ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 957

ทันทีที่พูดจบ ก็เห็นชายคนหนึ่งเดินออกมาจากประตูศาลด้วยสีหน้าเศร้าหมอง เขาเดินไปไม่กี่ก้าว จู่ๆก็นั่งลงบนพื้น แล้วก็ร้องไห้ พร้อมกับสาปแช่งว่า ：“ให้ตายเถอะ！ฉันจ่ายเงินไปหนึ่งพันเงินยันต์ แต่ก็ไม่ผ่าน พวกคุณไม่รักษาคำพูดเลย！”

ทันทีที่เขาร้องไห้ ก็มีชายสวมชุดคลุมสีดำสองคนวิ่งออกมาจากด้านข้าง ลากเขาออกไปไกลๆ แล้วทุบตีเขาอย่างรุนแรง

ชิ่งเหล่ารู้สึกอัดอึดใจมาก และพูดว่า ：“คุณชาย นี่อาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว ：“คนของค่ายซวิ่นเฉิงจองหองขนาดนี้เลยเหรอ? รับเงินแล้วไม่ทำตามสัญญา?”

ชิ่งเหล่า ：“แน่นอนว่าต้องได้เงินคืนส่วนหนึ่ง เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น แสดงว่าจะต้องมีคนจ่ายเงินเพิ่ม”

อู๋เป่ย ：“นี่มันวุ่นวายเกินไป ไม่มีเกณฑ์ในการคัดเลือกเหรอ?”

ชิ่งเหล่ายิ้มและพูดว่า ：“เกณฑ์การคัดเลือก? เป็นไปไม่ได้ การทดสอบยากเกินไป ไม่มีใครสอบผ่านการทดสอบมานานกว่าสามร้อยปีแล้ว เมื่อเวลาผ่านเลยไปผู้คนก็ค่อยๆละทิ้งการทดสอบ และหันมาใช้การสัมภาษณ์และการทดสอบที่ง่ายๆ”

อู๋เป่ย ：“การทดสอบในการรับสมัครจะยากขนาดไหนกันเชียว?”

ชิ่งเหล่า ：“จริงๆแล้วการทดสอบในการรับสมัคร เมื่อหลายร้อยปีก่อนยังคงสามารถรับสมัครผู้คนได้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เกิดปัญหากับเครื่องมือที่ใช้ในการทดสอบ ส่งผลให้อัตราการผ่านการทดสอบต่ำมาก ต่อมาก็ค่อยๆเลิกใช้ไป”

ทั้งสองกำลังคุยกัน ก็มีคนเรียกนามแฝงของอู๋เป่ย ：“หลี่เป่ย！”

อู๋เป่ยรีบเดินเข้าไป เขามาถึงที่ลานหน้าศาล มีชายหนุ่มร่างสูงผอมนั่งอยู่ตรงนั้น เขาเหลือบมองบัญชีรายชื่อในมือ แล้วมองไปที่อู๋เป่ย แล้วพูดเบาๆว่า ：“ชื่อสกุล”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“เรียนใต้เท้า ผมชื่อหลี่เป่ย”

ชายหนุ่ม ：“พลังยุทธ์ขั้นไหน?”

อู๋เป่ย ：“เหรินเซียนระดับสาม”

ชิ่งเหล่าเคยบอกว่า ค่ายซวินเฉิงกำหนดเกณฑ์ของระดับพลังยุทธ์ไว้ไม่สูงนัก แค่ขั้นคนเซียนก็พอแล้ว

ชายหนุ่ม：“ มาจากที่ไหน?”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“ดินแดนแห่งเซียน พรรคฉู๋ซานจิ้น”

ชายหนุ่มตอบ“อืม”หนึ่งคำ ：“คุณสมบัติของนายไม่เลว ไปทำการทดสอบทางซ้ายมือ”

อู๋เป่ยพยักหน้า ：“ขอบคุณใต้เท้า”

เขาเดินไปที่ห้องทางซ้าย ทันทีที่เข้าไป ก็เห็นชายหนุ่มอีกคนยืนอยู่ตรงนั้น ทันทีที่อู๋เป่ยเข้ามา เขาก็จ้องมองไปที่มือของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยรู้ว่า เขากำลังรอให้ตัวเองส่งเงินให้ แต่เขาไม่คิดที่จะส่งเงินให้ ก็แค่ทำการทดสอบเล็กๆน้อยๆ เขามั่นใจว่าเขาผ่านอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นอู๋เป่ยแสร้งทำเป็นโง่ สีหน้าของชายหนุ่มก็คร่ำเครียด และพูดว่า ：“การทดสอบมีทั้งหมดสามด่าน ด่านแรกทดสอบความแข็งแกร่งของพลังจิตของนาย”

ขณะที่พูด เขาก็ชี้ไปที่ลูกบอลเหล็กที่อยู่ข้างหน้า แล้วพูดว่า ：“ใช้พลังจิตของนายยกมันขึ้นมา”

อู๋เป่ยเหลือบมองลูกบอลเหล็กและพบว่า มีเชือกเส้นบางๆ ผูกอยู่ใต้ลูกบอลเหล็ก เชือกเส้นบางๆนี้ทอดยาวลงไปด้านล่าง และมีคนใช้มือดึงมันไว้

เขาเข้าใจทันทีว่า คนที่อยู่ด้านล่างคอยทำการดึงเชือกหน่อปล่อยเชือก สามารถทำให้ผู้ทำการทดสอบผ่านหรือไม่ผ่านการทดสอบได้

เขากระทืบเท้า พลังบางอย่างทำให้เลือกเส้นนั้นขาด จากนั้นลูกบอลเหล็กก็ลอยขึ้น และหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ

ชายหนุ่มตกตะลึง เขาส่งสัญญาณไปชัดเจนแล้ว ให้คนที่อยู่ด้านล่างดึงลูกบอลเหล็กไว้ เขาทำสำเร็จได้อย่างไร?

สีหน้าเขานิ่งเฉย และพูดว่า ：“ด่านที่สอง ทดสอบสายตา！”

ค่ายซวินเฉิงกำหนดเกณฑ์ในการทดสอบสายตาไว้สูงมาก พวกเขามักจะค้นหาผู้บุกรุก และระบุตัวตนของผู้ที่เดินผ่านไปมา ดังนั้นทุกคนจะต้องมีสายตาที่เฉียบคม