เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 102

เย่เชียนฉีกยิ้มและพูดว่า “ผมรู้จักพวกลักลอบค้าอาวุธรายใหญ่ในแถบตะวันออกกลาง พวกเขามีอาวุธล้ำสมัยที่สุดในตอนนี้ ทั้งปืนไรเฟิลจู่โจม เอ็กซ์เอ็มแปดที่ผลิตโดยบริษัทเอทีเคจากสหรัฐอเมริกา ซึ่งตอนนี้มันเป็นนวัตกรรมที่ล้ำยุคที่สุดในโลก และยังมีเอ็มหนึ่งเอสอง เอสอีพี เอแบรมส์ รถถังเสริมเกราะจากที่เดียวกัน และเอเอ็มเอ็กซ์ เล็คเลร์ค รถถังประจันบานจากฝรั่งเศส แม้แต่อาวุธชีวภาพหรืออาวุธนิวเคลียร์อื่น ๆ พวกเขาก็มีด้วย ถ้าคุณต้องการ พวกเขาสามารถจัดหาให้ได้อย่างแน่นอน”

“จริงเหรอ ?” หวังเต๋อเซินพูดอย่างตื่นเต้น

“แน่นอน… ถ้าท่านนายพลสนใจ ผมสามารถช่วยคุณติดต่อกับพวกเขาได้” เย่เชียนพูด

“สนใจสิ… ฉันต้องสนใจอยู่แล้ว” หวังเต๋อเซินพูดอย่างรีบร้อน “งั้นฉันฝากเรื่องนั้นไว้กับนายก็แล้วกันน้องชาย… แล้วก็ไม่ต้องเป็นกังวลไป เพราะพี่ใหญ่คนนี้จะไม่ปล่อยให้นายได้ข้อตกลงในระยะสั้น ๆ อย่างแน่นอน ส่วนแร่หยกที่ฉันขายให้กับโรงงานแปรรูป ฉันจะขายให้นายแค่ 98% ของราคาปกติที่พวกเขาซื้อทั้งหมด! อย่างงี้ดีมั้ย ?”

“อ้าว…! ท่านนายพล เราไม่ได้เป็นเหมือนพี่น้องกันหรอกเหรอ ? แล้วคุณจะยอมเสียเงินตั้งขนาดนั้นทำไม ?” เย่เชียนพูด

“น้องเย่… นายเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่า แม้แต่พี่น้องร่วมสายเลือดก็ยังต้องเก็บผลประโยชน์เอาไว้ นายช่วยจัดหาสิ่งดี ๆ ให้พวกเราตั้งขนาดนี้แล้ว ถ้าขืนยังจะไม่ให้ฉันลดราคาให้แบบนี้ นายก็ไม่จำเป็นที่จะต้องซื้อพวกมันในราคาที่เพิ่ม 3% จากราคาเดิมหรอก ถ้านายยังยืนกรานที่จะซื้อในราคาเดิมแบบนั้น ฉันก็เสียหน้ากันพอดีน่ะสิ” หวังเต๋อเซินพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

“ในเมื่อท่านนายพลยืนกรานเช่นนั้น ผมก็น้อมรับไว้อย่างเคารพครับ”

เย่เชียนเสแสร้งทำท่าทางไม่เต็มใจ ราวกับว่าเขาจะไม่เห็นด้วยถ้าหวังเต๋อเซินยืนกรานที่จะลดราคาแร่หยกและอื่น ๆ ให้ แต่ในความเป็นจริงแล้วเย่เชียนมีความสุขตั้งแต่ได้พบกับหวังเต๋อเซินในครั้งนี้แล้ว นี่มันจะกลายเป็นผลกำไรมากมายมหาศาลเลยทีเดียว ไม่เพียงแค่เขาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหวังเต๋อเซินได้ เขายังสามารถซื้อแร่หยก ทับทิม และอื่น ๆ ได้ในราคาที่ต่ำกว่าที่อื่นและถึงขั้นถูกมาก ยิ่งไปกว่านั้น หวังเต๋อเซินยังรู้สึกเหมือนเป็นหนี้บุญคุณเขาอีกด้วย

ความสัมพันธ์ของเย่เชียนกับหวังเต๋อเซินไม่เหมือนกับความสัมพันธ์ที่เขามีกับหลี่เหว่ยยี่และสมาชิกคนอื่น ๆ ของกลุ่มเขี้ยวหมาป่าที่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องซึ่งมีชีวิตกับความตายที่ฝ่าฟันร่วมกันมา ความสัมพันธ์ของเขากับหวังเต๋อเซินเป็นเพียงแค่พันธมิตรเพื่อแสวงหาผลประโยชน์และผลกำไร อย่างมากก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนทางธุรกิจต่อกัน

หวังเต๋อเซินเป็นคนมีอัธยาศัยดีมากอย่างไม่คาดคิด อาจจะเป็นเพราะว่าเขารู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเย่เชียนในการแก้ไขปัญหาด้านการจัดซื้อจัดหาอาวุธยุทโธปกรณ์ให้พวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลาทั้งคืนในการสังสรรค์และดื่มเครื่องดื่มมึนเมากันจนเย่เชียนไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เขารู้สึกว่าตนเองชักจะดื่มมากเกินไปแล้วในขณะที่หลี่เหว่ยยี่ยังคงมีสติดีอยู่เพราะดื่มไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้วสำหรับหลี่เหว่ยยี่ ที่แห่งนี้ยังคงเป็นสถานที่ที่เขาไม่คุ้นเคย ถึงแม้ว่าหวังเต๋อเซินจะเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี เขาก็ยังไม่ไว้วางใจจนยอมปล่อยให้สูญเสียความเป็นตัวเองและสูญเสียความพร้อมสำหรับการต่อสู้ เนื่องจากเขาต้องคอยคุ้มกันและปกป้องเย่เชียนในเวลานี้ด้วย

เย่เชียนและหลี่เหว่ยยี่ได้ที่พักเป็นบ้านไม้แห่งหนึ่งสำหรับพักผ่อนในค่ำคืนนี้ หวังเต๋อเซินดูแลพวกเขาอย่างดีถึงขั้นเตรียมเด็กสาวชาวเมียนมาร์สองคนให้พวกเขาทั้งคู่อีกด้วย

เย่เชียนค่อนข้างมั่นใจว่าสาว ๆ สองคนนี้ยังเป็นหญิงสาวพรหมจารีอยู่ พวกเขาจึงตอบปฏิเสธไป ไม่ใช่เพราะสองสาวชาวเมียนมาร์ไม่สวย แต่ทว่าพวกเธอเป็นเพียงหญิงสาวที่ดูน่าสงสาร อีกอย่าง พวกเธอเป็นลูกสาวของพวกชาวนาชาวสวนที่อยู่ภายใต้อำนาจของค่ายโจร แม้แต่หลี่เหว่ยยี่ที่มักจะชื่นชอบเรื่องพวกนี้ก็ยังได้แต่ยืนมองด้วยความสงสารระคนสลดใจ

พวกเขาแยกย้ายกันไปนอนบนเตียงของตนและพูดคุยกันไปเรื่อย ทว่าทันใดนั้น จู่ ๆ หลี่เหว่ยยี่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

“บอส… ก่อนหน้านี้ผมรู้สึกผะอืดผะอมยังไงบอกไม่ถูก ผู้หญิงสองคนนั้นเป็นหญิงสาวที่สวยก็จริง แต่ดูสารรูปของพวกเธอสิ ผมอดไม่ได้ที่จะเวทนาพวกเธอเลย… พระเจ้าช่างไม่มีเหตุผลสำหรับเรื่องนี้เลยจริง ๆ”

“ความงดงามมันอยู่ที่คนมอง…” เย่เชียนเว้นช่วงก่อนจะพูดเสริม “นายเคยพูดเอาไว้เองไม่ใช่เหรอ ว่าถึงแม้ผู้หญิงบางคนอาจจะไม่น่าหลงใหล แต่พวกเธอยังคงมีสิ่งที่ควรค่าแก่การแสวงหาความสุขได้อยู่”

“เฮ้อ… ขนาดผมพยายามคิดทะลึ่ง ๆ แล้วนะ… แต่ก็ยังคิดไม่ลงเลย” หลี่เหว่ยยี่ถอนหายใจ

ขณะที่เย่เชียนเพียงยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

หลังจากนั้นไม่นาน หลี่เหว่ยยี่ก็ถามขึ้นมา “บอส… จริง ๆ แล้วบอสคิดยังไงเกี่ยวกับหวังเต๋อเซินคนนี้เหรอ ?”

ตอนที่ 102 ธุรกิจไม่มีคำว่าขาดทุน 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน