ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 983

เขาใจเต้นรั่ว ข้อจำกัดหนึ่งก็สว่างขึ้น มานาของเขากพุ่งสูงขึ้น เขาเจาะหินไปในระยะไกล หมัดเพลิงขนาดยักษ์ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ สัญลักษณ์บนหมัดนั้นปรากฏขึ้นและหายไป จากนั้นกระแทกเข้ากับก้อนหินที่สูงกว่าสิบเมตร

"ตูม！"

เนินเขาครึ่งหนึ่งพังทลายลง ก้อนหินละลายกลายเป็นลาวาโดยตรง ร่างกายของอู๋เป่ยรู้สึกว่างเปล่าอยู่พักหนึ่ง เขาล้มลงกับพื้นอย่างช่วยไม่ได้ ขาสองข้างของเขาเริ่มอ่อนแรง

"ควบคุมพลังเวทย์ของตัวเองไม่ได้ดีนัก ตอนนี้พวกเขาก็ออกไปหมดแล้ว อาคารก็ว่างเปล่า"เขายิ้มอย่างขมขื่น รู้ว่าพลังเวทย์ของตัวเองนั้นยังอ่อนด้อยเกินไป

เขานั่งพักอยู่บนพื้น ทันใดนั้น พื้นดินตรงหน้าเขากเคลื่อนไหว แผ่นหิวถูกผลักออกไป จากนั้นก็มีหินแหลมออกมา

นี่คือตัวลิ่นขนาดใหญ่ที่มีลำตัวสีทอง ยาวเจดเมตร มีดวงตาสีทองคู่หนึ่ง มันจ้องมองอู๋เป่ยอย่างดุเดือดราวกับจะถามว่า เป็นคุณที่ทำใช่ไหม?

อู๋เป่ยสะดุ้ง ลุกขนยืนและมองไปที่ตัวลิ่นและนึกถึงสัตว์ร้ายที่เรียกว่าทุนจิน

เขาหยิบเหล็กสวรรค์หยินหยางออกมาจากวงแหวนจัดเก็บแล้วโยนตรงไปข้างหนาตัวลิ่น ตัวลิ่นดมกลิ่น ดวงตาเล็กๆของมันกลอกไปรอบๆ จากนั้นมันก็กินเหล็กสวรรค์หยินหยางในการกัดเพียงครั้งเดียว จากนั้นก็แสดงสีหนาอย่างพึงพอใจยิ่ง

"เป็นสัตว์ร้ายทุนจินจริงๆด้วย" ดวงตาของอู๋เป่ยเป็นประกาย เขาเดินไปหาสัตว์ร้ายทุนจิน และเอื้อมมือไปแตะหัวของมัน

สัตว์ร้ายทุนจินจ้องมองด้วยความระมัดระวังเล็กน้อย เขาหยิบเหล็กสวรรค์หยินหยางออกมาอีกชิ้นแล้วใส่เข้าปากของมัน สัตว์ร้ายกกินมันอีก และปล่อยให้อู๋เป่ยตบบนหัวมัน

หลังจากป้อนเหล็กสวรรค์ใหมันอีกสองสามชิ้น อู๋เป่ยก็พูดว่า "ต่อจากนี้ไปแกมากับฉัน ในมือของฉันมีเหล็กทองคำหลากประเภท พอให้แกกินได้เท่าที่ต้องการ"

ขณะที่พูด เขาก็หยิบทองคำแท่งออกมาให้มันกิน แม้ว่าทองคำแท่งจะไม่อร่อยเท่าเหล็กสวรรค์ แต่มันก็เหมือนเป็นอาหารแห้ง สัตว์ร้ายทุนจินก็กินมันทันที

สัตว์ร้ายทุนจินเป็นสัตว์โบราณที่สามารถกินโลหะได อุจจาระที่ขับออกมานั้นมีแม่ทองขั้นเทพอยู่ ซึ่งสามรถใช้เพื่อปรับแต่งเมล็ดยาดาบได้หลังจากที่ได้รับการปรุงแต่งแล้ว!

สัตว์ร้ายทุนจินเห็นว่าอู๋เป่ยมีของอร่อยให้กิน ความประทับใจของมันที่มีต่อเขาก็พัฒนาขึ้นมาก

อู๋เป่ยเห็นว่ามันกินเสร็จแล้ว เขาก็ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว สัตว์ร้ายทุนจินมองเขาแวบเดียวก็ตามไปทันที ด้วยเหตุนี้ อู๋เป่ยก็เดินนำไปข้างหน้าแล้วมันก็ตามหลัง ไม่นานก็กลับมาถึงบ้าน

เมื่อสัตว์ร้ายทุนจินเข้ามาในบ้าน รูสึกว่าบรรยากาศที่นี่ทำให้รู้สึกสบายมาก แต่แล้วมันกตัวแข็งทื่อ เหลือบมองเห็นต้นตั๊กแตนเทวดา กลายเป็นวิญญาณแล้ว?

จากนั้นก็เหลือบเห็นต้นท้อ ท้อเซียน?

ทันใดนั้นจือเหรินจือหม่าก็วิ่งผ่านมันไป คนตัวเล็กก็แลบลิ้นใส่มัน

ขณะที่สัตว์ร้ายทุนจินกำลังจะแสดงพลังของมัน หลี่อวี๋ก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำและจ้องมองมันอย่างเย็นชา สัตว์ร้ายทุนจินก็ย่อหัวลงทันทีอย่างหวาดกลัว

อู๋เป่ย "แกหาที่ขุดหลุมทำถ้ำได้เลยนะ"

สัตว์ร้ายทุนจินก็มาที่มุมถนนอย่างเชื่อฟัง และขุดหลุมเพื่อปักหลัก

อู๋เป่ยเคยร่ายมนตร์มาไว้ก่อน แต่ตอนนีเขารู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย เขาจึงนั่งลงริมสระน้ำเพื่อพักผ่อน จากนั้นหยิบยาอายุวัฒนะแห่งชีวิตจำนวนหนึ่งออกมากิน เมื่อกลิ่นหอมของยาอายุวัฒนะ จือเหรินและจือหม่าก็วิ่งมาทันที กระโดดขึ้นไปบนไหล่ของอู๋เป่ย มองดูยาอายุวัฒนะในมือเขาอย่างตะกละตะกลาม

อู๋เป่ยโยนให้จือเหรินหนึ่งเม็ด เด็กน้อยถือมันไว้ในมือเล็ก แล้วกินมันอย่างเอร็ดอร่อย

ราชาปลานั้นก็กระโดดออกมาเช่นกัน โดยที่หัวโตๆของมันเหยียดออกแล้วอ้าปากออก

อู๋เป่ยพูด "แกโตมาน่าเกลียดจริงๆ ไปทางนู่นไป"

ราชาปลารู้สึกผิดมาก จึงต้องก้มหน้าลงไปในน้ำ เหลือเพียงปากเท่านั้นที่โผล่ขึ้นมา

ครั้งนีอู๋เป่ยก็โยนให้มันหนึ่งเมล็ด เมื่อราชาปลากินแล้ว มันก็กระโดดไปทั่วบ่อด้วยความตื่นเต้น แต่กลับถูกหางของหลี่อวี๋ตบให้ไปไกลๆ

หลี่อวี๋กำลังพัฒนาและใช้พลังงานไปมาก ดังนันอู๋เป่ยจึงโยนยาอายุวัฒนะแห่งชีวิตจำนวนหนึ่งให้มันไป หลังจากดูดซับพลังงานของยาอายุวัฒนะแห่งชีวิตแล้ว หลี่อวี๋ก็ลงไปในน้ำทันที เตรียมที่จะลอกผิวหนังของมันเป็นครั้งที่สอง

อู๋เป่ยไม่สนใจมัน เขาพักสักครู่แล้วจึงไปดูโสม โสมที่ได้รับการปลูกในดินสวรรค์และเจริญเติบโตได้ดี โสมบางส่วนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นไดชัด จะใชเวลาประมาณครึ่งเดือนโสมจึงจะกลายเป็นราชาแห่งโสม