ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 877

โจวเทียนกังสั่งหน้าทหารเก้าพันนายใหจัดขบวนค่ายกล เพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพเวทย์ปีศาจ

อู๋เป่ยยืนอยู่กลางอากาศ อยู่ใกล้กับรอยแตกที่ว่างเปล่า รัศมีของเขาเปิดออกเต็มที่ ออร่าน่าสะพรึงกลัว ทำใหโจวเทียนกังสั่นสะท้านไปทั้งใจ

โจวเทียนกังเป็นผู้ฝึกยุทธ์เซียนกษัตริย์ เขาสามารถรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งของอู๋เป่ย คิดในใจ ไม่แปลกที่แม่ทัพแห่งจตุรเทพถึงส่งเขามา พลังของคนๆนี้ไม่ด้อยไปว่าฉันแน่！

อู๋เป่ยก็มีแผนของตัวเอง ในกองทัพ จะพิสูจน์ตัวเองได้นั้นมีสิ่งเดียว คือคุณธรรมทหาร และถ้าจะมีคุณธรรมทหาร ก็ต้องมีพลังที่แข็งแกร่ง！

ในขณะนั้น เขามั่นใจในความแข็งแกร่งของพลังตัวเองอย่างเต็มที่ เขาจะใช้โอกาสนี้แสดงความแข็งแกร่งต่อหน้ากองทัพชิงหลง ดวยวิธีนี้ กองทัพชิงหลงถึงจะเชื่อมั่นในตัวเขา

ในเวลานั้น ไม่ไกลนัก มีแม่ทัพทั้งสามยืนอย่ากลางอากาศ จ้องมองไปที่ทองฟ้าเหนือกองพลที่หนึ่ง แม้ว่าจะมีความขัดแย้งระหว่างทั้งสี่ ตอนนีไม่ร่วมมือกันแล้ว แต่ทุกคนเป็นทหารของกองทัพชิงหลง เมื่อโจวเทียนกังต้านไม่ไหวจริงๆ พวกเขาก็ยังคงดำเนินการต่อโดยไม่ลังเล สุดท้าย ทุกคนก็รุ่งโล้ดด้วยกัน เมื่อกองพลหนึ่งเสียไป สามกองพลก็อยู่ต่อไปได้ไม่นาน

แน่นอนว่ายังมีสิ่งที่พื้นฐานที่สุด เมื่อจินซวินไป๋ส่งคำสั่งลงมา ถ้าเป่าเจ้อเจียนปฏิเสธที่จะช่วยเขา เขาจะถูกฆ่า แม้ว่าจินซวินไป๋จะไม่อยู่ในกองทัพ แต่ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนคำสั่งนี้！

แม่ทัพทั้งสามมองเห็นอู๋เป่ย คนนี้คือใคร?

"ครืนครืน！"

สายฟ้าสีแดงหลายสายพุ่งผ่านรอยแตกที่ว่างเปล่า จากนั้นเงาดำก็พุ่งออกมาด้วยแรงผลักที่น่าสะพรึงกลัว！

โจวเทียนกังตะโกนเสียงดัง "ทุกคนระวัง！ นี้คือกองทัพแนวหน้าของเวทย์ปีศาจ ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าแม่ทัพ！"

ใบหน้าของอู๋เป่ยยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาพูดอย่างใจเย็น "ปีศาจน้อย ไม่ต้องกลัวอะไร！"

ร่างดำเข้ามาใกล้ขึ้นในทันที มันคือสัตว์ประหลากหัวเสือร่างคน ร่างสูงเกือบสามเมตร ดวงตาของมันปล่อยแสงสีแดงอันดุราย และส่งเสียงคำรามแปลกๆ ขณะที่พุ่งเข้าหาอู๋เป่ย

อู๋เป่ยตะคอกเสียงเย็นชาแล้วใช้ฝ่ามือฟาดอากาศ เมื่อฝ่ามือนี้ฝาดออกไป อากาศก็ส่งเสียงคำราม รอยมือสีเข็มก็ถูกประทับลงบนตัวสัตว์ประหลาก เกิดเสียง "บูม" ดังขึ้น ร่างของสัตว์ประหลายกหยุดลง และตีมันกลับไปจุดเดิม

เมื่อเห็นฉากนี้ ทหารกองพลที่หนึ่งต่างส่งเสียงเชียร์พร้อมเพรียง ในที่สุดความสามารถในการเอาชนะผู้บุกรุกปีศาจ ในการต่อสู้จะต้องเป็นระดับเซียนกษัตริย์อย่างแน่นอน！

อย่างไรก็ตาม นี้ยังไม่ใช่จุดสินสุด อู๋เป่ยหยิบตราธรรมเสี่ยวซีเทียนขึ้นมา และใช้วิชาหมัดเทพมังกรสะท้านฟ้ากระแทกเข้าหน้าผากของสัตว์ประหลาดอย่างแรง

"แค่ก！"

ทุกคนได้ยินเสียงของกะโหลกแตก ต่างก็ตกใจ แข็งแกร่งมาก！

ตราธรรมเสี่ยวซีเทียนทิ้งรอยไว้อย่างชัดเจนบนหัวของสัตว์ประหลาดหัวเสือ หัวของสัตว์ประหลาดแตก ร่างกายของมันแกว่งไปมา

ด้วยโอกาสที่หาไดยาก อู๋เป่ยฟาดดาบถึงของเขาแยกส่วนสัตว์ประหลาดหัวเสือออกเป็นสองส่วน！

"ดี！"

แม่ทัพทั้งสี่ต่างส่งเสียงเชียร์อย่างพร้อมเพรียง การโจมตีนี้ ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าพวกเขาเลย！

