ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 966

ทันทีที่อู๋เป่ยเข้ามา ตี้อีเต๋อเหรินถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วพูดว่า : “พี่สี่ ”

ชายหนุ่มที่หมกมุ่นอยู่กับการเรียน เขาจ้องมองไปที่ประตูแสงและพูดอย่างเย็นชา : “คุณปู่ติดอยู่ในนั้นมานานกว่าสิบปีแล้ว และพลังยุทธ์ของเขาได้มาถึงขั้นเปลี่ยนของทารกแล้ว อู๋เป่ยนี้มีความลับมากมาย หากปู่ของฉันสามารถเปิดเผยความลับเหล่านี้ได้ มันจะเป็นประโยชน์มากต่อตระกูลตี้อีของฉัน”

ตี้อีเต๋อเหริน : “พี่สี่ คุณปู่ติดอยู่ที่นั่นมานานขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะออกมาได้เมื่อใด”

ชายคนนั้นพูดว่า : “ในไม่ช้า เมื่อปู่ของฉันรอดพ้นจากทัณฑ์สายฟ้า ประตูนี้จะไม่สามารถขังเขาได้อีกต่อไป”

ตี้อีเต๋อเหริน : “ในตอนที่มา อู๋เป่ยก็สามารถบินในอากาศได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของเขาน่ากลัวมาก”

ชายคนนั้นพูดว่า : “อย่ากังวล ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของกษัตริย์เที่ยงแท้ได้เหรอ? ”

ตี้อีเต๋อเหรินคิดเหมือนกัน พยักหน้า และหยุดคิดถึงเรื่องนี้

แต่หลังจากที่อู๋เป่ยผ่านประตูเข้าไป เขาก็เข้าไปในพื้นที่อันมืดมิด ซึ่งภายในก็ข้างมืดสนิท และบริเวณโดยรอบก็ว่างเปล่ามาก

ทันใดนั้นก็มีตะเกียงสว่างขึ้น ข้างหน้ามีพ่อบ้านชราสวมชุดประจำชาติเดินไปหาอู๋เป่ย เขาไอไปพลางเดินมาหาอู๋เป่ย เขาดูแก่มากแล้ว ถ้าอายุไม่ถึงร้อยปีก็น่าจะเก้าสิบปีแล้ว

หลังของเขาโค้งงอเล็กน้อย และเขาเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก และพูดว่า : “ในที่สุดเราก็มีสมาชิกใหม่แล้ว ตามฉันมา”

อู๋เป่ยยืนนิ่งแล้วถามว่า : “คุณเป็นใคร ? ”

ชายชราพูดว่า : “ฉันเป็นพ่อบ้านคนแรกของตระกูลตี้อี เรียกฉันว่าเหล่าเจียงก็ได้ นายท่านของฉันกำลังรออยู่ข้างหน้า รีบไปกันเถอะ”

อู๋เป่ยตามเหล่าเจียงไปแล้วถามว่า : “ใครคือนายท่านของคุณ？”

เหล่าเจียง : “นายท่านเรียกว่าตี้อีเสิ่นโหว”

อู๋เป่ย : “คุณปู่ของตี้อีเต๋อเหรินงั้นเหรอ？”

“เต๋อเหรินเหรอ ? ฮ่า ฮ่า ใช่แล้ว เขาหลอกให้คุณเข้ามาใช่ไหม？”

อู๋เป่ย : “โอ้ เขาหลอกให้ฉันเข้ามาเหรอ？”

ชายชรา : “ใช่แล้ว เมื่อเข้ามาแล้ว คุณจะไม่สามารถออกไปได้อีก ไม่มีใครสามารถเปิดประตูนั้นได้”

อู๋เป่ยไม่มีการแสดงออกบนใบหน้า และพูดว่า : “ทำไมตี้อีเต๋อเหรินถึงต้องหลอกฉันเข้ามา”

เหล่าเจียง : “มีความลับอยู่ในตัวคุณ และเมื่อคุณมาที่นี่ คุณจะต้องพูดมันออกมาอย่างเชื่องฟัง”

อู๋เป่ยเยาะเย้ย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เขาพบว่า พวกเขากำลังเดินอยู่บนถนนบนภูเขา ที่มีภูเขาโล้นมากมายทั้งสองข้างทาง และมีโขดหินรูปทรงแปลก ๆ นับไม่ถ้วน

หลังจากเดินได้สักพัก ก็เข้าไปในถ้ำเล็ก ๆ ที่มีช่องเล็ก ๆ หลายช่องที่ขุดออกมา ในเวลานี้มีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ในถ้ำ เขามีออร่าที่แข็งแกร่งมาก และเป็นกษัตริย์เที่ยงแท้ของระดับเปลี่ยนเทพ

มีโคมไฟแขวนอยู่ในห้องหิน และชายหนุ่มกำลังอ่านหนังสืออยู่ เมื่ออู๋เป่ยเข้ามา เขาก็วางหนังสือลงแล้วพูดว่า : “เจ้าหนู มานี่สิ”

จากนั้นอู๋เป่ยก็เดินไปยังตรงหน้าของชายหนุ่ม และนั่งลงอย่างสุภาพ

ชายหนุ่มมองไปที่อู๋เป่ยแล้วพูดว่า : “หลานของฉันทุกคนต่างก็บอกว่า นายมีความลับมากมายอยู่กับตัว และนายมีสถานะไม่ธรรมดา นายเป็นหัวหน้าของพรรคเทียนหลงใช่ไหม？”

อู๋เป่ยกล่าว : “คุณเป็นคนให้ตี้อีเต๋อเหรินหลอกผมเข้ามาเหรอ？”

ชายหนุ่มกล่าวว่า : “ตระกูลตี้อีของฉันเคยมีอดีตอันรุ่งโรจน์มาก แต่นายกลับกล้าที่จะขอให้หลานชายของฉันรับใช้นายในฐานะเจ้านาย นายกล้าหาญมาก”

อู๋เป่ย : “ เป็นเกียรติของผมอย่างยิ่ง ที่ตระกูลตี้อีของคุณจะมาเป็นคนรับใช้ของผม”

ชายหนุ่มโกรธมาก : “บังอาจ！”

เขาโบกมือ และฝ่ามือที่ควบแน่นด้วยอากาศ ก็ฟาดไปที่ใบหน้าซ้ายของอู๋เป่ย อย่างไรก็ตาม ศิษย์น้องโบกมือ และฝ่ามืออากาศก็หายไป จากนั้นก็มีแรงมาปะทะใบหน้าของชายหนุ่ม

“โครม ปัง ! ”