ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1134

ตอนที่ 1134 กลับมาที่เมืองซีจิง

………………..

หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เชียนแล้วหว่านไห่ซึ่งกำลังเหนื่อยมากจู่ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที จากนั้นเขาก็รีบวิ่งเข้าไปคว้าไหล่ของเย่เชียนและพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “สิ่งที่เอ็งพูดคือจริงเหรอ? ..เอ็งรู้จักเด็กที่ชื่อเยว่เหอตูจริงๆ ใช่มั้ย?”

เย่เชียนรู้สึกเจ็บที่ไหล่อย่างชัดเจนเพราะมือของหว่านไห่ดูเหมือนจะเจาะเข้าไปในเนื้อของเขาจนเย่เชียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น อย่างไรก็ตามเย่เชียนสามารถเข้าใจความรู้สึกของหว่านไห่ได้ในขณะนี้ดังนั้นเขาจึงไม่โทษหว่านไห่ จากนั้นไม่นานหว่านไห่ก็ตระหนักได้ว่าเขาตื่นเต้นเกินไปเขาจึงยิ้มอย่างขอโทษและปล่อยไหล่เย่เชียน

“ตอนที่ผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยซีจิงผมได้พบกับเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อเยว่เหอตูและก็ยังอยู่ในหอพักเดียวกันกับผมด้วย..แต่ผมไม่รู้ว่าเขาคือคนเดียวกับที่ซวนหมิงพูดหรือเปล่า” เย่เชียนพูด

“ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ใช่ถึงยังไงฉันต้องไปหาเขาให้ได้..เย่เชียนเอ็งช่วยพาฉันไปที่นั่นที..ฉันอยากเจอเขา!” หว่านไห่ตื่นเต้นมากอย่างเห็นได้ชัด

“เอ่อ..ผู้เฒ่าหว่านอย่าเพิ่งรีบร้อนไปเลย..มันยังเร็วเกินไปที่จะไปตอนนี้” เย่เชียนพูด “คุณยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมากมายอีกอย่างคุณต้องหาคำอธิบายดีๆ เพราะคุณกับเขาไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนเลย..เดี๋ยวผมจะโทรไปหาเขาและบอกว่าจะไปหาในอีกสองสามวันก็แล้วกัน”

หว่านไห่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และรู้สึกว่ามันสมเหตุสมผล เพราะเขาไม่รู้ว่าจะใช้เวลากี่วันในการไปเยือนเมืองซีจิงในครั้งนี้ ยิ่งไปกว่านั้นหมู่บ้านเมียวเพิ่งประสบกับสงครามและยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องจัดการ ดังนั้นถ้าเขาจากไปตอนนี้หมู่บ้านเมียวก็จะวุ่นวายอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงมองเย่เชียนด้วยสีหน้าที่สิ้นหวังและความหมายก็ชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้เย่เชียนโทรไปหาเยว่เหอตูตอนนี้

เย่เชียนก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของเยว่เหอตู “คุณอย่าเพิ่งพูดอะไรนะตอนที่เขารับสายเพราะเรื่องนี้ยังไม่ชัดเจนนัก..ผมเกรงว่ามันจะไม่เป็นผลดี” เย่เชียนบอกหว่านไหแล้วพยักหน้าอย่างเร่งรีบและมองเย่เชียนด้วยความคาดหวัง

“เอ่อ..ฉันว่างแค่แปปเดียวน่ะ” เย่เชียนพูด “ยังไงก็เถอะ…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบเยว่เหอตูก็ขัดจังหวะโดยพูดว่า “ลูกพี่พวกเราคิดถึงลูกพี่มากเพราะงั้นเมื่อไหร่ลูกพี่จะกลับมาหาพวกเราบ้าง..ช่วงนี้มีพวกแมลงวันเดินตามพี่สะใภ้อยู่บ่อยๆ ..แต่ลูกพี่ไม่ต้องกังวลไปเพราะพวกเราคอยจัดการไล่พวกแมลงวันพวกนั้นให้ประจำ..ลูกพี่ครับแต่พี่สะใภ้ดูไม่ค่อยดีเลยเพราะตั้งแต่ลูกพี่ไม่อยู่เธอก็ซูบผอมลงมาก”

เสียงของเยว่เหอตูค่อนข้างดังจนฉินหยูที่อยู่ข้างๆ ก็ได้ยินแต่เธอไม่ได้พูดอะไร ส่วนเย่เชียนก็ยิ้มอย่างเขินอายแล้วพูดว่า “เหอตูฉันอาจจะไปที่นั่นอีกสองสามวันหลังจากนี้นะ..บอกฟู่เซิงกับนายน้อยหยุนด้วยว่าห้ามไปไหนเพราะถ้าอีกสองสามวันฉันไม่เจอหน้าพวกนายล่ะก็พวกนายโดนดีแน่”

“พวกเราจะไม่ไปไหนทั้งนั้นครับลูกพี่” เยว่เหอตูพูดอย่างเร่งรีบ “พวกเราจะรอลูกพี่อยู่ที่นี่..อีกอย่างลูกพี่จะต้องประหลาดใจแน่นอนเมื่อกลับมาเพราะธุรกิจของเราพัฒนาไปมากเลยในตอนนี้”

เมื่อได้ยินคำพูดที่มั่นใจและมีความสุขของเยว่เหอตูแล้วเย่เชียนก็รู้สึกมีความสุขและหลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “เอาล่ะ..แค่นี้ก่อนก็แล้วกันเดี๋ยวฉันจะโทรหานายเมื่อฉันไปถึงมหาวิทยาลัยซีจิง” หลังจากพูดจบเย่เชียนก็วางสายไปและเหลือบมองที่หว่านไห่แล้วพูดว่า “พวกเขาจะรอเราอยู่ที่นั่น..พวกเขาไม่ไปไหนแน่นอนเพราะงั้นไม่ต้องกังวล”

“ถึงยังไงเราก็ต้องรีบไป” หว่านไห่พูด “เอาล่ะเดี๋ยวฉันจะรีบไปจัดการเรื่องของหมู่บ้านแล้วพรุ่งนี้เช้าเราจะไปที่เมืองซีจิงกัน”

เย่เชียนก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และเหลือบมองไปที่ฉินหยูแล้วเดินออกไป ขณะที่เดินเย่เชียนก็พูดว่า “หยูเอ๋อร์พรุ่งนี้เราจะไปเฉิงตูด้วยกันจากนั้นคุณก็ค่อยขับรถกลับเหอหนานก็แล้วกัน..ส่วนผมจะไปเมืองซีจิงกับผู้เฒ่าหว่านนะตกลงมั้ย?”

“คงจะไม่ใช่แค่พาผู้เฒ่าหว่านไปตามหาลูกชายของเขาใช่มั้ยล่ะ? ..ใครคือพี่สะใภ้ที่คนในโทรศัพท์พูดเมื่อกี้นี้?” ฉินหยูมองเย่เชียนด้วยความโกรธและพูด

เย่เชียนก็ยิ้มแหยงๆ แล้วพูดว่า “เอ่อ..เธอชื่อหลี่ซื่อ..คือว่า..ผมรู้ว่าผมมันเจ้าชู้เพราะงั้นผมขอโทษพวกคุณจริงๆ ..ถ้าคุณไม่ชอบผมจะแก้ไขมันให้ชัดเจนเอง”

“เธอหมายความว่าไง? ..เธอมองฉันเป็นคนแบบไหนเนี่ย” ฉินหยูมองเย่เชียนแล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นฉันแค่อยากจะบอกว่าตอนนี้เธอมีพวกเราอยู่แล้ว..เธอต้องตั้งสติหน่อยเพราะเธอมีทั้งน้องสาวโรวโร่ว,เค่อเอ๋อร์,หยาเอ๋อร์เพราะงั้นเธอจะทำให้ทุกคนผิดหวังเอานะ..ไม่มีผู้หญิงคนไหนใจกว้างขนาดนั้นหรอก”

“ผมรู้..ผมขอโทษ..เมื่อไหร่ที่ผมทำหน้าที่เสร็จผมจะอยู่กับพวกคุณและจะไม่ไปไหนอีก” เย่เชียนพูดอย่างขอโทษ

“ทำไมเธอถึงไม่เข้าใจ..ฉันไม่ได้โทษเธอเพราะฉันรู้ว่าผู้ชายควรมีหน้าที่เป็นของตัวเองและในฐานะผู้หญิงของเธอพวกเราทุกคนก็จะสนับสนุนเธอ..ฉันแค่อยากให้เธอตั้งสติให้มากๆ เพราะพูดตามตรงเธอเป็นหนี้ผู้หญิงหลายๆ คนตลอดหลายปีที่ผ่านมา..ฉันไม่อยากให้เธอทำให้ใครเสียใจ..ยิ่งไปกว่านั้นโรวโร่วจะเป็นคนที่เสียใจมากที่สุด” ฉินหยูพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน