ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1169

ตอนที่ 1169 ลอบฆ่า

………………..

แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่เย่เชียนจะอยู่เคียงข้างซูเหว่ยตลอดเวลาได้และถึงแม้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ของไต้หวันจะดูเหมือนสงบลงแต่จริงๆ แล้วมันวุ่นวายมาก ซึ่งนี่จะเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิตและสำหรับเย่เชียนแล้วเนื่องจากเซินเจี๋ยจงใจประกาศเรื่องการประเมินสำหรับผู้ที่เหมาะสมกับการเข้ารับตำแหน่งผู้นำขององค์กรเทียนเต๋าแล้วดังนั้นจึงวุ่นวายไปหมด ยกเว้นหัวหน้าเขตเพียงไม่กี่คนที่ไม่สนใจว่าใครจะเป็นผู้นำคนต่อไปแล้วส่วนที่เหลือก็แข่งขันกันเพื่อชิงตำแหน่งอย่างดุเดือดและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสนับสนุนพรรคพวกของตัวเอง

ถึงแม้ว่าจะไม่มีการนองเลือดใดๆ ก็ตามแต่ก็มีความตึงเครียดในทุกๆ เขตเพราะทุกฝ่ายต่างระแวงซึ่งกันและกัน ซึ่งถ้าหากมีใครจุดชนวนสงครามล่ะก็สิ่งต่อไปจะเป็นการต่อสู้ภายในองค์กรเทียนเต๋าและนี่ก็เป็นโอกาสสำหรับเซินเจี๋ยแต่ไม่ใช่สำหรับเย่เชียนเพราะเขารู้ดีว่าการต่อสู้ที่เด็ดขาดและศึกตัดสินนั้นก็คือพิธีงานศพของเซินเฉาหยางในอีกไม่กี่วันต่อมาและนั่นเป็นเวลาที่ต้องตัดสินใจ ซึ่งเย่เชียนก็เชื่อมั่นว่าในวันนั้นเซินเจี๋ยจะมีอำนาจและเข้ารับตำแหน่งผู้นำองค์กรเทียนเต๋าอย่างเป็นทางการ ดังนั้น เป้าหมายของเย่เชียนคือการกำจัดเซินเจี๋ยและทำให้หวังหมิงซูครอบครองตำแหน่งผู้นำองค์กรเทียนเต๋าในวันนั้น

ในช่วงสองวันที่ผ่านมาคนที่เดือดผล่านมากที่สุดในองค์กรเทียนเต๋าคือชางหมิงเพราะเขาไม่เพียงแต่ขยายอำนาจของตัวเองเท่านั้นแต่ยังสร้างสถานการณ์และสร้างภาพลักษณ์ที่ดีของเขาในองค์กรเทียนเต๋าอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นหัวหน้าเขตหลายคนยังถูกชางหมิงเกลี้ยกล่อมอีกด้วยและพวกเขาทั้งหมดก็ไม่อยากจะต่อสู้กันเอง แต่สำหรับเซินเจี๋ยแล้วนี่เป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่อย่างมาก

ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเซินเจี๋ยกับชางหมิงก็ตามว่าทำไมชางหมิงถึงได้เกลียดเซินเจี๋ยมากถึงขนาดนี้แต่มีสิ่งหนึ่งที่เย่เชียนมั่นใจได้คือการสังหารชางหมิงจะทำให้หัวหน้าเขตคนอื่นๆ หันมาสนับสนุนเขานั่นเอง

ทุกคนสามารถมองเห็นสถานการณ์ปัจจุบันได้อย่างชัดเจนมากเพราะจากสถานการณ์ในปัจจุบันชางหมิง,เหวินปินและหวังหมิงซูล้วนเป็นคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งผู้นำองค์กรเทียนเต๋า ซึ่งชางหมิงที่สร้างผลงานและชื่อเสียงของเขาจนทำให้เขาได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นดังนั้นเมื่อชางหมิงตายความผิดทั้งหมดจะถูกส่งไปที่เหวินปินโดยปริยาย เพราะเดิมทีชางหมิงกับเหวินปินก็ขัดแย้งกันอยู่บ่อยๆ ส่วนหวังหมิงซูนั้นที่ยืนกรานว่าจะสนับสนุนเซินเจี๋ยต่อหน้าสาธารณะแต่เซินเจี๋ยก็ปฏิเสธที่จะเข้ารับตำแหน่งดังนั้นจึงทำให้ทุกคนต่างก็คิดว่าเหวินปินเป็นผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด ด้วยวิธีนี้ก็เท่ากับการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไปโดยปริยาย

