ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 886

เต็นท์ทหารของจี้รัวเฟยส่วนใหญ่เป็นสีเหลืองอ่อน เมื่อเข้าไปจะได้กลิ่นหอมจางๆ ดูเหมือนแม่ทัพหญิงแห่งจตุรเทพก็ชอบน้ำหอมเช่นกัน

เธอเชิญอู๋เป่ยไปที่ห้องนั่งเล่น ชงชาใหเขาด้วยมือเธอเอง จากนั้นหยิบขวดเล็กๆออกมา และหยิบเม็ดยาสีทองออกมาอย่างเคร่งขรึม

เมื่อเห็นเม็ดยานี้ หัวใจของอู๋เป่ยก็เต้นรัวแล้วถามว่า "ยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวา?"

จี้รัวเฟยตกตะลึง "คุณรู้จักยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวา"

ยาอย่างยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวานี้ สามารถเติมพลังงานทางกายภาพได้อย่างรวดเร็ว เป็นยาโปรดของนักต่อสู้ทั้งหลาย ยาอายุวัฒนะนี้ อู๋เป่ยเองก็สามารถสกัดได้ แต่เขาไม่มีสูตรยานี

เขายิ้มแล้วพูดว่า "เคยได้ยินมาก่อนนะ ยาอายุวัฒนะนี้เป็นของดี เมื่อคุณเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ เพียงกินยานี้เม็ดเดียวก็จะเต็มไปด้วยพลังงานแล้วกลับสู่สภาวะที่สูงสุดทันที"

จี้รัวเฟยพยักหน้า "ถูกต้อง ฉันบังเอิญได้รับยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวานี้มาสี่เม็ด ใช้ไปแล้วสองเม็ด ผลลัพธ์ของมันมีมากจริงๆ หากต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งเมื่อมียานี้อยู่ ก็เหมือนมีอีกชีวิต โดยเฉพาะในสนามรบไม่รุ็ว่าจะต้องฆ่าฟันนานเท่าไหร่ มียาไว้ก็จะสามารถอยู๋ได้นานขึ้น"

อู๋เป่ยพยักหน้า "เป็นยาอายุวัฒนะที่ไม่เลวเลยจริงๆ ขอบคุณนะ"

เขากลืนยาอายุวัฒนะ แล้วหลับตาทันที จากนั้นสัมผัสได้ถึงพลังของยาที่ไหลาผ่านเข้าสู่ร่างกายเขา เพื่อศึกษาวิธีใช้ของยานี้

จี้รัวเฟยไม่รบกวน เพียงนั่งอยู่ด้านข้าง แล้วมองอู๋เป่ยที่หลับตาอยู๋อย่างเงียบๆ เมื่อแรกพบชายคนนี้ เขาดูธรรมดามาก แต่หากมองเขารอบที่สองจะพบว่าเขามีแรงดึงดูดที่ร้ายกาจ ลมหายใจของเขาเหมือนมังกร แม้นั่งข้างอยู่ข้างเขาก็จะรู้สึกได้ถึงความปลอดภัยอย่างมาก

ความรู้สึกปลอดภัยนี้ทำให้จี้รัวเฟยประหลาดใจ ต้องรู้ว่าเธอเป็นถึงแม่ทัพแห่งจตุรเทพ พลังยุทธ์แข็งแกร่ง！ ตั้งแต่อายุสิบห้าเธอก็ไม่พึ่งใครแล้ว และไม่ตองการให้ใครมาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย

ในขณะนี้ชายคนนี้ทำให้ความรู้สึกของเธอที่ไม่ได้มีมานาน ความรู้สึกนี้ เหมือนกับเมื่อตอนเธอเจ็ดขวบ ความรู้สึกที่เหมือนถูกพ่อและพี่ชายกอดไว้ในอ้อมแขน แต่มันต่างออกไป โดยมีอารมณ์แปลกๆบางอย่างอยู่ในนั้น

สิบนาทีผ่านไป อู๋เป่ยก็ลืมตาขึ้น ร่างกายของเขาได้รับการฟื้นฟูแล้ว แล้วในขณะเดียวกันก็เข้าใจยาอายุวัฒนะอย่างถ่องแท้แล้ว

"เป็นอย่างไงบ้าง ได้ผลไหม?"จี้รัวเฟยยิ้มแล้วถาม

อู๋เป่ย "ฉันรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการปรุงยา"

พูดจบ เขาก็หยิบหม้อเซียนบริสุทธิ์ออกมาแล้วพูดว่า "จะไม่กินยาเธออย่างเปล่าประโยชน์ ใช้ประโยชน์จากตัวฉัน จะช่วยปรุงยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวาที่แท้จริง "

เขารู้ถึงส่วนประกอบของยาคืออะไร ด้วยระดับความสามารถในการปรุงยาของเขา ตอนนี้เขาสามารถปรุงยาขึ้นได้ด้วยคุณภาพที่สูงขึ้นและผลดีขึ้น

ดวงตาของจี้รัวเฟยเบิกกว้าง เธอมองดูอู๋เป่ยหยิบยาส่วนประกอบของยาที่ละอย่างใส่ลงไปในหม้อ ผ่านไปครึ่งชั่วโมง มือสองข้างของเขาเกิดรอยต่างๆขึ้น บางครั้งก็ตีลงบนหม้อ

ผ่านไปสักพัก เขาก็ตีไปที่หม้ออีกครั้งแล้วเกิดแสงสีทองบินออกมา ก็ถูกอู๋เป่ยใช้ชามหยกจับเอาไว้

เธอมองเข้าไปใกล้ๆ เห็นว่าชามนั้นบรรจุผงทองคำมากกว่าสองออนซ์ เปร่งแสงสีทองจางๆ

อู๋เป่ยหยดน้ำลงไปสองสามหยอด แล้วถูด้วยมือขวาอย่างรวดเร็ว เขานวดผงยาออกมาได้ห้าเม็ด ขนาดใหญ่กว่ายาอายุวัฒนะที่เธอให้หนึ่งรอบ และนอกจากนี้ยังมีรัศมีไหลเวียนและวิญญาณไหลคล่องตัว

ดวงตาสองข้างของจี้รัวเฟยเป็นประกาย ตกตึงแล้วพูดว่า "นี้คือยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวาเหรอ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า "เป็นยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวาระดับราชา แข็งแกร่งกว่ายาที่เธอให้ฉัน นี่ ฉันให้เธอสามเม็ด เก็บเองสองเม็ด"

จี้รัวเฟยดีใจมากๆแล้วพูดว่า "ยาอายุวัฒนะเสิ่นฮวาระดับราชา คุณสุดยอดมาก！"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูด "นี้ก็ไม่ใช่ยาที่ปรุงยากอะไร ไม่ได้เก่งกาจอะไร ใช่แล้ว ประชุมการนัดบอดนี้จะเริ่มขึ้นเมื่อไหร่?"

จี้รัวเฟยยิ้มแลวพูดว่า "ฟ้าจะสว่างแล้ว ให้พวกทหารได้พักผ่อนก่อน ตอนบ่ายแล้วตอนค่ำค่อยเริ่มประชุม"

อู๋เป่ยพยักหนา "ได้ งั้นฉันจะกลับไปพักผ่อนก่อน ถึงเวลาค่อยมา"

เขาลุกขึ้นเตรียมจะออกไป จี้รัวเฟยรีบพูด "พี่อู๋ พูดมากกว่านี้ก็ไม่เสียหาย"