ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 877

โจวเทียนกังสั่งหน้าทหารเก้าพันนายใหจัดขบวนค่ายกล เพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพเวทย์ปีศาจ

อู๋เป่ยยืนอยู่กลางอากาศ อยู่ใกล้กับรอยแตกที่ว่างเปล่า รัศมีของเขาเปิดออกเต็มที่ ออร่าน่าสะพรึงกลัว ทำใหโจวเทียนกังสั่นสะท้านไปทั้งใจ

โจวเทียนกังเป็นผู้ฝึกยุทธ์เซียนกษัตริย์ เขาสามารถรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งของอู๋เป่ย คิดในใจ ไม่แปลกที่แม่ทัพแห่งจตุรเทพถึงส่งเขามา พลังของคนๆนี้ไม่ด้อยไปว่าฉันแน่！

อู๋เป่ยก็มีแผนของตัวเอง ในกองทัพ จะพิสูจน์ตัวเองได้นั้นมีสิ่งเดียว คือคุณธรรมทหาร และถ้าจะมีคุณธรรมทหาร ก็ต้องมีพลังที่แข็งแกร่ง！

ในขณะนั้น เขามั่นใจในความแข็งแกร่งของพลังตัวเองอย่างเต็มที่ เขาจะใช้โอกาสนี้แสดงความแข็งแกร่งต่อหน้ากองทัพชิงหลง ดวยวิธีนี้ กองทัพชิงหลงถึงจะเชื่อมั่นในตัวเขา

ในเวลานั้น ไม่ไกลนัก มีแม่ทัพทั้งสามยืนอย่ากลางอากาศ จ้องมองไปที่ทองฟ้าเหนือกองพลที่หนึ่ง แม้ว่าจะมีความขัดแย้งระหว่างทั้งสี่ ตอนนีไม่ร่วมมือกันแล้ว แต่ทุกคนเป็นทหารของกองทัพชิงหลง เมื่อโจวเทียนกังต้านไม่ไหวจริงๆ พวกเขาก็ยังคงดำเนินการต่อโดยไม่ลังเล สุดท้าย ทุกคนก็รุ่งโล้ดด้วยกัน เมื่อกองพลหนึ่งเสียไป สามกองพลก็อยู่ต่อไปได้ไม่นาน

แน่นอนว่ายังมีสิ่งที่พื้นฐานที่สุด เมื่อจินซวินไป๋ส่งคำสั่งลงมา ถ้าเป่าเจ้อเจียนปฏิเสธที่จะช่วยเขา เขาจะถูกฆ่า แม้ว่าจินซวินไป๋จะไม่อยู่ในกองทัพ แต่ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนคำสั่งนี้！

แม่ทัพทั้งสามมองเห็นอู๋เป่ย คนนี้คือใคร?

"ครืนครืน！"

สายฟ้าสีแดงหลายสายพุ่งผ่านรอยแตกที่ว่างเปล่า จากนั้นเงาดำก็พุ่งออกมาด้วยแรงผลักที่น่าสะพรึงกลัว！

โจวเทียนกังตะโกนเสียงดัง "ทุกคนระวัง！ นี้คือกองทัพแนวหน้าของเวทย์ปีศาจ ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าแม่ทัพ！"

ใบหน้าของอู๋เป่ยยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาพูดอย่างใจเย็น "ปีศาจน้อย ไม่ต้องกลัวอะไร！"

ร่างดำเข้ามาใกล้ขึ้นในทันที มันคือสัตว์ประหลากหัวเสือร่างคน ร่างสูงเกือบสามเมตร ดวงตาของมันปล่อยแสงสีแดงอันดุราย และส่งเสียงคำรามแปลกๆ ขณะที่พุ่งเข้าหาอู๋เป่ย

อู๋เป่ยตะคอกเสียงเย็นชาแล้วใช้ฝ่ามือฟาดอากาศ เมื่อฝ่ามือนี้ฝาดออกไป อากาศก็ส่งเสียงคำราม รอยมือสีเข็มก็ถูกประทับลงบนตัวสัตว์ประหลาก เกิดเสียง "บูม" ดังขึ้น ร่างของสัตว์ประหลายกหยุดลง และตีมันกลับไปจุดเดิม

เมื่อเห็นฉากนี้ ทหารกองพลที่หนึ่งต่างส่งเสียงเชียร์พร้อมเพรียง ในที่สุดความสามารถในการเอาชนะผู้บุกรุกปีศาจ ในการต่อสู้จะต้องเป็นระดับเซียนกษัตริย์อย่างแน่นอน！

อย่างไรก็ตาม นี้ยังไม่ใช่จุดสินสุด อู๋เป่ยหยิบตราธรรมเสี่ยวซีเทียนขึ้นมา และใช้วิชาหมัดเทพมังกรสะท้านฟ้ากระแทกเข้าหน้าผากของสัตว์ประหลาดอย่างแรง

"แค่ก！"

ทุกคนได้ยินเสียงของกะโหลกแตก ต่างก็ตกใจ แข็งแกร่งมาก！

ตราธรรมเสี่ยวซีเทียนทิ้งรอยไว้อย่างชัดเจนบนหัวของสัตว์ประหลาดหัวเสือ หัวของสัตว์ประหลาดแตก ร่างกายของมันแกว่งไปมา

ด้วยโอกาสที่หาไดยาก อู๋เป่ยฟาดดาบถึงของเขาแยกส่วนสัตว์ประหลาดหัวเสือออกเป็นสองส่วน！

"ดี！"

แม่ทัพทั้งสี่ต่างส่งเสียงเชียร์อย่างพร้อมเพรียง การโจมตีนี้ ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าพวกเขาเลย！

ศพของสัตว์ประหลาดหัวเสือล้มลงกับพื้น อู๋เป่ยส่ายดายถังของเขา แลวรีบไปดานหน้าเพื่อฆ่าพวกมัน เพราะด้านหลังของปีศาจหัวเสือยังมีเงาดำอีกสิบเงาพุ่งออกมาจากรอยแตก

โจวเทียนกังพูด "ใต้เท้า เวทย์ปีศาจสิบตัวนีแข็งแกร่งมาก เป็นทหารผู้บุกเบิก โปรดท่านระวังด้วย！"

ขณะที่เขาขยับร่าง ดาบถังก็กลายเป็นดาบแห่งแสง ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ไหน หุ่นเชิดปีศาจสิบตัวก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ไม่มีตัวไหนเป็นศัตรูเขาได้！