ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1076

ตอนที่ 1076 การต่อสู้ในพิธีงานศพ (3)

…………….

หากการปรากฏตัวของม่อหลงทำให้ความโกรธของหยานซื่อฉุยถึงจุดวิกฤตินั่นก็แสดงว่าการปรากฏตัวของเย่เชียนทำให้ความโกรธของหยานซื่อฉุยระเบิดออกอย่างไม่ต้องสงสัย ในเวลานี้หยานซื่อฉุยไม่สนใจเรื่องอื่นอีกต่อไปและความเกลียดชังกับความแค้นทั้งหมดที่สะสมเอาไว้ก็ปะทุขึ้นในเวลานี้ เมื่อเธอนึกถึงฉากที่ตู้ฟู่เหว่ยตบหน้าผากของตัวเองแล้วสิ้นลมหายใจในอ้อมแขนของเธอแล้วความแค้นและความเกลียดชังที่มีต่อเย่เชียนก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

สำหรับหยานซื่อฉุยแล้วตู้ฟู่เหว่ยเปรียบเสมือนพ่อของเธอ ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่ได้ฆ่าตู้ฟู่เหว่ยด้วยมือของเขาแต่เย่เชียนเป็นคนบังคับให้ตู้ฟู่เหว่ยตาย ดังนั้นหยานซื่อฉุยจะยอมปล่อยไปได้อย่างไร? นอกจากนี้วันนี้ก็เป็นโอกาสที่ดีเพราะงั้นถ้าเธอไม่ฆ่าเย่เชียนในตอนนี้เกรงว่าจะเป็นเรื่องยากที่จะหาโอกาสแบบนี้ได้อีกในอนาคต

เธอรู้ดีว่าความสามารถของเธอยังคงห่างชั้นกับเย่เชียนอยู่บ้างและเธอก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เชียนแต่ที่นี่มีสาวกทั้งหมดของสำนักม่อจื๊ออยู่และถึงแม้ว่าเย่เชียนจะได้รับความช่วยเหลือจากเย่หานห่าวและคนอื่นๆก็ตามแต่มันก็เป็นเพียงกลุ่มคนเล็กๆเท่านั้น ซึ่งเทียบกับความได้เปรียบแล้วเย่เชียนไม่มีทางชนะอย่างแน่นอนและนอกจากนี้หยานซื่อฉุยก็หวังว่าเหตุการณ์นี้เธอจะสามารถปลุกเร้าความรู้สึกของความเคียดแค้นโดยมีศัตรูคนเดียวกันด้วยวิธีนี้ได้ จากนั้นเธอจะสามารถสร้างศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่กว่าชาฮัวเอียนได้

“หยานซื่อฉุยเธอยังสร้างปัญหาไม่พออีกเหรอ?..เธอจะทำให้สำนักม่อจื๊อของเราอับอายไปถึงไหนกัน!” อู๋ชิงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ซึ่งพฤติกรรมซ้ำๆของหยานซื่อฉุยทำให้อู๋ชิงรู้สึกว่าความเป็นผู้อาวุโสของเขาไร้ประโยชน์ไปในทันที มันเป็นเรื่องของหน้าตาทางสังคมและต่อหน้าแขกจำนวนมากแล้วตัวตนของเขาก็ค่อนข้างที่จะมีอิทธิพลต่อใครหลายๆคน ดังนั้นหากเขาไม่สามารถควบคุมหยานซื่อฉุยได้ล่ะก็มันไม่เพียงแค่จะทำให้สำนักม่อจื๊อถูกหัวเราะเยาะแต่จะทำให้เขากลายเป็นตัวตลกไปด้วย

“หุบปากซะ” หยานซื่อฉุยพูดอย่างฉุนเฉียวและไม่สามารถยับยั้งตัวเองและดึงสติกลับมาได้อีกต่อไป “อู๋ชิง..ฉันเสียใจกับอาจารย์จริงๆที่หลงไว้ใจคุณ..คุณจำสิ่งที่อาจารย์พูดกับคุณได้หรือเปล่า?..ว่าเขาจะส่งต่อตำแหน่งเจ้าสำนักให้กับฉัน..แต่เมื่อฉันขอให้คุณออกมาพูดอะไรบางอย่างคุณกลับเลือกที่จะหลบเลี่ยงซ้ำแล้วซ้ำเล่าและในท้ายที่สุดคุณก็แค่กลัวความตายไม่ใช่เหรอ?..ฉันไม่รู้หรอกว่าชาฮัวเอียนให้ประโยชน์อะไรกับคุณ..หึ..คุณไม่สมควรที่จะพูดอะไรเลย”

“นี่เธอ..หืม..” อู๋ชิงตัวสั่นด้วยความโกรธเพราะเขามีตำแหน่งที่สูงส่งอย่างมากในสำนักม่อจื๊อและไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้กับเขาได้ แต่ตอนนี้หยานซื่อฉุยไม่ได้ไว้หน้าเขาเลยแม้แต่น้อยและยังดุด่าสาปแช่งเขาต่อหน้าบรรดาแขกมากมายแบบนี้จนทำให้เขาเสียหน้าอย่างมาก “นี่เธอคิดที่จะก่อกบฏและทรยศงั้นเหรอ?” อู๋ชิงตะโกนอย่างรวดเร็ว

“ต้องการก่อกบฏงั้นเหรอ?” หยานซื่อฉุยตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “อย่ามาขวางทางฉัน!..ใครหน้าไหนที่กล้ามาขวางทางฉันล่ะก็ฉันจะฆ่าให้หมด!”

“นี่เธอ..” อู๋ชิงพูดอย่างโกรธเกรี้ยวแต่ก่อนที่เขาจะพูดจบจู่ๆก็มีเลือดพุ่งกระฉูดออกจากหน้าอกของเขาและอู๋ชิงก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจและค่อยๆทรุดตัวลงไปอย่างช้าๆ จากนั้นก็เห็นชายหนุ่มที่ถือมีดเอาไว้และเต็มไปด้วยเลือดซึ่งเขาเป็นคนที่สบตากับหยานซื่อฉุยก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่สนับสนุนหยานซื่อฉุยและอู๋ชิงก็ไม่เคยตระหนักถึงเรื่องนี้เลยจนกระทั่งเขาตาย ถ้าเขาสนับสนุนเธอตั้งแต่แรกชีวิตของเขาคงจะจบสวยกว่านี้และถ้าเขารู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรกเขาคงจะไม่เลือกแบบนี้อย่างแน่นอน

ปฏิกิริยาของชาฮัวเอียนดูสงบมากและเขาก็ไม่ตอบสนองต่อความตายของอู๋ชิงเลยแม้แต่น้อย เพราะถึงแม้ว่าหยานซื่อฉุยจะไม่ได้ฆ่าอู๋ชิงก็ตามแต่ถึงยังไงชาฮัวเอียนก็ไม่คิดที่จะปล่อยเขาไปเหมือนกัน ในตอนนี้ชาฮัวเอียนรู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป เพราะการตายของอู๋ชิงนั้นมีประโยชน์มากสำหรับเขาและไม่ต้องสงสัยเลยว่าเรื่องนี้จะพาเขาไปสู่ด้านบวกและในขณะที่หยานซื่อฉุยดิ่งลงไปในด้านลบ

การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของอู๋ชิงทำให้บรรยากาศในพิธีงานศพตึงเครียดอย่างมากและบรรดาแขกต่างก็ตกตะลึงและลุกขึ้นยืนทีละคนและแสดงความตกใจและความหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตามเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไปและเกินความคาดหมายสำหรับพวกเขาไปมาก

“เรื่องของวันนี้เป็นเรื่องภายในของสำนักม่อจื๊อของเราและเย่เชียน..ส่วนใครที่ไม่เกี่ยวข้องก็ไสหัวไปซะ!” หยานซื่อฉุยพูด

เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็รีบออกไปทีละคนและในห้องโถงพิธีงานศพผู้คนก็พลุกพล่านทันทีและมีเพียงสาวกของสำนักม่อจื๊อและผู้คนจากตระกูลศิลปะการต่อสู้จีนโบราณเท่านั้นที่ยังอยู่ ส่วนเย่เชียนก็หันมองไปยังเย่หานห่าวและผู้คนจากตระกูลหม่าแล้วยิ้มให้พวกเขาและพูดว่า “เรื่องนี้พวกคุณไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยเพราะงั้นพวกคุณกลับไปเถอะ..ผมไม่เป็นอะไรหรอกขอบคุณมาก”

“พี่เย่..พี่คือพี่น้องตระกูลเย่ของเราเพราะงั้นพี่จะพูดได้ยังไงว่ามันไม่เกี่ยวกับพวกเรา?..ใครที่กล้าแตะต้องพี่ล่ะก็เขาคนนั้นจะเป็นศัตรูของตระกูลเย่..ไม่ต้องกังวลไปตราบใดที่เราอยู่ที่นี่จะไม่มีใครทำอะไรพี่ได้” เย่หานห่าวพูดอย่างหนักแน่น

“ใช่!..ถ้าใครกล้าทำอะไรคุณเย่ล่ะก็คนๆนั้นจะเป็นศัตรูกับตระกูลหม่าของเราด้วย!” ตัวแทนของตระกูลหม่าพูดอย่างหนักแน่นเช่นกัน

“ตระกูลถังของเราก็ด้วย!” ชายวัยกลางคนยืนขึ้นและพูดว่า “ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมของเย่เชียนก็จะเป็นศัตรูกับสำนักถังของเราเหมือนกัน!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน