ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1145

1145 /1358

ตอนที่ 1145 พรสวรรค์ในการแก้ปัญหา

………………..

อันที่จริงคำพูดของหลี่เหว่ยก็ค่อนข้างเย่อหยิ่ง แต่ถึงแม้ว่าเรือบรรทุกสินค้านั้นจะเป็นของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปก็จริงแต่มันไม่มีชื่อของเครื่อน่านฟ้ากรุ๊ปแสดงเอาไว้ ซึ่งมันเป็นเพียงสินค้าของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปที่บริษัทตัวแทนจำหน่ายรับผิดชอบในการขนส่งและกระจายสินค้าสู่ต่างประเทศเท่านั้น ดังนั้นกลุ่มโจรสลัดซาตานจึงไม่รู้ว่าสินค้าเหล่านั้นเป็นของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปนั่นเอง

อย่างไรก็ตามเหตุผลหลักๆก็คือกลุ่มโจรสลัดซาตานได้ฆ่าลูกเรือและคนของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปดังนั้นหลี่เหว่ยจึงไม่สามารถอดทนได้ ยิ่งไปกว่านั้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาหลี่เหว่ยยังได้ตักเตือนกลุ่มโจรสลัดซาตานแล้วแต่พวกเขาก็ยังคงทำเช่นเดิม ดังนั้นจึงต้องการสอนบทเรียนให้กับกลุ่มโจรสลัดซาตานบ้าง

การพัฒนาและกำลังรบของกองทัพเรือไอร่อนบลัดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาทำให้กลุ่มโจรสลัดซาตานตระหนักว่าสถานะของพวกเขาในฐานะเจ้าแห่งมหาสมุทรแปซิฟิกได้สั่นคลอนแล้ว นอกจากนี้ความแข็งแกร่งของกองทัพเรือไอร่อนบลัดยังทำให้ธุรกิจของพวกเขาตกต่ำลงอย่างมากและทำให้สมาชิกกลุ่มโจรสลัดซาตานต่างก็ไม่สบอารมณ์และเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองเพราะก่อนหน้านี้อิดาอับส์ได้ช่วยเหลือและสนับสนุนกองทัพเรือไอร่อนบลัดมากมายในช่วงเริ่มต้นของการก่อตั้ง แน่นอนว่าพวกเขานั้นมีมิตรภาพที่ดีกับเย่เชียนแต่ไม่ใช่กับหลี่เหว่ยดังนั้นเมื่อหลี่เหว่ยสร้างความวุ่นวายหลายครั้งพวกเขาจึงไม่สามารถยอมรับได้

“ถ้าอย่างนั้นเราจะได้เห็นดีกัน..อย่าคิดว่ากองทัพเรือไอร่อนบลัดของแกจะแข็งแกร่งแล้วกลุ่มโจรสลัดซาตานของฉันจะกลัวล่ะ..ตอนที่พวกฉันออกทะเลกันมาพวกแกยังใส่ผ้าอ้อมอยู่เลย..หลี่เหว่ยครั้งนี้แกทำเกินไปแล้วและตอนนี้ก็มีเพียงทางเลือกเดียวสำหรับแกและนั่นก็คือแกต้องคืนเรือรบให้กับฉันแล้วชดใช้ค่าเสียหายที่ลูกน้องของฉันต้องตายไป..ไม่อย่างนั้นเราก็ยอมไม่ได้หรอก” อิดาอับส์ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชาว่า “ท่านนายพลคุณรู้มั้ยว่าคำพูดของคุณนะมันรุนแรงเกินไปหน่อย..ถ้าคุณมีอะไรจะพูดคุณก็พูดดีๆและใจเย็นๆ..ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าใครถูกหรือผิดกันแน่แต่ถึงยังไงเราก็ต้องตัดสินใจอย่างยุติธรรมที่สุด..แต่น้ำเสียงของคุณตอนนี้เหมือนไม่ได้จะมาอย่างสันติเลย..นี่คุณต้องการเล่นบทบาทผู้ยิ่งใหญ่แห่งท้องทะเลต่อหน้าผมและจะฆ่าผมอย่างงั้นเหรอ?..ผมไม่เคยกลัวใครเลยตั้งแต่ผมก้าวเข้ามาอยู่ในองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า..ก็ลองดูสิถ้าคุณต้องการที่จะเล่นกับผมล่ะก็ผมจะเล่นกับคุณจนจบเอง”

เมื่อเห็นใบหน้าของเย่เชียนแล้วอิดาอับส์ก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเทาในใจและยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “คุณเย่..ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น..เราเป็นสหายกันและตอนที่กองทัพเรือไอร่อนบลัดกำลังถูกสร้างขึ้นกลุ่มโจรสลัดซาตานของเราก็สนับสนุนอย่างดีเพราะงั้นถึงแม้ว่าพวกเราจะทำอะไรผิดพลาดไปถึงยังไงพวกคุณก็ไม่สมควรทำกับเราแบบนี้อยู่ดี..ยิ่งไปกว่านั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรือลำนั้นเป็นเรือขนส่งสินค้าของเครือน่านฟ้ากรุ๊ป..อีกอย่างตอนนั้นหลี่เหว่ยก็ไม่ได้มาเตือนหรือพูดอะไรเกี่ยวกับเส้นทางการเดินเรือเพราะงั้นถ้าหากฉันรู้ว่ามันเป็นเรือของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปฉันก็คงไม่ทำแบบนั้นหรอก”

“ผมรู้สึกขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือที่กลุ่มโจรสลัดซาตานช่วยเรา..ผมไม่ใช่คนที่ไม่รู้บุญคุณแต่เราเองก็ให้ผลประโยชน์กับคุณไปไม่น้อยเลยไม่ใช่เหรอ?..อีกอย่างต่อให้คุณไม่พูดผมก็รู้ว่าคุณกำลังเฝ้าดูกองทัพเรือไอร่อนบลัดของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆจนพวกคุณรู้สึกถูกคุกคามและอิจฉาใช่มั้ยล่ะ?” เย่เชียนพูดต่อ “ท่านนายพลอิดาอับส์..ผมน่ะเป็นคนที่ยุติธรรมเพราะงั้นไม่ว่าคุณจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มันก็เป็นความผิดของคุณเพราะคุณเริ่มก่อน..ที่สำคัญกว่านั้นคุณจะหลีกเลี่ยงการรับผิดชอบได้ยังไงในเมื่อคุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าเส้นทางการเดินเรือของเรือบรรทุกสินค้าในทะเลแถบนี้ล้วนเป็นเรือในสังกัดของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปทั้งหมด..แล้วคุณคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ?”

เมื่อเหล่าสมาชิกระดับสูงของกองทัพเรือไอร่อนบลัดได้ยินคำพูดที่เด็ดขาดของเย่เชียนแล้วพวกเขาทั้งหมดก็ชื่นชมเย่เชียนจากใจจริง ที่จริงแล้วพวกเขาเองก็ไม่สนใจว่าสิ่งที่พวกเขาทำนั้นถูกหรือผิดกันแน่หรือคนอื่นจะตัดสินพวกเขาอย่างไร เพราะสิ่งที่พวกเขาสนใจที่สุดก็คือทัศนคติของผู้นำของพวกเขานั่นเองว่าผู้นำของพวกเขาควรค่าแก่การได้รับความไว้วางใจและมันคุ้มค่ากับชีวิตของพวกเขาหรือไม่นั่นเอง ซึ่งเมื่อได้เห็นการตัดสินใจและทัศนคติของเย่เชียนในตอนนี้แล้วพวกเขาก็มั่นใจอย่างมากว่าพวกเขาไม่ได้เลือกผู้นำผิดแต่อย่างใด

แน่นอนว่าเย่เชียนก็ชัดเจนมากเพราะเนื่องจากเขาไม่ได้อยู่ดูแลจัดการกองทัพเรือไอร่อนบลัดมาเป็นเวลานานดังนั้นมันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้จะไม่เคารพและมั่นใจในตัวเขาและยากที่จะเป็นผู้นำของพวกเขาในอนาคต ดังนั้นตอนนี้เย่เชียนจึงต้องการประกาศจุดยืนและทัศนคติของผู้นำที่ดีให้แก่ทุกคนได้เห็นและตอนนี้เขาก็ได้ความยิ่งใหญ่ในการเป็นผู้นำต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาจนทำให้คนเหล่านี้เชื่อมั่นในตัวเขาอย่างมาก

เมื่อได้ยินแบบนั้นอิดาอับส์ก็ยิ้มอย่างขมขื่นและถึงแม้ว่าเขาจะไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำพูดของเย่เชียนแต่ในตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่น ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อนึกถึงช่องว่างความแตกต่างระหว่างกลุ่มโจรสลัดซาตานกับกองทัพเรือไอร่อนบลัดในปัจจุบันแล้วอิดาอับส์ก็ต้องยอมรับว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกองทัพเรือไอร่อนบลัดเลย ซึ่งถ้าหากเขาขัดแย้งกับกองทัพเรือไอร่อนบลัดล่ะก็บทสรุปเดียวของกลุ่มโจรสลัดซาตานก็คือมันจะไม่มีกลุ่มโจรสลัดซาตานแห่งมหาสมุทรแปซิฟิกอีกต่อไป

“คุณเย่..ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลย” อิดาอับส์พูด “มันยากสำหรับฉันที่จะอธิบายเรื่องนี้กับลูกน้องของฉันเพราะพวกเราแค่พยายามหาเลี้ยงชีพในทะเลและเรือรบพวกนั้นก็เป็นสิ่งที่เลี้ยงปากท้องของพวกเราแต่เมื่อมันถูกยึดไปพวกเราก็ทำอะไรไม่ได้เลย..ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเราเผชิญหน้ากับอันตรายในอนาคตพวกเราก็คงลำบากอย่างมาก..เพราะงั้นฉันหวังว่าคุณเย่จะส่งเรือรบคืนให้กับเราเพื่อเห็นแก่มิตรภาพก่อนหน้านี้”