัญชาการทหารสูงสุด ฉันไม่สามารถลงมือได้"

อู๋เป่ยตะคอกอย่างเย็นชา ดึงดาบถังของเจียหมิงกู่ออกมา แล้วบินออกไปทางทิศตะวันออก

ทางทิศตะวันออกคือค่ายแรกในเวลานี้บนท้องฟ้าเกิดรอยแตกที่ว่างเปล่าสีดำอันมืดมิดขึ้นเหนือค่าย ด้านในปรากฏพลังงานที่ผันผวนแปลกประหลาดขึ้น

เป็นครั้งแรกที่อู๋เป่ยเจอรอยแตกที่ว่างเปล่าแบบนี้ เขาลอยอยู๋กลางอากาศ จับดาบถังไว้ด้วยใบหน้าที่ไม่อสดงออกอะไร

ไม่ไกลนัก กองพลทหารที่หนึ่งก็รวมตัวกันก็พบเห็นเขา มีคนร้องเสียงดัง "คุณมากจากกองไหน?"

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "ข้าคือมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ อู๋เป่ย！"

เมื่อได้ยิน "มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ" สามคำนี้ แม่ทัพนายหนึ่งบินขึ้นมาจากฝูงชน มือถือดาบสังหารปีศาจ มีเมฆเพลิงสองก้อนกลิ้งอยู่บนข้อเท้าของเขา ทำให้เขาลอยบนอากาศ

เมื่อเห็นคน อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ชายตรงหน้าเขาสูงประมาณหนึ่งเมตรเก้าสิบ ใบหน้าสีน้ำตาลแดง ดวงตาที่เปิดปิดราวกับสายฟ้า สวมเสื้อเกราะรบสีเขียวไว้เครายาว

"ผู้บังคับบัญชากองพลที่หนึ่ง โจวเทียนกัง ได้พบท่านมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ！"

อู๋เป่ยพูดดวยน้ำเสียงทุ้ม "โจวเทียนกัง เตรียมสู้ ฉันจะช่วยเป็นกำลังคุณเอง！"

โจวเทียนกังตกตะลึง เมื่อดูจากสถานการณ์ในวันนี้ เวทย์ปีศาจที่เข้ามารุกรานครั้งนี้มำจำนวนมากที่เดียว ด้วยความแข็งแกร่งของกองพลที่หนึ่งเพียงอย่างเดียว หากพวกเขาพ่ายแพ้ได้แต่เขาก็ต้องจ่ายในราคาที่ค่อยข้างหนัก ตอนนี้มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพอยู่ที่นี้ ในใจเขารู้สึกมั่นใจแล้วตะโกนเสียงดัง "ฟังคำสั่งท่าน！"