ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1126

ตอนที่ 1126 ชัยชนะ

………………..

หว่านไห่น่าจะรู้ดีที่สุดว่าทำไมหมอผีมนต์ดำซวนหมิงถึงทำแบบนี้และนั่นเป็นบุคคลที่ยากมากที่จะรับมือได้ อย่างไรก็ตามในฐานะผู้นำสูงสุดของหมู่บ้านเมียวแล้วเขาจะต้องทำอย่างไรถึงจะรับมือได้และทำยังไงชาวบ้านในหมู่บ้านเมียวจะปลอดภัยจากภัยคุกคามของหมอผีมนต์ดำซวนหมิง? หากเขาทำผิดพลาดชีวิตของชาสบ้านจะเลวร้ายยิ่งกว่าความตายอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะในมุมมองของหว่านไห่แล้วหมอผีมนต์ดำซวนหมิงนั้นเป็นคนที่โหดเหี้ยมอย่างมาก

ที่น่าตลกคือจงโหลวซานคิดอย่างไร้เดียงสาว่าซวนหมิงจะช่วยเขาได้จริงๆและนี่มันก็ไร้สาระสิ้นดีเพราะจุดประสงค์ที่แท้จริงของซวนหมิงคือการฆ่าเขาและยึดอำนาจทั้งหมดและภายใต้จิตวิทยาที่บิดเบือนของเขาจะส่งต่อความเกลียดชังให้กับชาวบ้านในหมู่บ้านเมียวทั้งหมด

เมื่อเห็นแบบนี้แล้วหว่านไห่ก็รู้แล้วว่าจงโหลวซานไม่คิดที่จะกลับใจดังนั้นหว่านไห่จึงจะโกนแล้วจากนั้นไม่นานกลุ่มคนก็กรูกันเข้ามาทันทีจนจงโหลวซานอดไม่ได้ที่จะแปลกใจและมองหว่านไห่ด้วยความโกรธแล้วพูดว่า “เจ้าจิ้งจอกเฒ่า..นี่แกเตรียมการมาตั้งแต่แรกแล้วเหรอ..หึ..ที่แท้แกมันก็เสแสร้ง”

หว่านไห่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้เพราะรู้ว่าเขาไม่สามารถอธิบายให้จงโหลวซานฟังได้ ซึ่งถ้าหากหลัวสุ่ยไม่หายตัวไปหว่านไห่ก็จะไม่ทราบเลยว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างกำลังจะเกิดขึ้น อันที่จริงเขาระวังจงโหลวซานมาโดยตลอดแต่จงโหลวซานยังไม่ได้ทำอะไรมากเกินไปในตอนนั้นเพราะฉะนั้นหว่านไห่จึงไม่ได้ดำเนินการอะไรกับเขา แต่ตอนนี้จงโหลวซานได้เปิดเผยธาตุแท้ของเขาออกมาจนในที่สุดหว่านไห่ก็ไม่สามารถรับได้อีกต่อไป

ถังยู่เซิงคือคนที่หวาดกลัวที่สุดในเวลานี้และเดิมทีเขาคิดว่าฝ่ายของหว่านไห่ไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะแทงหลังถังจิงหนานโดยไม่ลังเลเพื่อที่จะแสดงจุดยืนแต่เขาไม่คิดว่าฝ่ายของหว่านไห่จะเตรียมตัวเอาไว้ตั้งแต่แรก ยิ่งไปกว่านั้นมีเพียงไม่กี่คนที่ได้เห็นความโกรธที่บ้าคลั่งของถังจิงหนานดังนั้นถังยู่เซิงจึงหวาดกลัวอย่างมาก

“จงโหลวซาน..แกต้องคิดให้ดีเพราะตอนนี้มันสายเกินไปแล้วที่แกจะหันหลังกลับเพราะงั้นบอกฉันมาซะว่าซวนหมิงอยู่ที่ไหนและหลัวสุ่ยอยู่ที่ไหน?” หว่านไห่ขมวดคิ้วและถาม เขายังเป็นห่วงหลัวสุ่ยอยู่เสมอเพราะเขาไม่รู้ว่าซวนหมิงจะรู้เรื่องภายในที่เกิดขึ้นหรือเปล่า ซึ่งถ้าหากซวนหมิงไม่รู้แล้วเกิดฆ่าหลัวสุ่ยขึ้นมาล่ะก็หว่านไห่จะขอโทษภรรยาที่ตายไปแล้วอย่างไร?

“หึ..จนป่านนี้แล้วยังจะมาพูดดีอีก” จงโหลวซานสูดหายใจอย่างเย็นชาและพูดว่า “หว่านไห่แกคิดว่าแกจะชนะจริงๆงั้นเหรอ?..มันเป็นความคิดที่ไร้สาระมาก..อีกอย่างถ้าฉันไม่ได้เตรียมตัวมาดีพอฉันจะกล้าทำแบบนี้เหรอ?..ด้านนอกคนของฉันเคลื่อนไหวกันแล้วเพราะงั้นแกคิดว่าคนของเราจะต้านทานได้นานสักแค่ไหนกัน?”

หว่านไห่อดไม่ได้ที่จะมองออกไปข้างนอกและแน่นอนว่าเขาเห็นสาวกหมอผีมนต์ดำจำนวนมากและเหล่าลูกศิษย์ของจงโหลวซาน

“แกคิดว่าแกจะชนะเพราะการสนับสนุนของซวนหมิงงั้นเหรอ?” ถังจิงหนานเยาะเย้ยและทันใดนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังออกไปที่ประตูแล้วหยิบสิ่งที่คล้ายๆกับพลุดอกไม้ไฟออกจากเสื้อของเขาแล้ววางมันนอกประตูจากนั้นดอกไม้ไฟที่สวยงามก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า สิ่งนี้ถังยู่เซิงรู้ดีที่สุดเพราะนี่คือสัญญาณลับของถังจิงหนานที่ส่งถึงเหล่าสาวกและลูกศิษย์ เมื่อเห็นแบบนั้นถังยู่เซิงก็ยิ่งประหม่าและกระวนกระวายมากขึ้นกว่าเดิม

“ไอ้หลานสารเลวแกยังไม่คิดที่จะคุกเข่ายอมรับความผิดของแกอีกเหรอ..แกจะเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับความกลัวทำไม?” ถังจิงหนานจ้องไปที่ถังยู่เซิงอย่างดุเดือดแล้วพูด

ถังยู่เซิงอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านด้วยความกลัวแต่เขายังคงดื้อรั้นไม่เลือกที่จะยอมจำนนเพราะเขารู้ดีว่าถ้าเขายอมจำนนล่ะก็จุดจบของเขาก็คือความตายและเขาก็ไม่เชื่อว่าถังจิงหนานจะปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน

เมื่อการต่อสู้ภายนอกกำลังโหมกระหน่ำแต่ทันใดนั้นสายตาของทุกคนก็จับจ้องไปยังกลุ่มคนที่กำลังกรูเข้ามาจากด้านนอกและคนเหล่านั้นก็แต่งกายเหมือนทหาร ซึ่งพวกเขาไม่สนใจกฎของโลกในการต่อสู้เลยเพราะพวกเขามาพร้อมกับปืนและอาวุธการกวาดล้างและสิ่งนี้ก็ทำให้คนสาวกหมอผีมนต์ดำและลูกศิษย์ของจงโหลวซานถึงกับตกใจ นี่คือการสังหารหมู่และไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งสักแค่ไหนแต่ก็ยังดูอ่อนแอเมื่อเผชิญหน้ากับกระสุนและปืน ภายในเวลาเพียงไม่นานพวกเขาก็ล้มลงทีละคน

ปากของเย่เชียนอดไม่ได้ที่จะฉีกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเพราะคนที่นำทหารดังกล่าวมาก็คือม่อหลงและเย่เชียนก็ไม่คิดว่าม่อหลงจะดุเดือดถึงขนาดนี้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน