ฆ่าเวทย์ปีศาจสี่สิบตน กองทัพเวทย์ปีศาจก็พุ่งออกมา ตอนแรกมีเพียงไม่กี่ร้อยเท่านั้น หลังจากนั้นกลายเป็นพันแล้วเป็นหมื่น
“ฆ่า!”
จี้รั่วเฟยนำกองทหารของเธอเข้าโจมตีทันที อวี่เทียนเจิ้งและโจวเทียนกังก็พาทหารเข้าร่วมสงครามเช่นกัน
อู๋เป่ยกลับบินไปยังสถานที่ที่สูงแทน เขาปล่อยกรรไกรตัดวิญญาณออกมา เก็บเกี่ยวชีวิตของเวทย์ปีศาจเหล่านี้ ในเวลาเดียวกัน ทันทีที่พบว่ามีคนตกอยู่ในอันตราย จะใช้กรรไกรตัดวิญญาณไปช่วยทันที
เพียงแค่เห็นแสงสีทองฆ่าอยู่บนท้องฟ้า เวทย์ปีศาจธรรมดาไม่ใช่คู่ต่อสู้เลยด้วยซ้ำ ตัวและหัวถูกแยกออกจากกันอย่างง่ายดาย เพียงแค่ไม่กี่วินาที อู๋เป่ยก็ฆ่าเวทย์ปีศาจไปหลายสิบตนแล้ว!
เขาสัมผัสได้ถึงเสียงตอบรับจากกรรไกรตัดวิญญาณ ทุกการฆ่าเวทย์ปีศาจหนึ่งตน พลังวิญญาณของเวทย์ปีศาจจะถูกมันดูดซับ ฆ่าเวทย์ปีศาจหลายสิบตนอย่างต่อเนื่อง พลังของมันได้รับการยกระดับขึ้นเล็กน้อย!
“ซิ่ว!”
กรรไกรตัดวิญญาณตัดไปมา ฆ่าเวทย์ปีศาจด้วยความเร็วเสียงหลายสิบเท่า แต่มีเวทย์ปีศาจออกมามากขึ้นเรื่อยๆ ในไม่ช้าก็ทะลุหนึ่งแสนตนแล้ว!
ในเวลานี้ มีลิงยักษ์ตัวหนึ่งพุ่งออกมา มีสี่ตา สูงหลายสิบเมตร ร่างกายดำและฟ้า ร่างกายมียันต์ประหลาดติดไว้เต็มไปหมด ปล่อยรังสีอันน่าสะพรึงกลัวของการคุกคามออกมา!
มันคำรามหนึ่งที พุ่งมาทางอู๋เป่ยก่อน เร็วเกินไปแล้ว เกือบจะในทันที มันมาอยู่ต่อหน้าแล้ว
“ฟู่!”
อู๋เป่ยตะโกนหนึ่งที เชือกสีม่วงทองมัดมันเอาไว้ ตรึงไว้กลางอากาศ อย่างไรก็ตามวินาทีต่อมา ลิงตัวนี้กางแขนทั้งสองข้างออก เชือกสีม่วงทองหักกะทันหันและลอยไปหลายไมล์!
อู๋เป่ยแอบตะโกน น่าเสียดาย และกรรไกรตัดวิญญาณก็มาถึงแล้วเหมือนกัน ทันทีที่เชือกสีม่วงทองพังทลายและลอยไป มันก็มาถึงคอของลิงแล้ว
“ซิ่ว!”
แสงสีทองสว่างขึ้น เลือดไหลออกมาจากคอของลิง ก้อนผิวหนังหายไปจากคอหนึ่งก้อน
อู๋เป่ยตกใจ การโจมตีครั้งนี้คิดไม่ถึงว่าจะฆ่ามันไม่ตาย! เขาเปิดใช้งานเวทมนตร์ของเสื้อคลุมหยินหยางทันที มนต์สะกดโลกันต์รังไหมสีทอง ชี้นิ้วมือออกไป จากนั้นด้ายสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้น พันรอบตัวแม่ทัพเวทย์ปีศาจอย่างรวดเร็ว
ด้ายสีทองบางอย่างมาก แม่ทัพเวทย์ปีศาจตนนั้นผลักอย่างแรงหนึ่งที ผิวหนังก็ถูกตัดแล้ว มันเจ็บปวดมากจนส่งเสียงคำรามออกมา มีด้ายสีทองพันรอบกันมากขึ้น รอบแล้วรอบเหล่า
ในเวลาเดียวกันกรรไกรตัดวิญญาณฆ่าอีกครั้ง เป้าหมายยังคงเป็นอาการบาดเจ็บที่คอ
“แกร็ก!”
กรรไกรพุ่งไปตัดข้างหน้าหนึ่งที เนื้อเลือดถูกตัดออกอีกชิ้นหนึ่ง ความเสียหายอาจถึงกระดูก!
แม่ทัพคำรามออกมาหนึ่งที ไม่สนใจความเจ็บปวดอีกแล้ว ฉีกเส้นด้ายสีทองออกทันที ด้ายสีทองตัดตรงไปที่กระดูกของมัน
“กรงสายฟ้า!”
เขาตะโกนหนึ่งที แสงสายฟ้าตกลงมา กลายเป็นกรงขนาดใหญ่ ขังแม่ทัพเวทย์ปีศาจตนนี้เอาไว้ข้างใน ในเวลาเดียวกันเขาร่วมมือกับกรรไกรตัดวิญญาณ อยู่ข้างหน้าและข้างหลัง ฆ่าไปทางเวทย์ปีศาจตนนี้!
เวทย์ปีศาจเผชิญหน้ากับกรงสายฟ้า กระทั่งมองไม่เห็นว่าตรงหน้ามีกรรไกรตัดวิญญาณกำลังโจมตีมัน
“แกร็ก!”
การตัดครั้งนี้ กระดูกคอของแม่ทัพเวทย์ปีศาจถูกตัดจนหัก มันส่งเสียงกรีดร้องออกมา
ในเวลาเดียวกันอู๋เป่ยก็มาถึงแล้ว ดาบมังกรทมิฬที่ทำลายไม่ได้ ฟันไปที่หนังตรงบาดแผลของมัน
“ซิ่ว!”
แสงสีดำกะพริบ หัวของลิงยักษ์บินออกไป ฆ่าทันทีด้วยกรรไกรตัดวิญญาณ ตัดร่างของลิงเป็นชิ้นนับไม่ถ้วน
ดูดซับพลังวิญญาณของแม่ทัพเวทย์ปีศาจ กรรไกรตัดวิญญาณแข็งแกร่งมากกว่าเดิม แสงสีทองเต็มไปด้วยจิตสังหาร มันกลายเป็นแสงสีทอง สังหารเวทย์ปีศาจอย่างป่าเถื่อน
อู๋เป่ยก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ระหว่างที่ควบคุมกรรไกรตัดวิญญาณไปด้วย พร้อมกับช่วยเหลือเหล่าทหารที่ตกอยู่ในอันตรายไปด้วย
เวทย์ปีศาจเหล่านี้ไม่มีแนวหน้าเปิดทางให้ แม่ทัพก็ตายไปแล้ว บวกกับกรรไกรตัดวิญญาณก็ดุร้ายอย่างมาก ลดจำนวนของพวกมันลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นหลังจากสิบนาที เวทย์ปีศาจก็เริ่มถอนกำลัง
ไม่นานเท่าไหร่ รอยแยกก็หายไปแล้ว ศพเวทย์ปีศาจนับหมื่นตนถูกทิ้งไว้บนพื้น!
อู๋เป่ยถาม : “ผู้บาดเจ็บเป็นยังไง ต้องการความช่วยเหลือจากผมไหม”
จี้รั่วเฟยถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “มีพี่น้องสี่คนอาการสาหัสอย่างมาก แพทย์ทหารบอกว่าสถานการณ์แย่อย่างมาก พวกเธออาจจะตายได้”
อู๋เป่ย : “ถ้าสะดวกล่ะก็ ให้ผมรักษาพวกเธอ” เขาพูดอย่างจริงจัง
จี้รั่วเฟยมองเขาด้วยความประหลาดใจ : “คุณสามารถรักษาได้เหรอ”
อู๋เป่ยพยักหน้า : “เชื่อผม ทหารของกองทัพชิงหลงไม่ตายแม้แต่คนเดียว ผมเป็นคนรักษาทั้งหมด”
จี้รั่วเฟยดีใจอย่างมาก เธอรีบเชิญอู๋เป่ยไปที่ห้องผู้ป่วยของค่ายทหาร มีทหารบาดเจ็บมากมายอยู่ข้างใน และบางคนไม่ได้สวมเสื้อผ้า
แต่เวลาแบบนี้ ไม่มีเวลามาสนใจพิธีรีตองเหล่านี้แล้ว อู๋เป่ยมาอยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่ง เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสที่อวัยวะภายในและศีรษะ ลมหายใจเบาบางอย่างมาก แพทย์ทหารทำได้แค่ยื้อชีวิตของเธอออกไป
เขาใช้ยาฟื้นฟูทันที เพื่อรักษาอาการของผู้บาดเจ็บให้คงที่ หลังจากนั้นทำการรักษา
ไม่ถึงสิบนาที ทหารหญิงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสลืมตาขึ้น เธอมองเห็นอู๋เป่ย พยักหน้าด้วยความยากลำบาก
อู๋เป่ย : “แม่นาง พักผ่อนให้เต็มที่ คุณจะไม่เป็นอะไร”
หลังจากนั้น อู๋เป่ยไปรักษาผู้บาดเจ็บสาหัสอีกสามคน
จี้รั่วเฟยอยู่ข้างๆตลอดเวลา เห็นทักษะทางการแพทย์อันน่าอัศจรรย์ของอู๋เป่ย เธอนับถืออย่างมาก : “ถ้าหากฉันรู้จักคุณตั้งแต่แรก พี่น้องนับพันคนก็ไม่ต้องตายแล้ว”
อู๋เป่ยพูด : “ในฐานะที่เป็นทหาร คงหนีไม่พ้นการตายในสนามรบ คุณไม่ต้องคิดมาก ผู้บาดเจ็บคนอื่น ผมจะตรวจสอบอีกครั้ง ดูว่าสามารถช่วยให้พวกเธอหายเร็วขึ้นได้ไหม”
อู๋เป่ยอยู่ในค่ายทหารนานกว่าสองชั่วโมง ตอนที่ออกมา ก็เหนื่อยล้าอย่างมากแล้ว
จี้รั่วเฟยซาบซึ้งใจอย่างมาก พูด : “เพื่อนอู๋ ไปพักผ่อนที่เต็นท์ของฉัน ฉันมียาบางอย่าง สามารถช่วยให้คุณฟื้นตัวได้เร็วยิ่งขึ้น”
อู๋เป่ยก็ไม่เกรงใจเช่นกัน ตามเธอไปที่เต็นท์ของแม่ทัพหญิงแห่งจตุรเทพ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...