ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 910

ลู่เฟยซงกระพริบตาแล้วพูดว่า "อันนี้นะเหรอ ฉันได้มาโดยบังเอิญน่ะ นายดูสิยาอายุวัฒนะนี้ปรุงได้ไหม?"

อู๋เป่ยเหลือบมองมัน และพบว่ายานี้มีชื่อว่า"ยาย้ายวิญญาณ" หลังจากทานไปแลววิญญาณของคนสองคนจะสามารถถ่ายโอนสลับกันโดยไม่มีผลข้างเคียงใดๆ

เขาถามด้วยความสงสัย "เจ้าตำหนัก คุณต้องการยาย้ายวิญญาณไปทำอะไร?"

ลู่เฟยซง "ทุกวันนี้มีคนอยากย้ายจิตวิญญาณไม่น้อย"

อู๋เป่ย "ปรุงยานี้ไม่ยากมากนัก แต่การจะหาหญ้าวิญญาณบินเป็นเรื่องยาก"

ลู่เฟยซงยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร ฉันจะให้คนไปซื้อในงานประมูล"

ขอให้อู๋เป่ยดูสูตรยาอีกสองสูตร ลู่เฟยซงก็ขขอคำแนะนำสำหรับข้อสงสัยบางอย่าง

สองคนพูดคุยกันนานกว่าหนึ่งชั่วโมง เมื่อเห็นว่าเวลาเริ่มสายแล้วลู่เฟยซงก็หยุดรั้งเขาแลวพูดว่า "อู๋เป่ย นายไปที่ดินแดนลับเทียนหวู่จะต้องระวังตัวนะ ฉันมีสองสิ่งจะให้นาย"

เขานำขวดออกมาแล้วพูดว่า "นี่คือ‘ยาโกงความตาย’เมื่อทานไปแล้ว จะอยู๋ในสภาพแกล้งตาย หากนายได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออยู๋ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง นายก็กินยาโกงความตายนี้ก็จะสามารถรอดพ้นภัยพิบัตินั้นได้"

อู๋เป่ยพูดไม่ออก "เจ้าตำหนัก คุณคิดว่าฉันจะได้ใช้มันเหรอ?"

ลู่เฟยซงหัวเราะ "ฮึฮึ" "ฉันรู้ว่านายมีคุณสมบัติดี แต่สิ่งที่นายจะไปเผชิญคือบรรดาอัจฉริยะทั้งหมดในคุนหลุน ไม่มีการรับประกันว่าจะไม่มีใครดีไปกว่านาย ฉันคิดว่ายาโกงความตายนี่จะช่วยชีวิตฉันได้"

อู๋เป่ยรับน้ำใจของลู่เฟยซง รับยาโกงความตายไว้แล้วกลับไปที่ยอดเขาเสี่ยวหลงของเขา

ตั้งแต่ช่วงบ่ายจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น เขาฝึกฝนการสังหารมังกรอีกสองรูปแบบ รูปแบบที่สองคือหมัดเขย่ามังกร รูปแบบที่สามคือหัตถ์ทำลายมังกร ทั้งสองอย่างนี้ทรงพลังอย่างมาก

เมื่อฟ้าสาง เขากเตรียมการบางอย่างและถูกส่งไปที่ยอดเขาโดยเฉินเต้าซวน ในเวลานี้ รายนามเซียนมียี่สิบคน ล้วนได้อยู่ที่นี้แแล้ว

บนยอดเขา มีที่ดินราบผืนใหญ่ อู๋เป่ยยืนรอคนอยู่บนนั้น นอกจากรายนามเซียนยี่สิบคนแล้ว ยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนเคียงข้างและสงบนิ่ง

บนยอดเขาโดยรอบ มีปรมาจารย์จากกองกำลังหลักลอยอยู๋ในอากาศ อู๋เป่ยมองขึ้นไปเห็น ล้วนเป็นปรมาจารย์ระดับเซียนกษัตริย์ทั้งนั้น！

หลังจากที่ทุกคนมารวมตัวกัน ปรมาจารย์เหล่านั่นก็หายตัวไปทันที จนกระทั่งตอนนี้ บนยอดเขาชายหนุ่มก็หันกลับมาแล้วพูดอย่างเย็นชา "ฉันชื่อหวงหลาง ฉันเป็นผู้นำของดินแดนแห่งเซียน ฉันจะรับผิดชอบชี้แนะพวกคุณ วิธีเอาชีวิตรอดในดินแดนลับเทียนหวู่"

เขามองไปรอบๆและถามว่า "พวกคุณรู้จักดินแดนลับเทียนหวู่มากน้อยแค่ไหน?"

คนหนึ่งพูด "คือซากปรักหักพังของตำหนักเซียนเทียนหวู่"

หวงหลาง "พูดถูกต้องเพียงครึ่ง！ดินแดนลับเทียนหวู่ยังเป็นสุสานของอัจฉริยะ พวกคุณรู้หรือไม่ว่าอัตราการเสียชีวิตขอคนที่เข้าไปในดินแดนลับเทียนหวู่นั้นมีเท่าไหร่?"

ไม่รอให้คนในกลุ่มตอบ เขากพูดต่อว่า "ประมาณยี่สิบหาเปอร์เซ็นต์！กล่าวคือ พวกคุณจะมีหนึ่งในสี่ที่ต้องตายอยู่ในนั่น！"

ผู้คนในกลุ่มใบหนาถอดสี ดินแดนลับเทียนหวู่อันตรายถึงเพียงนี้เลยเหรอ?

หวงหลางพูดต่อ "ที่เหลือสามในสี่ ครึ่งหนึ่งในนั้นจะบาดเจ็บ ครึ่งที่เหลือที่ไม่ได้รับบาดเจ็บคือคนขี้ขลาด ที่ไม่กล้าสำรวจและซ่อนตัวที่ไหนสักแห่ง！พวกเขากำหนดให้ไม่ได้รับอะไรเลย"

พูดถึงจุดนี้ หวงหลางก็พูดต่อ "ตอนนี้ ฉันจะสอนวิธีเอาตัวรอดในดินแดนลับเทียนหวู่"