ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 989

หลังจากที่ทุคนรออยู่ครู่หนึ่ง อู๋เป่ยและหลี่หลานก็กลับมา อย่างไรก็ตาม หนาอกของหลี่หลานกถูกบดขยี้ ใบหน้าของเขาแดงและบวม ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งถูกทุบตี

ด้วยใบหน้าที่สดใส หลี่หลานดึงหลี่อวิ๋นฮั่นผู้เป็นพ่อ และออกไปกระซิบสองสามคำ หลี่อวิ๋นฮั่นรู้สึกประหลาดใจมากและเหลือบมองไปทิศทางของอู๋เป่ยเป็นครั้งคราว

ห้านาทีต่อมา หลี่อวิ๋นฮั่นก็เข้ามาด้วยใบหน้าไม่สู้ดี เขาโคงคำนับเล็กน้อยแล้วพูกับหลี่เนี่ยนจู๋ "คุณชายใหญ่ พวกเราพ่อลูกเคยทำให้ขุ่นเคืองมาหลายครั้ง ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"

หลี่เนี่ยนจู๋พูด "ฉันยกโทษให้พวกคุณ"

สมาชิกตระกูลหลี่ ตกตะลึงเมื่อเห็นฉากนี้ หลี่อวิ๋นฮั่นโคงคำนับสายเลือดของหลี่อวิ๋นโต้งหรือเนี่ย?

อู๋เป่ยยิ้มและยังคงนั่งอยู่ที่เดิม เขาพูดกับหลี่ซิวเฉิงที่กำลังงุนงง "ลุงสี่ ฉันอยากให้ลุงลุกขึ้นมาแล้วแนะนำปู่ของผมใหเป็นผูนำกลุ่มคนใหม่"

หลี่ซิวเฉิงตกตะลึง เขาเป็นคนฉลาด เขาพยักหน้าอย่างแรง "เขาใจแล้ว!"

ไม่นานหลังจากการรวบรวมกลุ่มเริ่มขึ้น หลี่อวิ๋นฮั่นก็เดินขึ้นไปบนเวทีแล้วพูดว่า "ทุกคน ฉันสุขภาพไม่ดีและมีพลังน้อย วันนี้ฉันจะขอประกาศสละตำแห่งในฐานะผูนำกลุ่มหลี่ ฉันหวังว่าจะมีคนที่มีความสามารถมาสานต่อมันได้"

หลังจากพูดจบ เขากเดินลงจากเวทีทันที และออกจากที่นั่นดวยความโมโห ลุกชายทังหลายของเขาก็จากไป ทำให้เกิดความโกลาหลในที่นั่น

"อะไรนะ? หลี่อวิ๋นฮั่นไม่ใช่ผู้นำกลุ่มอีกต่อไปแล้ว เพราะอะไรกัน?"

"คุณยังจะถามอีกเหรอ? จู๋ๆ หลี่ซวินเป่ยก็หายไป ดังนั้นเขาจึงออกไปต่อสู้กับเขา ฉันไดยินมาว่าผู้ฝึกตนไม่มีเหตุผลและพูดดวยหมัดเดียวเท่านั้น ดังนั้นหมัดของหลี่ซวินเป่ยจึงยากกว่า"

"พูดอย่างงี้ ผู้นำคนต่อไปก็คือหลี่อวิ๋นโต้ว?"

"นั้นก็เป็นเรื่องปกติ นอกจากหลี่อวิ๋นโต้วแล้้ว จะมีใครอีกบ้างที่สามารถนั่งในตำแน่งนี้ได้" ทุกคนต่างพยักหน้า

"หลี่อวิ๋นฮั่น ดำรงตำแหน่งมาหลายปี ในที่สุดก็เกษียญ หลี่อวิ๋นโตวเปนนักธุรกิจใหญ่ เมื่อเขาเป็นผู้นำตระกูลหลี่ของเรา เราก็จะมีรูปลักษณ์ใหม่อย่างแน่นอน"

หลังจากพูดเช่นนี้ หลี่ซิวเฉิงก็เดินขึนไปบนแท่นสูง พร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม "ทุกท่าน ในเมื่อผู้นำคนก่อนสละตำแหน่งแล้ว ฉันขอแนะนำหลี่อวิ๋นโต้วให้เป็นผู้นำกลุ่มคนใหม่ หากทุกท่านเห็นด้วย ใหยกมือขวาขึ้น"

ทันทีนั้น สมาชิกทุกคนของกลุ่มหลี่ในหองประชุมทั้งหมดยกมือขึนสูง และเลือกหลี่อวิ๋นโต้วเป็นผู้นำกลุ่มใหม่อย่างเป็นเอกฉันท์

หลี่ซิวเฉิงแล้วพูดว่า "เอาล่ะ เราขอเชิญลูกชายคนโตของผุ้นำกลุ่มคนใหม่ หลี่เนี่ยนจู๋มากล่าวอะไรซักสองสามคำ"

คำพูดของหลี่เนี่ยนจู๋นั้นสั้นมา ในตอนสุดท้ายของคำพูดของเขา ผู้ชมต่างปรบมืออย่างอบอุ่น

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อนั้นเรียบง่ายมาก ตระกูลหลี่ได้มอบโควต้าสองอันให้กับหลี่เนี่ยนจู๋และอู๋เป่ย

งานปาร์ตี้ไม่น่าสนใจอีกต่อไป อู๋เป่ยทิ้งให้หลี่เนี่ยนจู๋และหลี่เส้าตงอยู่ที่งานเลี้ยงต่อ แล้วเขาก็ออกไปก่อน

เขาไปที่สุสานบรรพบุรุษ ที่นี่คือรูปแบบแสวงบุญว่านหลงที่เขาวางแผนไว้!

ป่าบนเขามีรัศมีหมื่นตารางกิโลเมตร ไดรับการทำสัญญาโดยหลี่อวิ๋นโตว ระยะเวลาของสัญญาคือหนึ่งรอยปี ด้วยเหตุนีตระกูลหลี่จึงใช้เงินเกือบสามแสนล้าน

นี่เป็นเพียงเงินตามสัญญาเท่านัน ต่อไปจะมีงานก่อสร้าง ย้ายภูเขา เปลี่ยนเส้นทางนำอีกจำนวนมาก ปริมาณงานต่างๆที่ใหญ่มาก

เขาบินขึ้นไปบนที่สูงและเห็นรถขุดหลายคันทำงานอยู่ แต่ความคืบหน้านั่นค่อนข้างช้า

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เขาไม่ได้ขอให้หลี่อวี๋และเหยียนหยางมาช่วย ด้วยฮวงจุ้ยของหลุมศพบรรพบุรุษเช่นนี้ไม่จำเป็นที่จะตองเร่งรีบ

เมื่อเขากลับมาที่เมืองหนานตู เขาต้องการตามหาเฉินเสี่ยวถงโดยธรรมชาติ เฉินเสี่ยวถงสร้างสวรรค์สำหรับเด็ก ซึ่งมีเด็กยากจนจำนวนมากที่พ่อแม่ทอดทิ้ง

เมื่อเขาปรากฏตัวใกล้สนามเด็กเล่น เขาก็เห็นรถขุดหลายคันล้มอยู่ตรงข้ามประตู และกลุ่มคนในชุดทำงานกำลังตะโกนสาปแช่งที่ประตู

ภายในสวน เฉินเสี่ยวถงขยับเก้าแี้และนั่งที่ประตู แรงผลัดดันของเธอทำให้คนภายนอกไม่กล้าเกินขอบเขต กล้าเพียงด่าสาปแช่งอยู่ภายนอก

อู๋เป่ยเดินออกมา เหลือบมองกลุ่มคนแล้วถาม "เกิดอะไรขึ้นกัน?"

ชายในวัยสามสิบพูดอย่างเย็นชา "คุณเป็นใคร? ถึงเวลาที่คุณจะมายุ่งแล้วเหรอ?"