เมื่อเดินผ่านห้องโถงใหญ่ และเดินไปทางซ้าย จะเป็นห้องประชุมขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นที่ที่คนในกลุ่มมารวมตัวกันในวันนี้ ห้องประชุมนี้มีขนาดใหญ่และสามารถรองรับคนได้หลายพันคนในเวลาเดียวกัน แน่นอนว่าพื้นที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ การจัดสถานที่จึงมีความเฉพาะเจาะจงมาก
ที่ประตูมีหญิงสาวสวยคอยต้อนรับอยู่หลายคน เมื่อเห็นอู๋เป่ยและคนอื่น ๆ คนหนึ่งก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณผู้ชาย โปรดแสดงจดหมายเชิญของท่านให้ฉันดูด้วย”
หลี่เส้าตงแสดงให้เธอดู เธอพยักหน้า : “คุณผู้ชาย ที่นั่งของคุณอยู่ในแถวที่25 ที่นั่งที่17 ด้านข้างของท่านยังมีที่นั่งว่างอยู่ แต่ท่านพามาสองคน ดังนั้น ที่นั่งของคุณต้องนั่งสองสามแถวสุดท้ายครับคุณผู้ท่าน ขออภัยท่านด้วย”
หลี่เซ่าตงไม่ได้พูดอะไร และหลายคนก็เดินเข้าไปในห้องประชุมขนาดใหญ่ เขากำลังจะไปที่แถวที่ 25 แต่อู๋เป่ยกลับพูดว่า : “อาสอง เราไปนั่งแถวแรกกันเถอะ”
หลี่เซ่าตงสะดุ้ง : “เสี่ยวเป่ย แบบนี้มันไม่ค่อยดีหรือเปล่า มันทำให้เกิดความขัดแย้งได้ง่าย”
อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ : “ในแง่ของทรัพยากรทางการเงินและอิทธิพล ครอบครัวของเราไม่ใช่อันดับหนึ่ง แต่ถ้าหนึ่งในสามอันดับแรกไม่มีปัญหาแน่นอน แต่พวกเขาจัดเราไว้ในแถวที่ 25 นี่เป็นการจงใจกดขี่พวกเรา”
เมื่อเห็นความดื้อรั้นของเขา หลี่เส้าตงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินตามเขาไปที่แถวแรก และนั่งตรงที่นั่งตรงกลาง ขณะนี้มีคนอยู่ในห้องประชุมหลายร้อยคน ทุกคนต่างประหลาดใจที่เห็นพวกเขาแสดงท่าทีเช่นนี้
“นั่นคุณชายสองของตระกูลหลี่อวิ๋นโตวไม่ใช่เหรอ ? ปกติเขาจะนั่งได้เพียงด้านหลังเท่านั้น แต่ทำไมครั้งนี้เขาถึงนั่งแถวแรกล่ะ?”
“ใช่แล้ว คนที่นั่งแถวแรก ก็ล้วนเป็นคนที่ต้องขึ้นไปพูดกล่าว หรือว่าเป็นเจ้าภาพในงานเลี้ยง”
“แต่นี่ก็ไม่น่าแปลกใจเลย เชื้อสายของหลี่อวิ๋นโตวพัฒนาอย่างรวดเร็วในปีที่ผ่านมา ว่ากันว่าเขาเอาชนะตระกูลกัวในหนานหยาง และกลายเป็นประธานหอการค้าหนานหยาง เมื่อไม่กี่วันก่อนกองกำลังอันทรงพลังมากมายในอวิ๋นตงก็มาถึงเยี่ยมเยียนเขา พวกเขาร่วมกันก่อตั้งหอการค้าขึ้นมาด้วยกัน และว่ากันว่าหลี่อวิ๋นโตวเป็นผู้ตัดสินใจทุกอย่าง”
“ใช่แล้ว พูดตามตรง ในแง่ของความแข็งแกร่ง ท่านผู้นำตระกูลอาจจะไม่ดีเท่าหลี่อวิ๋นโตว……”
“ชู่ว…อย่าพูดแบบนี้ ลูกชายของท่านผู้นำตระกูลมีต้นกำเนิดที่ลึกลับ และฝีมือไม่ธรรมดา ตราบใดที่เขายังอยู่ ผู้นำตระกูลจะไม่มีวันเปลี่ยนคน”
อีกคนพูดว่า : “ถูกต้อง ชายคนนั้นน่ากลัวเกินไป ตราบใดที่เขายังอยู่ ตระกูลหลี่ของเราจะเป็นคนตัดสินใจขั้นสุดท้ายเสมอ”
“ดูสิ หลี่เฮ่าเซินมาแล้ว”
ทุกคนมองไปที่ประตูห้องประชุม และเห็นว่าใบหน้าของหลี่เฮ่าเซินเกรี้ยวโกรธ เขายืนอยู่ที่ประตูแล้วตะโกน : “ใครบังอาจโยนรถของฉันลงในสระน้ำ แสดงตัวตนออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”
“เพี๊ยะ ! ”
ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงตบหน้าก็ดังมาจากอากาศ หลี่เฮ่าเซินถูกตบจนเซและเกือบล้มลงกับพื้น
เขาทั้งตกใจและโกรธมาก จึงร้องว่า : “ใครตบฉัน?”
แม้ว่าเขากำลังตะโกน แต่ใบหน้าของเขากเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ แล้วทำไมเขาถึงถูกตบโดยไม่มีเหตุผล ?
เมื่อไม่มีใครตอบ เขาก็พูดด้วยความโกรธ : “ถ้าตบฉัน ฉัน……”
“ผั๊วะ ”
และก็ตบลงไปอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ฟันในปากของเขาหลุดไปครึ่งหนึ่ง ปากเต็มไปด้วยเลือด เขากรีดร้องแล้ววิ่งหนีไป ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อไปแล้ว
ทุกคนล้วนมองหน้ากัน เกิดเรื่องอะไรขึ้น ? หรือว่ามีคนใช้วิชาคมอะไรหรือเปล่า?
แน่นอนว่าคนที่ลงมือคืออู๋เป่ย เขาไม่ชอบหลี่เฮ่าเซินคนนี้ ดังนั้นเขาจึงแอบลงมือสอนบทเรียนให้เขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...