ศพของสัตว์ประหลาดหัวเสือล้มลงกับพื้น อู๋เป่ยส่ายดายถังของเขา แลวรีบไปดานหน้าเพื่อฆ่าพวกมัน เพราะด้านหลังของปีศาจหัวเสือยังมีเงาดำอีกสิบเงาพุ่งออกมาจากรอยแตก

โจวเทียนกังพูด "ใต้เท้า เวทย์ปีศาจสิบตัวนีแข็งแกร่งมาก เป็นทหารผู้บุกเบิก โปรดท่านระวังด้วย！"

ขณะที่เขาขยับร่าง ดาบถังก็กลายเป็นดาบแห่งแสง ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ไหน หุ่นเชิดปีศาจสิบตัวก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ไม่มีตัวไหนเป็นศัตรูเขาได้！

อย่างไรก็ตามมีอู๋เป่ยอยู่ในที่เกิดเหตุ เขาเป็นหมอที่เชียวชาญการแพทย์ จึงกลายเปนแพทย์ทหารชั่วคราวไปโดยธรรมชาติ เขาตะโกน "พาคนเจ็บมาให้ฉัน！"

ไม่นาน ทหารที่ถูกเจาะหน้าอก อวัยวะภายในเน่าเปื่อยก็ถูกนำตัวมาที่อู่เป่ย อู๋เป่ยห้ามเลือดให้พวกเขาทันที และส่งพลังวิญญาณอี่มู่เข้าเพื่อรักษาพวกเขา

ในสถานการณ์นี้ สิ่งที่เขาต้องทำคือรักษาชีวิตของทหารนี้ไว้ ดังนั้นเขาจึงใช้วิธีที่ง่ายและตรงจุด นั้นคือ ในทางการแพทย์มีบทเฉพาะทางพิเศษ

เขาทำการฝังเขมและใช้ยา ภายในครึ่งนาที เขาขอให้คนอุ้มผู้บาดเจ็บออกไป หลังจากนั้นผู้บาดเจ็บรายที่สองก็ถูกส่งตัวเขามา

การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป ผู้บาดจ็บหนึ่งพันห้าห้าสิบเจ็ดรายได้รับการรักษาด้วยมือขออู๋เป่ย พวกเขามากกว่าครึ่งได้รับบาดเจ็ดสาหัส อย่างไรก็ตาม ด้วยวิธีรักษาพิเศษของอู๋เป่ยพวกเขาทั้งหมดก็สามารถรักษาชีวิตต่อไปได้！

หลังจากเจ็ดชั่วโมงผ่านไปปีศาจส่วนใหญ่ตายและได้รับบาดเจ็ด ในที่สุดพวกมันก็ล่าถอยไป การต่อสูจบลงแลว แต่งานของอู๋เป่ยพึ่งจะเริ่มต้น เพราะต่อมาเขาตองรักษาผู้บาดเจ็บอย่างระมัดระวัง เขาไม่เพียงทำให้พวกเขามีชีวิตต่อไป ยังต้องการที่จะไม่ให้มีผลข้างเคียงที่ตามมา นายทหารเหล่านี้พลังชีวิตแรงกล้า หลายคนเป็นผู้บำเพ็ญเหรินเซียน ขอเพียงได้รับการรักาาที่เหมาะสม พวกเขาก็จะสามารถฟื้นตัวกลับมาได้เหมือนเดิม！

อู๋เป่ยหาค่ายทหารพิเศษเพื่อรักษาผู้บาดเจ็บหลายพันคน ในระหว่างที่รักษา ตามความรุนแรงของอาการบาดเจ็บ ให้รักษาอาการบาดเจ็บที่ร้ายแรงที่สุดก่อน รักษาอาารบาดเจ็บน้อยที่หลัง

อู๋เป่ยไม่หยุดที่จะเตรียมยา ฝังเข็ม เทคนิคมีความละเอียดอ่อน จนแพทย์ทหารหลายตนตกตะลึงค่อยๆทำปฏิบัติตามเขา

แม่ทัพทั้งสี่ยืนอยู่ด้านนอกค่าย พวกเขามองดูอู๋เป่ยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพที่มาใหม่นี้ หนึ่งคือเขาสู่สนามรบสังหารศัตรูมากกว่าพันคน！เมื่อเทียบกับจำนวนศัตรูที่ถูฏสังหารโดยอู๋เป่ย สามารถช่วยเหลือทหารได้มากกว่าห้ารอยนาย ถ้าไม่ใช่เขา คนพวกนี้คงตายไปแล้ว

สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคืออู๋เป่ยมีทักษะการแพทย์ที่ไม่ธรรมดาเลย ไม่มีผู้บาดเจ็บมากกว่าหนึ่งพันคนเสียชีวิต ถูกเขากวาดต้อนกลับมาจาประตูนรก！

กลุ่มคนที่ได้รับการช่วยเหลือโดยอู๋เป่ย จากดาบเวทย์ปีศาจรวมตัวกันอยู่นอกค่าย รอกันอย่างเงียบๆ พวกเขาไม่รอช้ามาขอบคุณมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ！

โจวเทียนกังเหลือบมองสามแม่ทัพที่เหลือแล้วพูดว่า "การรักษาของท่านมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ใช้พลังงานมากเหลือเกิน ทหาร ไปเอา'ของเหลวสมบัติแห่งโลก'มา！"

ผู็ใต้บังคับบัญชารับออกไป และในไม่ช้ากวิ่งกลับมาพร้อมขวดท้องโตในอ้อมแขนเขา แล้วยื่นให้โจวเทียนกัง