ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 931

เขาบอกอู๋เป่ยว่า ในตอนนั้นกษัตริย์แห่งเจิ้นเป่ยเป็นวิญญาณหยินที่ทรงพลังมาก หลังจากถูกด้วยธูป ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงกลายเป็นวีรบุรุษผู้ก่อตั้ง และได้รับฉายาว่าเป่ยเจียง กษัตริย์เจิ้นเป่ยทรงมีไหวพริบมาก ในช่วงสงครามกลางเมือง เขาได้รวบรวมและฝึกฝนวิญญาณหยินนับล้าน เพื่อเป็นทหารส่วนตัวของเขา

แน่นอนว่า หากมีพลังดังกล่าวอยู่ ผู้ที่อยู่ระดับสูงจะไม่ยอมให้เขาโดดเด่นจนเกินไป ดังนั้นกษัตริย์เจิ้นเป่ย จึงดูเหมือนเป็นกษัตริย์ทางเหนือ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันเทียบเท่ากับดินแดนแห้งแล้ง และเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ติดต่อกับโลกภายนอก

อู๋เป่ย : “เป็นแบบนี้นี่เอง”

จินซวินไป๋ : “ในตอนนั้น เหตุผลที่กษัตริย์เจิ้นเป่ยเชื่อฟังราชสำนัก ก็เพราะมีคนในราชสำนักที่ถือยันต์ของกษัตริย์เจิ้นเป่ย ถ้าเขากล้ามีเจตนาไม่เชื่อฟัง บุคคลนั้นสามารถท่องคาถา ทำให้กลายเป็นเถ้าถ่านลอยหายไป”

อู๋เป่ยใจสั่น : “ผมเคยเจอปีศาจสวมหน้ากากมาก่อน และเขาขอให้ผมช่วยเจ้านายของเขา”

จินซวินไป๋หัวเราะเยาะ : “เพื่อช่วยนายท่านของเขา ? พวกเขาหานาย ก็เพื่อจะกำจัดนาย เท่าที่ฉันรู้ ชีวิตของผู้ชายคนนั้นคงอยู่ได้อีกไม่นานนัก เมื่อเขาตาย ไม่มีใครในโลกนี้สามารถควบคุมกษัตริย์เจิ้นเป่ยได้อีกต่อไป！”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง : “ดังนั้น อันที่จริงคนคนนั้นต้องการฆ่าผม？”

จินซวินไป๋ : “ถูกต้อง”

อู๋เป่ย : ”แม่ทัพแห่งจตุรเทพ คนนั้นคือใคร ? ผมควรจะไปช่วยเขาไหม？”

จินซวินไป๋กล่าวว่า : “จะช่วยเขาหรือไม่นั้น นายตัดสินใจเอง แต่ฉันขอเตือนนายว่า บุคคลนี้มีโชคชะตาที่พิเศษ ใครก็ตามที่อยู่ใกล้เขาจะต้องพบกับความทุกข์ยาก ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงอยู่คนเดียว และชีวิตบั้นปลายชีวิตอย่างอ้างว้าง”

อู๋เป่ย : “โอ้ หรือว่ามีชะตากรรมของผู้โดดเดี่ยวแห่งเทพผู้ชั่วร้ายงั้นเหรอ？”

จินซวินไป๋ : “ถูกต้อง แต่เขาเป็นนายพลที่มีชื่อเสียงที่ต่อสู้กับผู้รุกรานของญี่ปุ่น และประสบความสำเร็จในการรบเป็นอย่างมาก”

อู๋เป่ยกล่าว : “แม่ทัพแห่งจตุรเทพ ผมจะติดต่อเขาได้อย่างไร？”

จินซวินไป๋มองไปที่อู๋เป่ย : “พูดแบบนี้ นายตัดสินใจที่จะช่วยเขาแล้วเหรอ？”

อู๋เป่ย : “เขาคือฮีโร่ผู้อาวุโส ผมจึงอยากช่วยเขา”

จินซวินไป๋พยักหน้า : “ตกลง”

เขาเขียนที่อยู่ด้วยปากกาแล้วมอบให้อู๋เป่ย โดยพูดว่า : “เขาอาศัยอยู่คนเดียว มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่รอบตัวเขาเพื่อปกป้องอย่างลับ ๆ หลังจากที่นายไปแล้ว อย่าขัดแย้งกับคนที่ปกป้องเขา และเปิดเผยตัวตนของนายให้ทันเวลา”

อู๋เป่ย : “เข้าใจแล้วครับ”

จินซวินไป๋พูดคุยกับเขาสองสามคำ และอู๋เป่ยก็ไปพบกับเหล่าทหาร เขาหยิบเหล้าองุ่นออกมาดื่มร่วมกับทุกคน

ดื่มเหล้าในครั้งนี้ ดื่มจนถึงเวลาดึกดื่น

และเมื่อใกล้รุ่งสาง รอยแตกก็เปิดออก และวิญญาณชั่วร้ายก็บุกเข้ามาอีกครั้ง !

อู๋เป่ยยังคงเมา เขาคำรามด้วยความโกรธ ลอยขึ้นไปในอากาศ และรีบพุ่งไปที่รอยแตกในช่องว่างทันที !

ทุกคนรวมถึงจินซวินไป๋ตกตะลึง เมื่อพวกเขาได้สติกลับมา อู๋เป่ยก็พุ่งเข้าไปแล้ว

“ใต้เท้ามือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ท่านจะบุกดินแดนของปีศาจร้ายเหรอครับ？” มีคนถามอย่างงง

“คุณอ่านถูกแล้ว ใต้เท้ามือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพพุ่งเข้าไปสังหารแล้ว！”

อู๋เป่ยไม่ได้เมา ด้วยดวงตามิติของเขา เขาสามารถมองเห็นสถานการณ์เบื้องหลังรอยแตก มันเป็นทะเลทรายโกบีที่รกร้าง และกลุ่มปีศาจชั่วร้ายกำลังเตรียมพร้อมที่จะโจมตีเกาะชิงหลง

หลังจากที่เขาพุ่งเข้าไปในรอยแตก เขาโยนหม้อใต้พิภพลงบนพื้นทันที จากนั้นคำรามอย่างดุเดือด มือของเขาเต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ และพุ่งเข้าหากองทัพปีศาจร้ายที่ตกตะลึงนับหมื่น !

แม่ทัพกองหน้าเวทย์ปีศาจโกรธมาก เขาตะโกนเสียงดัง และรีบพุ่งไปหาอู๋เป่ยก่อน โดยทั่วไปแม่ทัพแนวหน้าคนนี้แข็งแกร่งมาก แต่อู๋เป่ยล้มเวทย์ปีศาจคนนี้ล้มลงด้วยฝ่ามือเดียว จากนั้นจึงโยนเขาลงในหม้อใต้พิภพโดยตรง

ทันใดนั้น หมอใต้พิภพก็สั่นเล็กน้อย และพ่นยายาอายุวัฒนะแห่งชีวิตออกมามากกว่าสองร้อยเม็ด !

อู๋เป่ยรวบรวมยาอายุวัฒนะ ดวงตาของเขาเป็นประกาย และเขาก็สังหารเวทย์ปีศาจร้ายที่อยู่ใกล้ ๆ อีกครั้ง วันนี้เขาจะไปขัดเกลายาอายุวัฒนะที่มากมาย !