เวลาสองทุ่มไต้หวันก็ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดแล้วและเย่เชียนก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและไปที่อาบอบนวดและเมื่อพวกเขามาถึงบริเวณใกล้ๆ เย่เชียนก็ติดต่อลูกน้องของเซินเจี๋ยที่จัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าที่นี่ จากนั้นชายคนนั้นส่งภาพแผงผังให้เย่เชียนและบอกว่า “นี่คือแผนผังของสถานอาบอบนวดและได้ทำเครื่องหมายเส้นทางหลบหนีให้แล้ว..เมื่อถึงเวลาก็มาที่นี่แล้วจะมีรถมารับคุณจากนั้นก็จะหลบหนีไปทันที” ชายคนนั้นชี้บนแผงผังขณะที่เขาพูด

เย่เชียนพยักหน้าเล็กน้อยและจดจำภาพแผงผังเอาไว้ในใจแล้วส่งกลับ “ชางหมิงจะนวดในห้องนี้ทุกๆ ครั้งเพราะงั้นคุณต้องไปที่นี่” ชายคนนั้นพูดต่อ

เย่เชียนก็พยักหน้าแล้วเดินเข้าไป ซึ่งในสถานอาบอบนวดมีคนค่อนข้างเยอะและพวกเขาทั้งหมดก็ตื่นตัวมากและดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดจะเป็นลูกน้องของชางหมิง ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญนี้ชางหมิงก็ไม่ได้โง่พอดังนั้นเขาจึงใช้มาตรการป้องกันที่แน่นหนาอย่างมาก

เมื่อเย่เชียนจ่ายเงินเสร็จเขาก็สวมผ้าขนหนูพันรอบตัวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ซึ่งในห้องน้ำมีคนไม่มากนักและเย่เชียนก็ดูเหมือนคนที่มาแสวงหาผู้หญิงในที่แบบนี้อย่างมาก เย่เชียนมีรอยสักและแผลทั่วร่างกายจนดูป่าเถื่อนอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ชางหมิงไม่ได้อยู่ท่ามกลางคนเหล่านี้และเมื่อเย่เชียนเดินเข้ามาสายตาของคนเหล่านั้นก็หันมาที่เขาทันที แต่หลังจากเหลือบมองเพียงครั้งเดียวพวกเขาก็หันกลับไปและไม่มองเย่เชียนอีกเลย จากนั้นเย่เชียนก็เดินลงไปในสระสักพักแล้วลุกขึ้นจากนั้นก็เดินไปที่ห้องของชางหมิง

จากระยะไกลเย่เชียนเห็นคนสองคนเฝ้าประตูอยู่และดูตื่นตัวมาก จากนั้นเย่เชียนก็คิดในใจว่าชางหมิงคงจะอยู่ข้างในนั้นจริงๆ เมื่อบอดี้การ์ดทั้งสองเห็นเย่เชียนดวงตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นตัวและสายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เย่เชียนอย่างไม่ลดละ

ขณะที่เย่เชียนก้าวไปทีละก้าวสายตาของพวกเขาก็ไม่ละไปจากเย่เชียนเลย ซึ่งเย่เชียนก็ไม่ได้มองไปยังห้องนั้นและเดินต่อไปอย่างแนบเนียนและเมื่อพวกเขาเห็นเย่เชียนเดินผ่านประตูไปพวกเขาก็แอบโล่งใจ

แต่จู่ๆ ในขณะนี้เย่เชียนก็หันกลับมาและต่อยหนึ่งในนั้นอย่างดุเดือดและความเร็วก็รวดเร็วและไร้ความปราณีจนทำให้ไม่สามารถป้องกันได้ทัน เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่งและพวกเขาก็พุ่งเข้าหาเย่เชียนแต่น่าเสียดายที่พวกมาเฟียเหล่านี้รู้แค่การต่อสู้แบบนักเลงข้างถนนหากปราศจากปืน ดังนั้นพวกเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เชียนได้อย่างไร? โดยแทบไม่มีการต่อต้านใดๆ เย่เชียนก็ทำให้พวกเขาสลบไปอย่างง่ายดาย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน