ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1144

ตอนที่ 1144 ความขัดแย้งระหว่างกองทัพเรือกับโจรสลัด

………………..

เย่เชียนจงใจยั่วโมโหพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องมีความระมัดระวังใดๆและเพื่อที่จะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกเขาออกมาเพราะสำหรับชายชาติทหารแล้วคำพูดของเย่เชียนคือการสบประมาทและดูถูกพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย แน่นอนว่าพวกเขาเดือดดาลมากและเมื่อชายผิวดำที่เป็นหัวหน้าทีมสั่งแล้วก็มีคนมากกว่า 20 คนพุ่งเข้าหาเย่เชียนและแน่นอนว่าพวกเขาไม่ยับยั้งหรือออมแรงแต่อย่างใด

แน่นอนว่าคนเหล่านี้คือยอดฝีมือจากกองทัพดังนั้นเขาจะประมาทไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เย่เชียนจึงรวบรวมสมาธิและปรับสภาพร่างกายของเขาให้พร้อมที่สุดทันที จากนั้นพลังปราณในตัวของเขาก็หมุนวนอย่างรวดเร็ว

แน่นอนว่าสมาชิกรอบข้างที่ไม่ได้ต่อสู้ต่างก็ส่งเสียงตะโกนด้วยความตื่นเต้น สิ่งที่พวกเขาสนใจไม่ใช่ใครชนะหรือใครจะแพ้แต่พวกเขาต้องการเห็นการต่อสู้ที่สนุกและดุเดือดมานานแล้ว ซึ่งพวกเขาเห็นความสามารถของหลี่เหว่ยมาหลายครั้งแล้วดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเห็นความสามารถของผู้นำอย่างเย่เชียนบ้าง ซึ่งไม่นานนักทหารหลายคนก็ถูกเย่เชียนโจมตีจนไม่สามารถลุกขึ้นมาต่อสู้ได้อีกทีละคนๆ

การเคลื่อนไหวของเย่เชียนนั้นสมบูรณ์แบบอย่างมาก แน่นอนว่าเย่เชียนนั้นไม่ได้ใช้พลังปราณของศิลปะการต่อสู้โบราณแต่อย่างใดเพียงแค่อาศัยทักษะการต่อสู้ของเขาจากองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเท่านั้น ซึ่งแค่นี้พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เชียนแล้วและภายในไม่กี่นาทีคนมากกว่า 20 คนก็นอนอยู่บนพื้นและหมดสภาพจนไม่สามารถต่อสู้ได้อีก

หลี่เหว่ยก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นยังไงกันบ้างล่ะ?..เห็นรึยัง!..ไม่ต้องพูดถึงยี่สิบคนหรอกเพราะต่อให้มากันอีกสี่สิบคนก็ทำอะไรบอสไม่ได้อยู่ดี!”

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มเล็กน้อยและก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวจากนั้นก็เอื้อมมือไปดึงมือของชายผิวดำขึ้น “ผมไม่ได้จะดูถูกพวกคุณเพราะอันที่จริงทักษะการต่อสู้ของพวกคุณก็ไม่ได้แย่แต่มันไม่สามารถนำไปต่อสู้จริงได้สักเท่าไหร่..เพราะจุดประสงค์เดียวคือการล้มคู่ต่อสู้ของคุณเพราะงั้นคุณไม่จำเป็นต้องเน้นไปที่การเคลื่อนไหวและท่วงท่าของการต่อสู้เพราะตราบเท่าที่คุณสามารถล้มคู่ต่อสู้ลงได้นั่นก็ถือว่าคุณแข็งแกร่งแล้ว”

“ครับบอสพวกเราจะจำเอาไว้ครับ” ชายผิวดำพูดด้วยความจริงใจ

“ในแง่ของการต่อสู้พวกคุณต้องปรับปรุงกันอีกเล็กน้อย..ยังไงก็ตามในด้านอื่นๆอย่างการต่อสู้ทางทะเลแบบนี้พวกคุณเหนือกว่าผมมาก” เย่เชียนพูดต่อ “เอาล่ะทุกคนไปฝึกกันต่อเถอะเพราะสิ่งที่เราจะต้องเผชิญต่อไปคือการต่อสู้และสงครามที่ดุเดือด..ผมหวังว่าพวกคุณจะตั้งใจฝึกอย่างเคร่งครัด..ผมเชื่อว่ากองทัพเรือไอร่อนบลัดของเราดังกึกก้องไปทั่วมหาสมุทรทั้งเจ็ด”

เย่เชียนต้องการใช้วิธีนี้เพื่อกระตุ้นความสามารถในการฝึกฝนและขวัญกำลังใจของพวกเขาแต่ตอนนี้พวกเขาก็ยอดเยี่ยมในระดับหนึ่งดังนั้นเย่เชียนจึงพึงพอใจอย่างมาก หลังจากนั้นหลี่เหว่ยก็สั่งให้ทุกคนฝึกฝนกันต่อและทั้งสองก็กลับไปที่ห้องบัญชาการ

หลังจากพูดคุยกันซักพักเย่เชียนก็ยังได้วางแผนอย่างละเอียดและอธิบายทิศทางในอนาคตของกองทัพเรือไอร่อนบลัด หลี่เหว่ยก็ตั้งใจฟังและพยักหน้าเห็นด้วย แน่นอนว่าเป้าหมายไม่ใช่แค่การเป็นกองทัพเรือเล็กๆเท่านั้นหากเป็นกรณีนี้เย่เชียนคงไม่คิดที่จะก่อตั้งกองทัพเรือไอร่อนบลัดตั้งแต่แรกอย่างแน่นอน

ไม่นานก็ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว ซึ่งอาหารของกองทัพเรือไอร่อนบลัดนั้นถูกปรุงโดยเชฟมืออาชีพและรสชาติก็ดีมาก หลี่เหว่ยเรียกสมาชิกระดับสูงมาจำนวนหนึ่งเพื่อมาร่วมวงด้วย จากนั้นเชฟก็นำไวน์และอาหารทะเลมากมายมาเสิร์ฟ

ในตอนบ่ายเย่เชียนได้คุยกับหลี่เหว่ยถึงแผนการโดยรวมแล้วดังนั้นระหว่างมื้อเย็นทุกคนจึงพูดคุยกันโดยไม่พูดประเด็นอะไรจริงจัง ซึ่งในบรรดาสมาชิกระดับสูงมีสมาชิกระดับพิเศษคนหนึ่งที่เป็นอดีตหน่วยรบพิเศษนาวิกโยธินของประเทศรัสเซียยศพันเอก ดังนั้นหลี่เหว่ยจึงเชิญมาเป็นการพิเศษ

หลังจากกินและดื่มไปได้ไม่นานนักจู่ๆก็มีสมาชิกคนหนึ่งเข้ามาหลังจากเคาะประตูแล้วพูดว่า “กัปตันหลี่ครับ..นายพลอิดาอับส์จากกลุ่มโจรสลัดซาตานมาที่นี่ครับ!”

หลี่เหว่ยตกตะลึงไปครู่หนึ่งและถอนหายใจอย่างเย็นชาและพูดว่า “ให้เขารออยู่ข้างนอกก่อนและบอกเขาว่าฉันยังไม่ว่าง” เมื่อได้ยินแบบนั้นเย่เชียนก็ตกตะลึงเล็กน้อยและมองหลี่เหว่ยด้วยความประหลาดใจ ถึงยังไงกลุ่มโจรสลัดซาตานปีศาจก็ช่วยเหลือกองทัพเรือไอร่อนบลัดในช่วงเริ่มต้นจนสร้างฐานที่มั่นในทะเลได้สำเร็จ ซึ่งถึงแม้ว่าอาจจะเป็นเพราะผลประโยชน์ของพวกเขาด้วยก็ตามแต่แล้วกองทัพเรือไอร่อนบลัดก็ช่วยเหลือกลุ่มโจรสลัดซาตานอย่างมากเช่นกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองฝ่ายแต่เย่เชียนไม่ได้พูดอะไร แต่หลังจากมองสมาชิกไอร่อนบลัดแล้วเย่เชียนก็หันไปมองหลี่เหว่ย

เมื่อเห็นแบบนั้นหลี่เหว่ยก็รู้ว่าเย่เชียนหมายถึงอะไรและรีบพูดว่า “ด้วยการพัฒนาที่รวดเร็วของกองทัพเรือของเรานั้นทำให้อิดาอับส์รู้สึกว่าพวกเขาถูกเราคุกคามและกลัวว่าพวกเราจะมีอำนาจเหนือพวกเขา..ในช่วงปีที่ผ่านมามีพี่น้องของเราจำนวนหลายคนได้รับบาดเจ็บเพราะกลุ่มโจรสลัดซาตานเพราะงั้นถ้าหากเราไม่สอนบทเรียนเล็กๆน้อยๆให้พวกเขาล่ะก็ในอนาคตพวกเขาจะหยิ่งผยองมากกว่าเดิม”

เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและแน่นอนว่าเย่เชียนยังคงรู้สึกขอบคุณกลุ่มโจรสลัดซาตานอยู่เพราะท้ายที่สุดแล้วกลุ่มโจรสลัดซาตานได้พยายามอย่างมากเพื่อสนับสนุนเย่เชียนแต่เมื่อได้ยินว่ากลุ่มโจรสลัดซาตานทำร้ายพี่น้องและพรรคพวกของเราแล้วเย่เชียนก็รู้สึกโกรธและถอนหายใจอย่างเย็นชา

หากอิดาอับส์แห่งกลุ่มโจรสลัดซาตานมีความขัดแย้งส่วนตัวกับหลี่เหว่ยล่ะก็เย่เชียนก็จะไม่รังเกียจที่จะเป็นคนกลางเพื่อสร้างสันติให้ แต่สิ่งที่อิดาอับส์ทำนั้นเป็นสิ่งที่เย่เชียนทนไม่ได้และอิดาอับส์อาจจะไม่รู้ว่าเย่เชียนไม่กลัวที่จะกวาดล้างกลุ่มโจรสลัดซาตานถ้าหากเขาล้ำเส้นจนเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นในมหาสมุทรแปซิฟิกก็ไม่มีที่ว่างสำหรับเสือสองตัวดังนั้นเนื่องจากกลุ่มโจรสลัดซาตานล้ำเส้นแบบนี้ล่ะก็เย่เชียนก็ไม่คิดที่จะเก็บพวกเขาเอาไว้เหมือนกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน