ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 942

เมื่อมาถึงที่นี่ หลี่เหมยก็พบว่าแท้จริงแล้วอู๋เป่ยเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดและเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจสูงสุดที่นี่ แล้วจะต้องเป็นกังวลอะไรอีกล่ะ? เธอเริ่มเข้ามาซื้อกิจการบริษัทที่กำลังถดถอยและกําลังจะถูกทำลายทิ้งในอาณาจักรเขตเหยีนหลงทันทีในราคาต่ำ และย้ายพวกมันไปยังประเทศกินี

ขณะเดียวกันหลี่เหมยก็เสนอให้เปลี่ยนชื่อประเทศกินีให้เป็นสาธารณรัฐตงซิง และก่อตั้งบริษัทของประเทศกินี เริ่มซ่อมบำรุงถนน สร้างสะพาน และดำเนินการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานอย่างจริงจัง

การก่อสร้างไม่ใช่ว่าจะสามารถทำได้ภายใน 1 หรือ 2 วัน และอู๋เป่ยก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร เมื่อจูชิงเหยียน หลี่เหมยและคนอื่นๆ มานั่งอยู่ที่นี่ เขาไม่มีอะไรต้องกังวล มีบ่อยครั้งที่เขากําลังมองหาเนื้องอกของโลกทั้งใบ

เป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือนแล้วที่มาถึงสาธารณรัฐตงซิง อู๋เป่ยก็ยังคงหาเนื้องอกของโลกทั้งใบไม่เจอ อย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องกลับประเทศ เพราะใกล้จะถึงวันสารทจีนแล้ว

เขาสัญญากับจางเทียนเหิงว่าจะช่วยเขาปลดล็อคข้อห้ามของเจ้าสัวในวันสารทจีนนั้น ยังมีเวลาเหลืออีก 3 วัน ก่อนจะถึงวันสารทจีน เขาต้องการที่จะกลับไปล่วงเวลา

ในตอนเที่ยงของวันนั้น เขาก็ได้ปรากฏตัวที่เทียนจิง

ทันทีที่เครื่องลงจอด เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากจางลี่

"เสี่ยวเป่ย คุณอยู่ที่ไหน คุณพอจะมีเวลาไหม?"

อู๋เป่ย: "แม่ ผมอยู่ที่เทียนจิงแล้ว มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"

จางลี่ยิ้มและตอบว่า "เสี่ยวเป่ย หลายวันมานี้ฉันเห็นพี่น้องหลายคนที่เทียนจิง"

อู๋เป่ยจําได้ว่าจางลี่มีเพื่อนสนิทที่ดีมากๆหลายคนอยู่แล้ว แล้วทำไมถึงต้องติดต่อพวกเขาอีก?

เขาถามว่า "แม่ครับ พวกคุณจะปาร์ตี้กันอีกแล้วเหรอ?"

จางลี่: "หลายวันมานี้ฉันไม่มีอะไรทำเลย เลยมาเล่นไพ่นกกระจอกกับพวกเขแล้วก็ไปเดินช็อปปิ้งหน่ะ"

อู๋เป่ย: "ถ้าอย่างงั้นก็ดีมากเลย"

จางลี่ยิ้มและพูดว่า "เสี่ยวเป่ย เราไปที่บ้านป้าซุนเสี่ยวหงของลูกด้วยกันเถอะคืนนี้"

อู๋เป่ยจําได้ว่าป้าซุนคนนั้นแต่งงานกับคนรวยในไห่เฉิงในปีนั้นและมีชีวิตที่ดีมาก เขาบอกว่า "ถ้างั้นก็ไปกันสิ"

จางลี่: "แม่อยากให้ลูกไปด้วย ป้าซุนของลูกมีหลานสาวคนหนึ่งหน้าตาสะสวยมาก เขาบอกว่าอยากแนะนําให้ลูกรู้จัก"

อู๋เป่ยพูดไม่ออกอยู่พักใหญ่ "แม่ครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่มีแฟนสักหน่อย แม่อย่าแนะนําผมสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นผมอาจจะไม่ไปนะ!"

จางลี่: "เสี่ยวเป่ย มันไมใช่แค่เรื่องนั้นนะ สามีของป้าซุนของลูกหน่ะเขาป่วย แม่รู้ว่าลูกมีทักษะทางการแพทย์ที่ดี แม่อยากถือโอกาสให้ลูกช่วยแวะไปดูอาการลุงเขาที"

อู๋เป่ยคิดแล้วคิดอีกว่า "โอเค ผมจะไป แต่แม่อย่าแนะนําแฟนให้ผมเด็ดขาด ผมไม่ต้องการ"

จางลี่ "โอเคๆ ๆ ตามที่ลูกว่าก็แล้วกัน"

หลังจากที่ถามสถานที่แล้ว อู๋เป่ยก็วางสายไป

เขาเพิ่งไปบ้านป้าซุนในฐานะแขกในตอนเย็น เขาก็เลยไม่ได้รีบร้อนและไปที่สำนักงานใหญ่เทียนหลงก่อน

ตอนนี้เย่เฉินได้ฝึกฝนอย่างหนักในสำนักงานใหญ่เทียนหลงทุกวัน เขามีการพัฒนาที่รวดเร็วมาก ตอนนี้ได้กลายเป็นชั้นเทพไปแล้ว และอยู่ห่างจากอาณาจักรเซียนเทียนอยู่เพียงแค่ก้าวเดียว

ในขณะที่เขากำลังให้คำแนะนำแก่เย่เฉิน เขาก็พลางแนะนำไปและจัดการเรื่องที่เทียนหลงไปพลางๆ

เย่เฉินมีศักยภาพที่ดีมาก เขาต้องการฝึกฝนเขาให้เป็นผู้สืบทอดและแทนที่เขาในเทียนหลง ด้วยวิธีนี้เขาจะมีพลังมากขึ้นในการอุทิศให้กับการฝึกฝนและการเล่นแร่แปรธาตุ

ในช่วงเวลานั้น เขาคุยโทรศัพท์กับจางเทียนเหิง ทั้งสองฝ่ายตกลงกันว่าจะนัดพบกันในวันมะรืนก่อนเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องการปลดล็อคข้อห้าม

ก่อนมืดค่ำ อู๋เป่ยได้ช่วยเย่เฉินเลื่อนระดับไปสู่ชั้นเซียนเทียน

จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและไปหาแม่ที่โรงแรม แล้วจึงไปที่บ้านของซุนเสี่ยวหงด้วยกัน

สามีของซุนเสี่ยวหงที่ชื่อเว่ยลี่ซิน ซึ่งเป็นมหาเศรษฐีในเมืองไห่ ดําเนินธุรกิจเกี่ยวกับอัญมณีและอสังหาริมทรัพย์ มีทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้าน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลเว่ยได้ถอดถอนธุรกิจและย้ายครอบครัวไปที่เทียนจิง

อู๋เป่ยขับรถออกไป 2 คนแม่ลูกเดินทางมาที่บ้านของตระกูลเว่ย ตระกูลเว่ยอาศัยอยู่ในย่านคนรวยของเทียนจิง ที่สวนต๋าทงนั้นเป็นโซนวิลล่า และบ้านทุกหลังก็มีมูลค่าหลายสิบล้าน

เมื่อรถขับเข้าไปในสวนต๋าทง อู๋เป่ยก็รู้สึกว่าความคิดทางจิตวิญญาณอันทรงพลังได้ถูกกักเอาไว้อย่างแน่นหนา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย คนๆนี้ช่างหยาบคายมาก!

เขาปลดปล่อยความคิดทางจิตวิญญาณทันทีและล็อคตัวเข้ากับคู่ต่อสู้ เขาตะลึงกับการล็อคในครั้งนี้นี้ ความคิดศักดิ์สิทธิ์ที่ล็อคเขาไว้นั้นถูกสร้างขึ้นบนแผ่นศิลาจารึกในทะเลสาบเทียมของสวนต๋าทง!

แผ่นศิลาจารึกนี้สูงประมาณสิบเมตร กว้างสี่เมตร หนาครึ่งเมตร เป็นสีเทาอมฟ้าทั้งหมดและตัดด้วยหินสีฟ้าทั้งแผ่น บนแผ่นหินนั้นมีสัญลักษณ์แปลก ๆ วาดอยู่และมีตัวอักษรสีแดงห้าตัวเขียนว่า "ตงเยว่สือกันดัง"